هدایت شده از ندای تهذیب
🍂سلسله مباحث: #مهارت_های_طلبگی
پنجره اول: #فعالیت_سیاسی
شماره 4
——————————
💠چرا باید در عرصه سیاسی حضور یابیم؟👇👇💠
پاسخ اجمالی:
1️⃣ جامعیت دین اسلام
2️⃣ تاکید اسلام بر حضور در عرصه سیاست
3️⃣ گستردگی احکام اجتماعی اسلام
4️⃣ تاکید روایات بر حضور مومنان در سیاست
5️⃣ سیره اهل بیت (علیهم السلام)
6️⃣سیره علما
پاسخ تفصیلی:
2️⃣ تاکید اسلام بر حضور در عرصه سیاست
علاوه بر روایاتی که ضرورت حضور در جامعه و دخالت در امور مسلمانان رامد نظر قرار می دهند، دخالت در امور سیاسی- اجتماعی جامعه و مشارکت در فرایند تدبير امور، از دو سو در آموزه های دینی مورد تأكيد قرار می گیرد
الف: از یک سو ، سنخ بسیاری از احکام شریعت، از نوع اجرا و دخالت در امور جامعه بوده و اجرای این احکام، خود به مشارکت سیاسی افراد می انجامد
لازمه تمکین به این احکام، دخالت در امور سیاسی جامعه و توجه به امور سیاسی است که از آن جمله می توان به اموری چون
«بیعت و اطاعت نسبت به حاکم مشروع»، «سر برتافتن از فرامین نامشروع حاكمان»، «دفاع از کیان اسلامی» و «نصیحت نسبت به ائمه مسلمين » اشاره کرد
ب: از سوی دیگر، گرچه برخی از آموزه های شریعت، از سنخ امور اجرایی نیستند، تحقق این احکام جز در سایه تحقق مقدماتی که از سنخ اجرا هستند ممکن نخواهد بود.
از آن میان می توان به مقوله حسبه اشاره کرد
مطابق نظريه حسبه که به عدم رضایت شارع به اهمال اموری اجتماعی و سیاسی در سطح جامعه تعریف شده، شارع مقدس خواستار تحقق اموری خاص است، ولی با عنایت به اینکه فردی خاص را برای عهده داری آن معین نکرده، برعالمان و مؤمنان عادل است که این امور را بر عهده گرفته و به آن بی توجه نباشند.
امور حسبه که امری کلی بوده و تحت ملاک عدم رضایت شارع به تعطیل امور ضروری در جامعه جای می گیرد، از تصدی اموال بدون مالک و محجورین، در عرصه مسائل فردی آغاز گشته و تا برعهده گرفتن اداره جامعه در عرصه سیاسی، اجتماعی و حکومتی توسعه می یابد. طبیعی است هر کدام از این امور، نیازمند تأمین بسترهای مناسب و تحقق مقدماتی اجرایی و تلاش جهت دستیابی به اوصاف و ویژگیهای خاص در این راستاست.
3️⃣ گستردگی احکام اجتماعی اسلام
ملاحظه مجموعه ابواب و کتاب های فقهی، هراندیشمندی را بدین باور میکشاند که احکام شریعت، اداره مطلوب جامعه را مد نظر قرار داده و هر بخشی از فقه، متصدی عرصه ای خاص از نیازمندیهای فردی و اجتماعی است.
در حالی که تعبديات، بخش محدودی از فقه را تشکیل میدهند، مباحث مفصلی وجود دارد که شامل اقتصاد، حقوق، امنیت، قضاوت، مجازات، احوالات شخصیه، دولت و مواردی از این قبیل می شود و در گستره امور سیاسی، مسائل مهمی چون «وظائف و اختیارات حاکمان»، «روابط متقابل مردم و حاکمان»، «حقوق اقلیت های سیاسی»، «روابط میان دولت اسلامی و دولت های بیگانه»، «جنگ و صلح»، «قراردادهای بین المللی»، «اطاعت و حمایت از اوامر حکومتی» و «نصیحت به ائمه مسلمین در قالب انتقاد از حاکم و کارگزاران» را در بر میگیرد.
امام خمینی (ره):
«حکومت در نظر مجتهد واقعی فلسفه عملی تمامی فقه است و فقه در تمام زوایای زندگی بشریت است، حکومت نشان دهنده جنبه عملی فقه در برخورد با تمامی معضلات اجتماعی سیاسی و فرهنگی است».
(امام خمینی؛ صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص 289)
ادامه دارد...
#راه_و_رسم_طلبگی
#زیِّ_طلبگی
#مهارت_های_طلبگی
#فعالیت_سیاسی
💠 با هشتگ #راه_و_رسم_طلبگی و #زیِّ_طلبگی دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم)
♾♾♾♾♾♾
✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید:
🌷 @nedaye_tahzib
✅ tahzib-howzeh.ir
هدایت شده از ندای تهذیب
🍂سلسله مباحث: #مهارت_های_طلبگی
پنجره اول: #فعالیت_سیاسی
شماره 6
——————————
💠چرا باید در عرصه سیاسی حضور یابیم؟👇👇💠
پاسخ اجمالی:
1️⃣ جامعیت دین اسلام
2️⃣ تاکید اسلام بر حضور در عرصه سیاست
3️⃣ گستردگی احکام اجتماعی اسلام
4️⃣ تاکید روایات بر حضور مومنان در سیاست
5️⃣ سیره اهل بیت (علیهم السلام)
6️⃣سیره علما
پاسخ تفصیلی:
5️⃣ سیره اهل بیت (علیهم السلام) / قسمت اول
علاوه بر مواردی که در خصوص ضرورت شرکت در فعالیت های سیاسی از نظر گذشت. می توان به سیره اهل بیت (ع) نیز اشاره کرد.
اهل بیت از سوی خداوند، مأمور هدایت مردم و جامعه به سوی اهداف و غایات دین بوده و راهبری مردم به سوی سعادت دنیوی و اخروی را هیچ گاه از نظرگاه خویش دور نداشتند. از این رو هیچگاه در قبال مسائل جامعه خویش، بی توجه نبوده و همواره راهکاری خاص مبتنی بر آموزمهای شریعت در خصوص مسائل عمده جامعه ارائه میکردند.
اهل بیت امام بر حق بودند و حاکمان ظالم معاصر ]ن حضرات نیز بر این قضیه واقف بوده و با مشاهده تمایل عمومی مردم به آنها، همواره ایشان را رقیب جدی خویش در عرصه سیاست و حاکمیت می پنداشتند. لذا همواره تقابل جدی میان حاکمان و ائمه معصوم از دو سو وجود داشته و این قضیه علاوه بر هدف هدایت حداکثری مردم از سوی آنان در عرصه جامعه، موجب شده است بسیاری از رفتارهای آن حضرات، در ذیل رفتار سیاسی جای گیرد.
برخی از آنها را که رنگ و بوی سیاسی تری دارند، از نظر میگذرانیم:
الف: دین اسلام، سعادت دین و دنیای مردم را مد نظر قرار داده است.
در کنار دعوت پیامبر به اخلاق، معنویت و دینداری، دین اسلام، آموزه های بسیاری در عرصه سیاست و اجتماع دارد.
بر این اساس، پیامبر مردم را به گوشه نشینی و عبادت فرا نخوانده، بلکه آنان را به مقابله عملی با ظالمان و متجاوزان دعوت کرده و خود نیز در صف اول این حرکت جای داشته است.
سیره پیامبر نشان میدهد که دینداری به اقامه نماز و عبادات محدود نمی شود؛ بلکه دینداران باید با مشارکت در فرآیند تغییر و هدایت کلان جامعه، جهت تحقق جامعه مطلوب تلاش کنند.
بر این مبنا پیامبر اکرم در طول زندگی شریفشان عملا جامعه جدیدی تشکیل دادند و حاکمیت سیاسی را در آن محقق ساختند.
آن حضرت خود سرپرستی آن را عهده دار شدند و باسیاستگذاری و تصمیم گیری صحیح و رفع مشکلات و موانع، جامعه را به سوی مطلوب سوق دادند.
ب: حضرت علی نیز جدا از اینکه در زمان پیامبر ، مأموریت های سیاسی، اجتماعی و نظامی را عهده دار می شدند، پس از رحلت پیامبر به عبادت بسنده نکردند و با سعی در اصلاح وضعیت جامعه، تمام توان خویش را جهت اتخاذ بهترین تصمیم، از طریق تعامل با حاکمان در راستای تأمین مصلحت جامعه اسلامی به کار گرفتند
ادامه دارد...
#راه_و_رسم_طلبگی
#زیِّ_طلبگی
#مهارت_های_طلبگی
#فعالیت_سیاسی
💠 با هشتگ #راه_و_رسم_طلبگی و #زیِّ_طلبگی دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم)
♾♾♾♾♾♾
✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید:
🌷 @nedaye_tahzib
✅ tahzib-howzeh.ir
هدایت شده از ندای تهذیب
🍂سلسله مباحث: #مهارت_های_طلبگی
پنجره اول: #فعالیت_سیاسی
شماره 7
——————————
💠چرا باید در عرصه سیاسی حضور یابیم؟👇👇💠
پاسخ اجمالی:
1️⃣ جامعیت دین اسلام
2️⃣ تاکید اسلام بر حضور در عرصه سیاست
3️⃣ گستردگی احکام اجتماعی اسلام
4️⃣ تاکید روایات بر حضور مومنان در سیاست
5️⃣ سیره اهل بیت (علیهم السلام)
6️⃣سیره علما
پاسخ تفصیلی:
5️⃣ سیره اهل بیت (علیهم السلام) / قسمت دوم
ج: - امام حسن (ع) نیز در راستای سیره نبوی و علوی ، عملا حاکمیت سیاسی را عهده دار شده، به جنگ مبادرت ورزیدند و مطابق وضعیت جامعه و بنا بر مصلحت اسلام، با معاویه صلح کردند. آن حضرت پس از صلح نیز گوشه نشین نشدند و اداره جامعه محدود خویش و تعامل با حاکم در راستای مصلحت جامعه را مد نظر قرار دادند.
د: امام حسین ع در ده سال آغازین امامت خویش، تعامل با حاکم را به مصلحت جامعه می دیدند.
آن امام برخلاف بسیاری از دینداران که با مرگ معاویه و سلطنت يزيد، عبادت و گوشه گیری را انتخاب کرده و اصلاح جامعه را به فراموشی سپرده بودند، بیعت با یزید را خیانت به اسلام دانست و از اطاعت و بیعت با او سربرتافت. آن حضرت دیگران را نیز به این امر فراخواند و عملا پرچم مبارزه با حاکم ظالم را برافراشت و دیگران را به آمدن ذیل این پرچم دعوت کرد.
امام حسین ع در این راه ناملایمات بسیاری را به جان خرید و در نهایت، جان مبارک خویش را فدا کرد.
ذ: با شهادت امام حسین عیة و حاکم شدن فضای رعب و وحشت علیه مسلمانان انقلابی و ضرورت رعایت تقیه در زندگی شیعیان، عملا دستگیری حکومت توسط ائمه غیر ممکن می نمود. از این رو هدایت حداکثری جامعه توسط آنان و بروز رفتارهای سیاسی فراگیر در قالب مخالفت و مقابله با حاکمان، بر مصلحت حفظ جان شیعیان منطبق نبود.
لکن این قضیه موجب نشد اهل بیت که همواره مخالف حکومتها تلقی می شدند، به عبادت مشغول شده، از ورود به عرصه اجتماع و سیاست پرهیز کنند.
ورود آنان به عرصه سیاست ورزی را در این دوره باید با سیاست ورزی معصومین پیش از خود، متفاوت ارزیابی کرد؛ زیرا چنانچه آنان به علت انتساب به پیامبران به عبادت مشغول می شدند و از فعالیت سیاسی دوری می جستند، نه تنها هیچ گاه حاکمان وقت آنان را اذیت نمی کردند. بلکه به آنان احترام میگذاشتند. با این حال آنان با تمکین نکردن از ظالمان، مردم را به این سو دعوت کردند و متناسب با وضعیت زمانه ، رفتارهای متفاوتی را در برابر حاکمان اتخاذ کردند و سعی در هدایت جامعه به سوی جامعه مطلوب و آرمانی داشتند.
آنچه در خصوص رفتار سیاسی اهل بیت قابل توجه است ، گوناگونی رویکرد آنان در این خصوص است؛ زیرا اساسأ رفتار سیاسی مطلوب، امری مطلق نیست و تابع وضعیت محیطی است و خوبی و بدی رفتار بر اساس موقعیت خاص سنجیده می شود.
جلوه های گوناگون رفتار سیاسی اهل بیت در طول زمان قریب به دو و نیم قرن و فعالیت سیاسی آنان در جامعه، اعم از مشارکت منفی و مثبت، در کلام حضرت آیت الله العظمی خامنه ای این گونه تبیین شده است:
خط جهاد و مبارزه ائمه ... در تمام دوران دویست و پنجاء ساله و در شکل های گوناگون استمرار داشته و هدف از آن،
او لا: تبیین اسلام ناب و تفسیر صحیح قران و ارائه تصویری روشن از معرفت اسلامی است.
ثانيا، تبیین مسئله امامت و حاکمیت سیاسی در جامعه اسلامی
و ثالثا، تلاش و کوشش برای تشکیل آن جامعه و تحقق بخشیدن به هدف پیامبر معظم اسلام و همه پیامبران، یعنی اقامه قسط و عدل و زدودن انداد الله از صحنه حکومت و سپردن زمام اداره زندگی به خلفاء الله و بندگان صالح خداوند
(پیام آیت الله خامنه ای به سومین کنگره جهانی امام رضا (ع)، 1368/07/26)
ادامه دارد...
#راه_و_رسم_طلبگی
#زیِّ_طلبگی
#مهارت_های_طلبگی
#فعالیت_سیاسی
💠 با هشتگ #راه_و_رسم_طلبگی و #زیِّ_طلبگی دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم)
♾♾♾♾♾♾
✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید:
🌼 @nedaye_tahzib
🍀 tahzib-howzeh.ir
🍂سلسله مباحث: #مهارت_های_طلبگی
پنجره اول: #فعالیت_سیاسی
شماره 9
——————————
💠چرا باید در عرصه سیاسی حضور یابیم؟👇👇💠
📍نتیجه مطالب گذشته📍
حضور روحانیان در عرصه سیاست واجب است؛ چراکه:
1⃣ عدم ورود دین به عرصه های سیاسی - اجتماعی، مساوی است با نقصان دین که با فرضيه خاتمیت دین اسلام در تنافی است
2⃣ فروگذاری امور سیاسی - اجتماعی در دین و واگذاری آن به دنیامداران،
مساوی است با سکولاریسم.
3⃣ اگر دینداران از گرد امور سیاسی، پراکنده شوند، دنیامداران از دست درازی به دین کوتاهی نکرده و از محدود کردن آن در راستای مطامع خود دریغ نمی کنند.
4⃣ در روایات بسیاری بر حضور مؤثر مسلمانان در عرصه های مختلف سیاسی تأکید شده است.
5⃣ سنخ بسیاری از احکام شریعت، از نوع اجرا و دخالت در امور جامعه بوده و اجرای این احکام ، به مشارکت سیاسی افراد خواهد انجامید.
6⃣ تحقق بسیاری از احکام شریعت، جز در سایه فعالیت سیاسی و فراهم ساختن مقدمات و بسترهای اجرای آن، ممکن نخواهد بود.
7⃣ ملاحظه مجموعه ابواب و کتابهای فقهی، هر اندیشمندی را بدین باور می کشاند که احکام شریعت، اداره مطلوب جامعه کلان را مد نظر قرار داده
و مشتمل بر مباحث مفصلی در عرصه های اقتصاد، حقوق، امنیت، قضاوت،
مجازات، دولت و ... است. تحقق شریعت در این عرصه ها به معنای مشارکت حداکثری مؤمنان و مسلمانان در عرصه های سیاسی و حکومتی است.
8⃣ سیره اهل بیت (ع) پر است از مصادیق مختلف فعالیت سیاسی که در قالب مشارکت سیاسی سلبی یا ایجابی بوده است.
9⃣ عالمان شیعه به تبعیت از اهل بیت ، در همه زمانها - حتی در زمان تقیه و حاکمان جائر- فعالیتهایی جهت احیای معارف شریعت داشتند که گسترده ترین آن مشارکت سیاسی در انقلاب اسلامی است.
ادامه دارد...
#راه_و_رسم_طلبگی
#زیِّ_طلبگی
#مهارت_های_طلبگی
#فعالیت_سیاسی
💠 با هشتگ #راه_و_رسم_طلبگی و #زیِّ_طلبگی دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم)
♾♾♾♾♾♾
✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید:
🌹 @nedaye_tahzib
☘️tahzib-howzeh.ir
هدایت شده از ندای تهذیب
🍂سلسله مباحث: #مهارت_های_طلبگی
پنجره اول: #فعالیت_سیاسی
شماره ۱۰
——————————
💠ملاک ها و معیارهای فعالیت های سیاسی طلاب 👇👇💠
1⃣ سیاست اسلامی یا سیاست شیطانی
عرصه سیاست، رویکردهای متفاوتی دارد و تفاوت آن در مکاتب مختلف را نیز باید در مبانی، اصول و خاستگاه هر مکتب و نوع نگرش آن به سیاست جست وجو کرد.
طبیعی است تفاوت رویکرد در عرصه سیاست ، به انتظارات و رفتار خاص انجامیده و مستدعی توصیه های خاصی در این خصوص است.
اساسی ترین نکته در تمایز مکاتب مادی از مکتب سیاسی اسلام در خصوص رفتار و فعالیت سیاسی، رویکرد آنان به سیاست است.
سیاست در دیدگاه غربی، ماهیت مادی دارد و برای تدبیر امور مادی جامعه استفاده می شود و دارای دو گونه رویکرد شیطانی یا حیوانی است.
اما سیاست در نظام اسلام، ابزاری در راستای هدایت مادی و معنوی مردم به سوی جامعه مطلوب محسوب می شود.
مطابق دیدگاه برخی در نظام مادی، سیاست، رویکرد شیطانی دارد و در راستای مبارزه و دستیابی به قدرت تعریف می شود و هر گونه حیله و خدعه برای تأمین این غایت، جایز برشمرده میشود. از این رو در تعریف سیاست گفته اند:
سیاست مبارزه و پیکار میان افراد و گروه ها برای فتح قدرتی است که فاتحان، آن را به سود خود و به زیان مغلوبان به کار می برند
(موريس دوورژه؛ جامعه شناسی سیاسی؛ ترجمه ابوالفضل قاضی؛ ص۳۰-۳۱)»
بر اساس رویکردهای دیگر، سیاست، در راستای تدبیر حیات مادی و متناسب با نیازهای حیوانی انسان ها تعریف می شود؛ لذا برخ سیاست را «علم حکومت بر جوامع» یا «فن و عمل حکومت بر جوامع تعریف کرده و هدف علم سیاست را «تشریح منظم و پیش بینی پدیده های سیاسی» دانسته اند.
این در حالی است که سیاست در منطق اسلام، بعد هنجاری یافته و جدا از اینکه از حیث لغت به معنای اقدام برای سامان دادن چیزی به وسیله اموری آمده که آن را اصلاح می کند و سامان می بخشد، از حيث اصطلاحی، به مدیریت حیات انسان ها - چه در حالت فردی و چه در حالت اجتماعی - برای وصول به عالی ترین هدفهای مادی و معنوی تعریف شده است.
بر خلاف رویکرد سیاست شیطانی یا حیوانی، در رویکرد اسلامی، سیاست پدیده مقدسی برشمرده می شود که انبیا و اولیا از آن به عنوان ابزار در جهت اجرای قوانین الهی، برقراری عدالت، حاکمیت خدا، احقاق حق و خدمت به بندگان خدا استفاده میکردند.
چنانچه مشارکت سیاسی به صورت صحیح انجام شود، با ارزش ترین یا حداقل یکی از با ارزش ترین تکاپوهای انسانی است که در هدف بعثت پیامبران الهی منظور شده است.
ادامه دارد...
#راه_و_رسم_طلبگی
#زیِّ_طلبگی
#مهارت_های_طلبگی
#فعالیت_سیاسی
💠 با هشتگ #راه_و_رسم_طلبگی و #زیِّ_طلبگی دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم)
♾♾♾♾♾♾
✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید:
🌹 @nedaye_tahzib
☘️tahzib-howzeh.ir
🍂سلسله مباحث: #مهارت_های_طلبگی
پنجره اول: #فعالیت_سیاسی
شماره 11
——————————
💠ملاک ها و معیارهای فعالیت های سیاسی طلاب 👇👇💠
1️⃣ سیاست اسلامی یا سیاست شیطانی (قسمت دوم)
در آموزه های اسلام، ضمن تأکید بر استفاده از سیاست به عنوان ابزار وصول به اهداف مادی و معنوی، رویکردی خاص از سیاست ، توصیه شده است:
◀️ سياسَةُ الدِّينِ بِحُسنِ الوَرَعِ و اليقينِ ؛ سیاست دین (و تکمیل آن) به پارسایی و یقین نیکو است
(آمدی؛ غرر الحكم؛ ترجمه رسولی محلاتی، ج ۲، ص ۵۳۴.)
◀️ :مِلاكُ السِّياسَةِ العَدلُ
ملاك و معیار سیاست و تدبیر کارها عدالت است
(عيون الحكم والمواعظ : ص 486 ح 8960 .)
◀️ بئسَ السِّياسَةُ الجَورُ
ستمکاری، بدسیاستی است
( عيون الحكم والمواعظ : ص 193 ح 3970 .)
رویکرد به سیاست در دین اسلام، دارای ضوابط و ملاکهای خاصی بوده و از رویکرد شیطانی متمایز است؛ چنان که با رویکرد سیاست حیوانی که فقط دفع فساد از زندگی انسان را مورد توجه قرار داده و به ابعاد معنوی و الهی نظر ندارد نیز متفاوت خواهد بود
امام خمینی در این باره فرمود:
ما اگر فرض کنیم که يك فردی هم پیدا بشود که سیاست صحيح را اجرا کند، نه به آن معنای شیطانی فاسدش، و به خیر و صلاح ملت باشد، این سیاست یک بعد از سیاستی است که برای انبيا بوده است و برای اولیا و حالا برای علمای اسلام. سیاست های شیطانی و سیاست های صحیح اگر هم باشد، امت را در يك بعد هدایت میکند و راه می برد و آن بعد حیوانی است. بعد اجتماع مادی است و این سیاست یک جزء ناقصی از سیاستی است که در اسلام برای انبیا و برای اولیا ثابت است.
( امام خمینی؛ صحیفه امام؛ ج ۱۳، ص۴۳۲)
در منطق سیاست ورزی شیطانی، دستیابی به قدرت اصالت دارد و رسیدن به قدرت، پول و امکانات مادی به هر قیمتی، هر چند با حیله، دروغ، خدعه و ظلم باشد، جایز خواهد بود.
در این رویکرد، هدف سیاسی، توجیه کننده وسیله است.
در منطق سیاست حیوانی, رویکرد معنویت مدار و كمال جو در عرصه سیاست، جایگاهی ندارد و اگر از اخلاق سیاسی یاد می شود، اخلاق مبتنی بر رفاه و مادیات است.
رویکرد سیاسی مبتنی بر آموزه های اسلام، محدود به ملاکها و ضوابط برآمده از ارزشها و هنجارهای مورد پذیرش مسلمانان است. طبیعی است فعالیت سیاسی جز در ذیل این ملاک ها قابل قبول نیست.
به عبارت دیگر می توان گفت مشروعیت فعالیت سیاسی در اسلام در گرو انطباق بر اصولی خاص است که شریعت آنها را توصیه کرده است. و عمل به آنها در عرصه فعالیت سیاسی، می تواند آن عمل را مشروع و مجاز جلوه دهد.
ادامه دارد...
#راه_و_رسم_طلبگی
#زیِّ_طلبگی
#مهارت_های_طلبگی
#فعالیت_سیاسی
💠 با هشتگ #راه_و_رسم_طلبگی و #زیِّ_طلبگی دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم)
♾♾♾♾♾♾
✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید:
🌸کانال ایتا: @nedaye_tahzib
🌾 سایت معاونت تهذیب: tahzib-howzeh.ir
هدایت شده از ندای تهذیب
🍂سلسله مباحث: #مهارت_های_طلبگی
پنجره اول: #فعالیت_سیاسی
شماره 12
——————————
◀️ برخی از ملاک های فعالیت سیاسی
این ملاکها را در فعالیت سیاسی لحاظ کنیم برخی از ملاک هایی را که شارع ارائه یا تأیید کرده و فعالیت های سیاسی باید بر آنها مبتنی باشد، می توان در ذیل عناوین زیر برشمرد:
1️⃣ وفای به عهد و عمل به وعده ها؛
2️⃣ قرار گرفتن فعالیت ها بر محور عمل به شریعت؛ و تلاش در راستای تامین اهداف شریعت؛
3️⃣ محوریت اخلاق دینی و پرهیز از هرگونه اعمال غیراخلاقی؛
4️⃣عمل براساس عدالت و دوری از هر گونه ظلم و ستم؛
5️⃣ عدم به کارگیری خدعه، نیرنگ، بهتان و دروغ؛
6️⃣ مراعات مصلحت های شرعی و پرهیز از مصالح فردی؛
7️⃣ محوریت عمل به تکلیف الهی و نه وصول به نتیجه به هر طريق ممکن؛
8️⃣ عدم استفاده از مقدمات ناشایست و حرام برای رسیدن به هدف مطلوب؛
9️⃣ مراعات کرامت انسانی در رفتارهای سیاسی و ضرورت حفظ آبروی مردم؛
🔟 انطباق اعمال سیاسی بر فطرت، عقل و عرف
ادامه دارد...
#راه_و_رسم_طلبگی
#زیِّ_طلبگی
#مهارت_های_طلبگی
#فعالیت_سیاسی
💠 با هشتگ #راه_و_رسم_طلبگی و #زیِّ_طلبگی دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم)
♾♾♾♾♾♾
✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید:
🌸کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9
🌾 سایت معاونت تهذیب: tahzib-howzeh.ir
هدایت شده از ندای تهذیب
🍂سلسله مباحث: #مهارت_های_طلبگی
پنجره اول: #فعالیت_سیاسی
شماره 13
——————————
◀️ملاک های فعالیت سیاسی▶️
✅ حکومت علوی را سرمشق خود قرار دهیم
1️⃣ صداقت و راستی
پرهیز از دروغ از اولین اصول اخلاقی بشر به شمار می رود. شاید کم تر کسی را سراغ داشته باشیم که به ضرر خود نیز سخن راست بگوید. اما باید اذعان کرد که این امر در دنیای سیاست نه تنها عجیب و کمیاب است، بلکه کاری غیر معقول به شمار می رود. در عالم سیاست _ معمولاً _ آنچه را که منافع ایجاب می کند باید گفت، نه آنچه را که اصول اخلاقی ایجاب می کند؛ اما امام علی(ع) پایبندی به اصول اخلاقی را بر منافع سیاسی و معاملات دنیای سیاست ترجیح داد. حضرت علی(ع) در حاد ترین شرایط سیاسی حاضر نشد برای مصالح کشور، جامعه و اسلام دروغ بگوید.
مسئله مهم دیگر برخورد صادقانه و صداقت آمیز حاکمان و حکومت با مردم است. در اندیشه سیاسی اسلام، حاکمان نباید از جهل مردم سوءِ استفاده کنند یا به خاطر منافع و مصالح، حقایق را بپوشانند یا از گفتن سخن حقی که به ضرر خودشان است خودداری کنند.
2️⃣ پایبندی به عهد و پیمان
حضرت علی(ع) معتقدند که اگر حاکمی با دشمن خود پیمانی نهاد، یا براساس عهد و پیمان چیزی را بر ذمّه خود گرفت، باید به پیمان خود عمل کند و آنچه را بر ذمّه خود دارد ادا کند، و حتی خود را به عنوان سپری در مقابل پیمانش قرار دهد تا خود ضربه ببیند، ولی عهد و پیمان او خدشه دار نشود. بنابراین، به هیچ وجه خیانت و فریب در پیمان منعقده با دشمن روا نیست؛ زیرا خداوند تعالی از روی لطف و رحمت به بندگان، عهد و پیمان را امانی قرار داده و رعایت آن را به عهده همگان نهاده است. خداوند عهد و پیمان را چون حریمی استوار ساخته تا مردم در استواری این حریم، اطمینان، آرامش و امنیت را تجربه کنند. بنابراین، در عهد و پیمان نه می توان خیانت کرد و نه می توان به نوعی حیله و مکر در آن گنجاند.
3️⃣ توجه به ارزش های انسانی و فرا مذهبی
در نامه حضرت علی(ع) به مالک اشتر، سی مورد جملاتی وجود دارد که تمام انسان ها از هر ملیت، نژاد، صنف و مذهب را در برمی گیرد. «ناس» به معنی مردم در نُه مورد، «رعیت» به معنی شهروند در سیزده مورد، «عامه» به معنی همگان در سه مورد، «کُلُّ امرِی ءٍ» به معنی هر انسانی در دو مورد، «عبادُاللّه» به معنی بندگان خدا در یک مورد و صریح تر از همه «نظیرٌ لکَ فی الخلقِ» به معنی همنوع تو در خلقت، در یک مورد در عهدنامه حضرت علی(ع) آمده است (جعفری 1369: ص 319).
به اعتقاد امام، حاکمان و حکومت باید نگرشی انسانی و فرا مذهبی به شهروندان داشته باشند. آنچه امام در این جمله اخیر بر آن تأکید دارند، این است که تمام شهروندان جامعه اسلامی را به دو دسته تقسیم می کنند: دسته اول که مسلمان هستند و برادر دینی حاکمان به شمار می روند و دسته دوم که مسلمان نیستند ولی در آفرینش همانند حاکمان هستند و انسان اند (نهج البلاغه 1373: نامه 53، ص 326). حضرت علی(ع) صِرف انسان بودن افراد در یک جامعه را عاملی می داند که باید بر مبنای آن حقوق انسانی و شهروندی آنان تأمین شود. حضرت معیاری را ذکر می کنند که تحت هیچ شرایطی از بین نمی رود و جزو ماهیت و ذات موجودی به نام انسان است
ادامه دارد...
#راه_و_رسم_طلبگی
#زیِّ_طلبگی
#مهارت_های_طلبگی
#فعالیت_سیاسی
💠 با هشتگ #راه_و_رسم_طلبگی و #زیِّ_طلبگی دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم)
♾♾♾♾♾♾
✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید:
🌸کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9
🌾 سایت معاونت تهذیب: tahzib-howzeh.ir
هدایت شده از ندای تهذیب
🍂سلسله مباحث: #مهارت_های_طلبگی
پنجره اول: #فعالیت_سیاسی
شماره 14
——————————
◀️ملاک های فعالیت سیاسی▶️
✅ حکومت علوی را سرمشق خود قرار دهیم (قسمت دوم)
4️⃣ نفی حیله و نیرنگ
حضرت علی(ع) در هیچ شرایطی حاضر نبود به حیله و نیرنگ متوسل شود؛ زیرا معتقد بود: «حاکمی که مکر و حیله یا تکبر کند از بی عقلی و حماقت خود در حکومتش پرده برمی دارد.»
معاویه برای پیشبرد اهداف خود از توسل به هرگونه حیله و نیرنگ فروگذار نمی کرد. به همین دلیل، برخی می گفتند که معاویه سیاستمدار است؛ ولی علی(ع) زیرک نیست و سیاست نمی داند. حضرت در پاسخ به این گونه سخنان فرمود: به خدا سوگند معاویه زیرک تر از من نیست، اما شیوه او پیمان شکنی و گناهکاری است. اگر حیله و پیمان شکنی ناخوشایند نبود، زیرک تر از من کسی پیدا نمی شد (نهج البلاغه 1373: خطبه 200، ص 236). حضرت حتی در صورت از دست رفتن قدرت و حکومت نیز به این شیوه ها متوسل نمی شد
5️⃣ پرهیز از تطمیع
حضرت علی(ع) نسبت به امور مالی بسیار حساس و دقیق بود و با اینکه از حق و سهم خود به آسانی می گذشت و آن را به دیگران واگذار می کرد (مفید 1414 ب: ص 401)، ولی در امور بیت المال کاملاً نظام مند عمل می نمود و در حساب و کتاب بسیار سختگیر بود. نکته بسیار مهمی که وجود دارد، این است که حضرت علی(ع) نه از بیت المال، نه از مال شخصی و نه از هیچ اهرم مالی در جهت منافع و مصالح سیاسی کشور استفاده نمی کرد؛ زیرا آن را شیوه یی ناپسند و ناحق می شمرد. حتی پا را از این نیز فراتر گذاشت و سوءِ استفاده های مالی گذشته را پیگیری و جبران کرد و همین امر مخالفت های شدیدی را علیه او برانگیخت.
ادامه دارد...
#راه_و_رسم_طلبگی
#زیِّ_طلبگی
#مهارت_های_طلبگی
#فعالیت_سیاسی
💠 با هشتگ #راه_و_رسم_طلبگی و #زیِّ_طلبگی دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم)
♾♾♾♾♾♾
✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید:
🌸کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9
🌾 سایت معاونت تهذیب: tahzib-howzeh.ir
🍂سلسله مباحث: #مهارت_های_طلبگی
پنجره اول: #فعالیت_سیاسی
شماره ۱۶
——————————
◀️ هنگام انتخابات چگونه رفتار کنیم؟▶️
1⃣ اخلاق محور باشیم
در خصوص دخالت اخلاق در عرصه سیاست بچند نظر اشاره می شود:
الف: برخی غایت اخلاق و سیاست را از هم متمایز دانسته؛ لذا با انکار نسبت میان این دو، دخالت هر کدام در حریم دیگری را ناروا دانسته اند.
ب: برخی دیگر بر این باور بودند که اخلاق باید در راستای اهداف سیاست به کار گرفته شود. ماکیاولی از جمله متفکرانی است که به تئوریزه کردن این مدعا پرداخت. او به این باور دامن زد که بی آنکه التزامی اخلاقی به اهداف سیاسی وجود داشته باشد، می توان از اخلاق برای دستیابی به هدف های سیاسی بهره گرفت.
ج: در مقابل این دو دیدگاه، مکتب اسلام بر این باور است که سیاست باید بر محور اخلاق امتداد یابد و در تزاحم میان سیاست و اخلاق، بر اصالت اخلاق تأکید می ورزد. بررسی سیره سیاسی اهل بیت علیهم السلام نشان می دهد که آنان هیچگاه از منطق «هدف وسیله را توجیه میکند» پیروی نکرده و به هیچ وجه از ابزارهای غیر اخلاقی جهت وصول به اهداف اخلاقی - الهی بهره نگرفتند.
از باب نمونه در این خصوص می توان به سیره حضرت علی (ع) اشاره کرد. ایشان در عبارتی، سر عدم به کارگیری راهکارهای غیر اخلاقی در مسائل سیاسی - اجتماعی را اطاعت از ارزشها و اوامر الهی دانسته و عبور از مرزهای اخلاق و شریعت را در گستره سیاست ورزی، غیرمجاز اعلام داشته است:
«من به خوبی از تمام ریزه کاری های سیاست مخرب باخبرم، و راه های پیروزی بر دشمن را دقیقا می دانم و توانایی به کار بستن آنها را دارم؛ ولی می دانم که حفظ ارزش ها هرگز اجازه بسیاری از این چاره جویی های سیاسی را که از اصول شیطانی سرچشمه می گیرد، نمی دهد. من به اوامر و نواهی الهی چشم دوخته ام . هرجا به من اجازه پیشروی بدهد، می روم، و هرجا مانع
شود، باز می ایستم.
ایشان روش معاویه را برنتابیدند؛ چراکه حیله، نیرنگ، نقض پیمان و ظلم را برای رسیدن به اهداف خویش، تجویز می کرد. آن حضرت جدا از اینکه عرصه سیاست را از این امور مبرا میدانستند، تمایز روش خویش در سیاست ورزی را در مراعات اصول اخلاقی و الهی معرفی
کردند و این گونه اظهار داشتند: :
«به من میگویند پیروزی خود را در جور و ستم درباره کسانی که بر آنها حکومت میکنم، جست وجو نمایم. به خدا سوگند! هرگز به چنین کاری دست نمی زنم (نهج البلاغه خ ۱۲۶)».
برخی از مواردی که در این راستا می توان به عنوان الگوی عملی ياد کرد، از قرار ذیل است:
۱. بعد از آنکه دشمن در جنگ صفین آب را به روی حضرت على ع و سپاهیانش بست و پس از آنکه یاران امام ع دشمن را عقب رانده و شریعه فرات را در اختیار گرفتند، برخی از یاران ایشان پیشنهاد کردند که آب را به روی لشکر دشمن ببندند تا از پای در آیند. ولی ایشان به این پیشنهاد اعتنا نکرده و فرمودند:
«آبی را که خدا بر آنها حلال کرده از آنها منع نمیکنم»
۲. حضرت علی در جنگ صفین هنگامی که می توانست عمرو عاص را به قتل برساند، به این دلیل که وی برای فرار از کشته شدن، خود را کاملا برهنه کرده بود، از وی روی برگرداند و از کشتن او صرف نظر کرد. (ابن شهر آشوب، المناقب ج ۳، ص ۱۷۸)
٣. مسلم بن عقیل با اینکه می توانست ابن زیاد را غافلگیرانه در خانه هانی بن عروه به قتل برساند، با توجه به روایت پیامبر که ترور را منع کرده و فرموده بود: «الايمان قيد الفتك»؛ از این کار خودداری کرد و عملا جان خویش را در این راه نهاد (ابن اثیر، الکامل فی التاریخ ج ۴ ص ۲۷)
گریز از اخلاق در عرصه سیاست، به اخلاق گریزی در جامعه کمک می کند. بهره گیری از موارد غیر اخلاقی، مانند خدعه و نیرنگ در سیاست، موجب خواهد شد گستره آن به مناسبات فرهنگی و اجتماع نیز سرایت کند و توسعه آن به حریم سیاسی و حکومتی، بنیان جامعه و اساس دین را به ورطه افول و خطر می اندازد. براین اساس، اهل بیت (علیهم السلام) به اقتضای مراعات مصلحت مهم تر، اخلاقی شدن فضای جامعه را در نظر گرفتند و با نفی به کارگیری امور غیر اخلاقی در عرصه سیاست، از بسیاری فرصت های در دسترس که بنا بر مقتضای مبارزات سیاسی می توانست فضای سیاسی را به نفع خود خاتمه دهند، چشم پوشیدند.
با توجه به این مطالب درباره الگوی رفتار سیاسی، ما طلاب و روحانیان باید با تکیه بر سیره سلف صالح خویش، اخلاق محوری در رفتار سیاسی را مد نظر قرار دهیم
ادامه دارد...
#راه_و_رسم_طلبگی
#زیِّ_طلبگی
#مهارت_های_طلبگی
#فعالیت_سیاسی
💠 با هشتگ #راه_و_رسم_طلبگی و #زیِّ_طلبگی دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم)
♾♾♾♾♾♾
✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید:
🌹کانال ایتا:
https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9
🍂سلسله مباحث: #مهارت_های_طلبگی
پنجره اول: #فعالیت_سیاسی
شماره ۱۸
——————————
◀️ هنگام انتخابات چگونه رفتار کنیم؟▶️
3⃣ دعوت به حق و حقیقت را یک اصل بدانیم
از جمله اموری که باید در زمره بایسته های رفتاری ما روحانیان قرار گیرد، حق طلبی و حقیقت گرایی است.
با توجه باینکه دین اسلام دین حق بوده و خداوند راه حق را مشخص ساخته و مسیر دستیابی به آن را نیز ارائه کرده است، واز مردم نیز جز این دین را نمی پذیرد، مردم به صورت عام، و فعالان سیاسی بصورت خاص، باید در راستای حق گرایی و حق طلبی حرکت کنند و از گفتن سخن حق پرھیز نکنند؛ هرچند موجبات سختی و زحمت را در پی داشته باشد.
در این میان روحانیت شیعه به عنوان عالمان دینی که درک مناسبی از دین و آموزمهای حق گرایانه آن داشته و از راههای دستیابی به آن آگاهی دارند، اولویت و برجستگی خاصی در قرار گرفتن ذیل این ملاک دارند.
از سوی دیگر، اصولا فعالیت سیاسی در فضای شفاف صورت نمی پذیرد و معمولا در فضای غبارآلودی صورت میگیرد که حق و باطل به صورت عیان، هویدا نیستند.
به صورت خاص، انتخابات، معمولا در بستر و فضای مناقشه های اجتماعی و ستیزه جویی های سیاسی واقع می شود و تبلیغات پر رنگ و لعاب، قدرت انتخاب سالم را از مردم عادی میگیرد.
هیچگاه افراد غیر صالح و گروههای باطل، خود را به صورت واقعی خویش عرضه نمی کنند، بلکه با نشاندن غبار بر فضای سیاسی، لباس میش برتن میکنند و ادعای حقانیت و مظلومیت می نمایند.
بنابراین شناخت حق از باطل در چنین محیطی بسیار دشوار خواهد بود؛ ازاین رو بر گروه ها و متفکران بصیر، به خصوص ما روحانیان، لازم است با روشن کردن فضای سیاسی و زدودن غبار ستیزه و تعصبات حزبی و صنفی، ملاکها و معیارهای حق و باطل را به مردم شناسانده و در سایه آن، بهترین افراد را جهت تصدی امور کشور و جامعه به مردم توصیه کنند.
بسیاری از افراد، گروه ها و جناح های سیاسی ممکن است از دوستان و وابستگان ما باشند و در عین شایستگی، صلاحیت ورود به مناصب سیاسی را نداشته باشند. برعکس، ممکن است افرادی دارای شایستگی بوده، اما در ذیل جناح رقیب قرار داشته یا از صنف و گروه منتسب به ما نباشد. در این مواقع ما طلاب و روحانیان باید بر اساس حق و حقیقت، و به دور از تعصب های قومی، صنفی و حزبی، مانند پدری مهربان و هدایتگری دلسوز، فرد یا گروهی را به مردم معرفی کنیم که واجد ملاک های مطلوب بوده و از نفاق، ریا و دنیامداری دور هستند. چنین افرادی را که شایسته تصدی مقام و منصب هستند، پشتیبانی و حمایت کنیم.
ادامه دارد...
#راه_و_رسم_طلبگی
#زیِّ_طلبگی
#مهارت_های_طلبگی
#فعالیت_سیاسی
💠 با هشتگ #راه_و_رسم_طلبگی و #زیِّ_طلبگی دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم)
♾♾♾♾♾♾
✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید:
🌹کانال ایتا:
https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9
🍂سلسله مباحث: #مهارت_های_طلبگی
پنجره اول: #فعالیت_سیاسی
شماره ۲۲
——————————
◀️ هنگام انتخابات چگونه رفتار کنیم؟▶️
1⃣ اخلاق محور باشیم
2⃣ بدنبال هدایت دیگران باشیم
3⃣ دعوت به حق و حقیقت را یک اصل بدانیم
4⃣ همچون پدری مهربان باشیم
5⃣ از رفتار جناحی بپرهیزیم
6⃣ تعادل و میانه روی را در پیش گیریم
7⃣ مسئولیت مردم در مشارکت سیاسی را به آنان گوشزد کنیم
حاکمیت و نظام سیاسی جز در سایه تحقق ارکان اساسی آن (سرزمین، حاکمان و مردم)، محقق نمی شود.
از این رو جدا از ضرورت سرزمینی اعمال حاکمیت، اصولا تصور حکومت جز با دو رکن حاکمیت حاکمان و مشارکت سیاسی مردم (در قالب مشارکت سیاسی، تمکین از قوانین، اطاعت، نظارت و ...) میسر نیست. لذا مشارکت مردم در حمایت و تمکین از اوامر حکومتی یا گریز از قانون و گردن فرازی نسبت به حاکمان، تأثیر اساسی در ثبات و تزلزل حاکمیت سیاسی داشته، میزان مشارکت مردم، تأثیر بسیاری در کارآمدی حکومت ها دارد.
به همین جهت حاکمان همواره درصدد مطلوب و مشروع نمایاندن حکومت خویش برای مردم بوده اند تا بتوانند اطاعت و تمکین حداکثری آنان از اوامر خویش را بدون تمسک به زور و اجبار جلب نمایند.
دین اسلام نیز بر اساس همین منطق، همواره در آموزه های خویش بر تأثیر تام نقش مردم در حاکمیت سیاسی و میزان ثبات و تزلزل، اقتدار و کارآیی و کارآمدی آن تأکید کرده است.
در زمان های گذشته استقرار حکومت ها در گرو رأی، نظر و مقبولیت مردمی نبوده، بلکه مستند حاکمان در این خصوص، ملاک هایی مانند قدرت و غلبه، نژاد و وراثت بود؛ ازاین رو مشارکت سیاسی در ذیل این گونه حکومتها، در قالب اموری چون «شرکت در جنگ ها و دفاع از کشور»، «بیعت و پشتیبانی از حاکمان» و «اطاعت از حاکمان و کارگزاران» صورت می پذیرفت.
با ظهور دولت های مدرن و تغییر جایگاه مردم از رعیت به شهروند، در نظر گرفته شدن جایگاه مساوی برای همگان در برابر قانون، تثبیت فرآیند تفکیک قوا و عملی شدن انتخابات به عنوان راهکار انتخاب حاکمان، مدیران و تصمیم سازان، مشارکت سیاسی مردم در نظام سیاسی جلوه های مضاعف و توسعه ای چندین برابر یافت و عرصه های متفاوتی در مراحل کسب اعمال و نظارت بر قدرت و گردش قدرت را در بر گرفت که مصادیق مختلفی مانند رأی دادن، نامزد شدن، شرکت در احزاب و گروه های سیاسی مشارکت در مطبوعات و رسانه ها، راهپیماییها را شامل میشود.
شاید بتوان رویکرد دولت های مدرن به مشارکت سیاسی و انتخابات را به تغییر رویکرد از تأثیر جنگ و پیروزی به وسیله سلاح های قبلی، به تأثیر رویکرد تعیین کننده بودن رأي و نظر عمومی و تبدیل محور پیروزی، از جنگ به وسیله سلاح به جنگ به وسیله سلاح رأی اکثریت نسبی و جلب نظر توده عمومی مردم دانست.
امروزه شکل گیری، اداره و کارآمدی حکومت ها جز در سایه مشارکت سیاسی قابل تصویر نیست؛ از این رو همه نظام های سیاسی، سر در گرو مشارکت سیاسی نهاده و با مفروض انگاشتن آن به عنوان محور اداره جامعه، شیوه های خاصی را جهت جلب مشارکت حداکثری مردم در نظر میگیرند.
در نظام های غیر دینی مشارکت مردم در سرنوشت خویش را حق مردم می دانند و بر اساس آن مردم می توانند با استفاده از حق رأي خویش، در سرنوشت جامعه شان تأثیرگذار باشند.
اما در نظام سیاسی اسلام، مشارکت سیاسی علاوه برانکه حق مردم است، تکلیفی برعهده آنان است که بر اساس آن باید به استقرار حکومت مطلوب دینی در جامعه کمک کرده، با مشارکت فعال در امور سیاسی - اجتماعی، کارآیی و کارآمدی آن را تضمین کنند؛
چه اینکه امام خمینی فرمودند:
باید همه شما، همه ما، زن و مرد، هر مکلف همان طور که باید نماز بخواند، همان طور باید سرنوشت خودش را تعیین کند (صحیفه امام ج ۱۵ ص ۲۸)».
طبیعی است ما طلاب و روحانیان به عنوان مبلغان و مفسران آموزه های دین اسلام و حافظان میراث ماندگار اهل بیت ما، باید مردم را فارغ از هرگونه گرایش سیاسی از این فریضه الهی - سیاسی آگاه سازیم و آنان را بدین سو سوق دهیم و اولویت و همت خویش را نه در غلبه یک گرایش و حزب سیاسی بر دیگری، بلکه بر اهتمام مردم، گروه ها و احزاب به مشارکت سیاسی فعال - به خصوص در عرصه انتخابات و استفاده از حق انتخاب - قرار دهیم. اهمیت این امر از این ناشی می شود که حضور حداکثری مردم در انتخابات، نمایانگر مقبولیت فراگیر حکومت است و مردم مؤمن، با گزینش افراد صالح، از گزینش و ورود افراد غیر صالح و منافق به درون حاکمیت، جلوگیری میکنند.
ادامه دارد...
#راه_و_رسم_طلبگی
#زیِّ_طلبگی
#مهارت_های_طلبگی
#فعالیت_سیاسی
💠 با هشتگ #راه_و_رسم_طلبگی و #زیِّ_طلبگی دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم)
♾♾♾♾♾♾
✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید:
🌹کانال ایتا:
https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9