eitaa logo
معاونت تهذیب حوزه علمیه کرمان
720 دنبال‌کننده
12.4هزار عکس
7هزار ویدیو
725 فایل
جهت ارتباط با معاون تهذیب @Amomen313 جهت ارتباط در مورد فعالیتها و شبهات قرآنی @ghadirmohyi جهت ارتباط با ادمین محتوایی کانال @boreshha_ir
مشاهده در ایتا
دانلود
معاونت تهذیب حوزه علمیه کرمان
کتاب آفات الطلاب (5) دو: گناه سلب توفیق می‌کند؛ قسمت اول یکی از مهم‌ترین #آفات_طلبگی، #ترک_نکردن_
📖کتاب آفات الطلاب (5) 🔰دو: گناه سلب توفیق می‌کند؛ قسمت دوم 🔺پس با وجود این دو دشمن قوی،(شیطان و نفس اماره) باید همواره باهوش و آگاه بود که آدمی در دام آن‌ها گرفتار نشود؛ زیرا کار هر دوی آن‌ها و ترغیب آدمی به گناه است و از هر کس صادر شود زشت و ناپسند است، خصوصاً از علمای دین. زیرا آن‌ها معرِّف دین هستند. 🔺در غیاب پیامبران و امامان علیهم‌السلام ، علما و روحانیون هستند که خداوند به آن‌ها احسان کرده و منت گذارده و این را به آن‌ها واگذارده است و آن بزرگواران باید از این احسان و این نعمت عظیم الهی باشند و این شکرگزاری باید با باشد، همانند پیامبران و امامان علیهم‌السلام. زیرا مردمی که اعمال و رفتار پیامبر اسلام و ائمه اطهار علیهم‌السلام را ندیده‌اند، اعمال و رفتار علما را و الگو می‌دانند. 🔅اگر این طایفه رعایت نکنند، هم به مردم ضرر و زیان می‌رسانند و هم بر خود و ستم می‌کنند و ضرر و زیان به مردم، باعث آنان و یا آن‌ها خواهد بود و ظلم و ستم به خود، باعث و و دوری از رحمت و غفران الهی و محروم بودن از امتیازاتی که خداوند برای پیامبران و امامان علیهم‌السلام در نظر گرفته‌است، خواهد شد. 🔅یکی از مواردی که می‌توان از و نتایج عالی آن بهره‌برداری کرد، است و همین ترک گناه از شرایط مهم علوم دینی است. انسانی که گناه می‌کند به‌مرور زمان قلبش سیاه می‌شود و قابلیت تابیدن نور علم از او گرفته می‌شود. امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «إِذَا أَذْنَبَ الرَّجُلُ خَرَجَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةٌ سَوْدَاءُ فَإِنْ تَابَ انْمَحَتْ وَ إِنْ زَادَ زَادَتْ حَتَّى تَغْلِبَ عَلَى قَلْبِهِ فَلَا يُفْلِحُ بَعْدَهَا أَبَداً. ». «هر گاه آدمی گناهی کند، نقطه سیاهی در دلش نمودار می‌گردد. اگر توبه کند سیاهی محو می‌شود و اگر بر گناهم بیفزاید، سیاهی بیشتر می‌شود تا بر دلش غلبه یابد. ازآن‌پس هرگز رستگار نخواهد شد» . 🔘چنان می‌شود که به‌جای از علم و دانش، از گناه و معصیت لذت می‌برد. زیرا آدمی وقتی‌که بار اول گناهی مرتکب می‌شود، از انجام آن احساس ناراحتی و شرمندگی می‌کند. اگر آن را ترک کرد و نمود، قطعا آمرزیده می‌شود، ولی اگر ادامه بدهد و توبه نکند، آن حالت شرمندگی و ناراحتی از بین می‌رود و اگر بازهم به گناه اصرار داشته باشد، یک حالت لذت و خوشحالی به او دست می‌دهد، به‌ طوری‌که از ارتکاب آن گناه و لذت آن، برای دوستان و رفقای خود می‌کند. ؛ صفحه 17-16. .