eitaa logo
معاونت تهذیب حوزه علمیه کرمان
718 دنبال‌کننده
12.4هزار عکس
7هزار ویدیو
725 فایل
جهت ارتباط با معاون تهذیب @Amomen313 جهت ارتباط در مورد فعالیتها و شبهات قرآنی @ghadirmohyi جهت ارتباط با ادمین محتوایی کانال @boreshha_ir
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از ندای تهذیب
شماره 11 🌺آیت ا... بروجردی / قسمت پنجم / توجه به جوانان🌺 توجه به جوانان آیت الله محسنی ملایری در این باره می گوید: «ایشان نسبت به شاگردان خود احترام فراوانی قائل می شدند. به عنوان نمونه، آقای موسی صدر _ که نوجوان بودند _ به درس ایشان می آمدند و هرگاه می خواستند که اشکالی را مطرح نمایند، مرحوم آیت الله بروجردی می فرمود: «سکوت کنید تا ببینم آقا چه می گویند» و یا نسبت به آقای فاضل و یا شیخ مهدی حائری و بعضی دیگر که از جوانان حاضر در درس ایشان اعتراض می کردند، آقا نظر داشتند که این آقایان، امید آینده هستند... باید مورد تعظیم و تکریم باشند. من در بین کسانی که برخورد کردم، تحمل و تواضع ایشان نسبت به شاگردان به خصوص طبقه جوان را منحصر به فرد یافتم». مجله حوزه، ش 43 و 44، ص 286 💐 @nedaye_tahzib 🌱 tahzib-howzeh.com
هدایت شده از ندای تهذیب
🍂سلسله مباحث: شماره 2 🌺زیِّ ایمانی طلبه و زیِّ طلبگی او🌺 تفاوت زیِّ ایمانی طلبه و زیِّ طلبگی او طلبه از آن جهت که یک مسلمان مومن است، موظف است در زیِّ اهل ایمان باشد؛ اما فراتر از آ>، از جهت شخصیت صنفی و نقش اجتماعی خاص طلبگی نیز، لازم است در جلوه‌های ظاهری خود هنجارهایی را مراعات کند که الزاما هر مومنی در هر صنفی ملزم به رعایت آن نیست. این هنجارها، مصادیق خاص زیِّ طلبگی‌اند به بیان دیگر، طلبه چون انتساب آشکاری به یک صنف اجتماعی دارد، رفتارش رفتار آن صنف تلقی می‌شود و به پای آنها نوشته می‌گردد. آبروی شخصی او، با آبروی صنف او و آبروی صنفی او پیوند دارد و از بین رفتن اعتبار شخصی‌اش، غالبا ملازم با خدشه در اعتبار صنفی او و اعتبار صنف او است. بنابراین اگر طلبه در رفتارهای خود مراقبت لازم را نداشته باشد و از حدود پاره‌ای هنجارها فراتر رود، علاوه بر آنکه با زیِّ ایمانی تطابق ندارد و شان او را پایین می‌آورد، به منزلت و جایگاه روحانیت آسیب رسانده و ارج و قدر این نهاد مقدس را که حاصل صدها سال پای‌مردی و صداقت و خدمت و مجاهدت عالمان ربانی است، مخدوش ساخته است. بنابراین، هر حالت یا رفتار ظاهری که به گونه‌ای به رسالت‌های صنفی طلبه مدد رساند و جایگاه اجتماعی‌اش را به عنوان طلبه، یا منزلت اجتماعی نهاد روخانیت را مستحکم سازد، برای او مطلوب است و مشمول زیِّ طلبگی است و هر چه که مانع اجرای بهینه رسالت حوزوی شود، برای او مذموم و خلاف زیِّ طلبگی به شمار می‌رود. 💐 @nedaye_tahzib 🌱 tahzib-howzeh.com
هدایت شده از ندای تهذیب
شماره 12 🌺معلم امت، شیخ مفید🌺 ابوعبداللّه محمد بن نعمان معروف به شیخ مفید، در یازدهم ذی قعده سال 336 ه . ق در عُکبرای بغداد به دنیا آمد. عشق و شور فراوان او به تحصیل، از همان کودکی موجب شد همراه پدر به بغداد رود و به فراگیری دانش بپردازد. شیخ مفید از سال های کودکی به یادگیری علوم گوناگون پرداخت. او به واسطه موقعیت علمی و اجتماعی پدرش، با دانشمندان ارتباط می یافت و علوم و معارف را از آنان فرامی گرفت. بینش افزایی و دانش آفرینی این فقیه فرزانه، به همراه آگاهی از شرایط اجتماعی آن دوره، دست به دست هم داد و او را سلسله جنبان نهضت فکری در قرن چهارم کرد و مفید بدانجا رسید که صحیفه های سبز مهدوی به افتخارش صادر شد. امروز 9 آذر، روز بزرگداشت شیخ مفید، فقیه و متکلم بزرگ قرن پنجم هجری است. کسی که امام دوازدهم در توصیف ایشان عنوان «برادر استوار و دوست رشید» به کار برده است. متن نخستین نامه مبارک را که در ماه صفر 410 هجری به دست شیخ مفید رسیده است، چنین است: للاخ السدید و الولی الرشید، ابی عبدالله محمد بن محمد بن النعمان أدام الله اعزازه؛ من مستودع العهد المأخوذ علی العبا: به برادر استوار و شایسته کردار و دوست رشید، شیخ مفید ابو عبدالله محمد بن محمد بن نعمان که خدای عزت او را پایدار سازد! از سوی همو که گنجینه عهد و پیمانی است که خدا از بندگان گرفته آیت اللَّه سید محمد کاظم قزوینی، (1387)، سلام بر مهدی، ترجمه و تحقیق: علی کرمی و سید محمد حسینی‏، تهران: نشر معروف. (آیت اللَّه سید محمد کاظم قزوینی، (1387)، سلام بر مهدی، ترجمه و تحقیق: علی کرمی و سید محمد حسینی‏، تهران: نشر معروف.) خدمات ارزنده شیخ مفید در حوزه فقه شیعه با ارائه اندیشه ورزی پیرامون ولایت فقیه تحول شگرفی ایجاد کرد. اگرچه اکثر فقها و متکلمان شیعه، قائل به اختیاراتی برای فقیه جامع الشرایط بودند، اما شیخ مفید برای اولین بار مقدمات نظری ولایت فقیه را فراهم کرد و این موضوع در کتاب «المقنعه» به عنوان یک نظام الهی ارائه شد. اساتید شیخ مفید: شیخ صدوق، جعفر بن محمد بن قولویه قمی، علی بن بابویه قمی، ابن جنید اسکافی، ابو علی بصری، ابوعبداللّه مرزبانی و... . شیخ طوسی: محمد بن نعمان، اندیشمندی بزرگ و موثّق است. او دارای فکری بلند و عالی و ذهنی دقیق بود. نزدیک به دویست جلد کتاب بزرگ و کوچک دارد و فهرست کتاب هایش مشهور است. شرف الدین عاملی: اگر مقام عصمت برای غیر پیامبران و جانشینان آنان روا بود، شیخ مفید، پس از آنان، نخستین معصوم بود. حاج میرزا حسین نوری طبرسی: شیخ، زنده کننده اسلام و نابود کننده بدعت ها و انحرافات منحرفان و بدعت گذاران بود؛ در مناظرات مذهبی همواره پیروز بود. نجاشی: او شیخ و استاد ماست. مقام بلند او در فقه، کلام و روایت، مشهورتر از آن است که وصف شود. مفید در آیینه کلام رهبری مقام معظم رهبری به مناسبت برگزاری کنگره جهانی شیخ مفید، در پیامی از مقام والای این عالم و دانشمند فرزانه تجلیل کرد. در متن این پیام آمده است: «شیخ مفید در سلسله علمای امامیه، فقط یک متکلم و فقیه سرآمد و برجسته نیست، بلکه فراتر از این، وی مؤسس و سرحلقه جریان علمیِ رو به تکاملی است که در دو رشته کلام و فقه، تا امروز در حوزه های علمی شیعه امتداد یافته است و با وجود بر کنار نماندن از تأثرات تاریخی و جغرافیایی و مکتبی، ویژگی های اصلی و خطوط سیاسی آن همچنان پابرجا مانده است. شیخ مفید نقش مؤثر و تعیین کننده ای در تثبیت هویت مستقل مکتب اهل بیت علیهم السلام ، بنیان گذاری شکل و قالب علمی صحیح برای فقه شیعه، آفرینش شیوه جمع منطقی میان عقل و نقل در فقه و کلام داشت». 💐 @nedaye_tahzib 🌱 tahzib-howzeh.com
هدایت شده از ندای تهذیب
شماره 13 🌺شیخ مفید، آموزگار ارزش‌ها🌺 در زمانی که انحراف های فکری رو به فزونی می گذاشت و جنگ عقاید، هموراه قربانی می گرفت و دانشمندان هر فرقه، در صدد دفاع از عقاید خود بودند، شیخ فمید برای دفاع از مکتب حق به پا خاست و رهبری شیعیان را به عهده گرفت. او با نوشتن کتاب، مناظرهو نیز تربیت شاگردان، به هدایت مردمان پرداخت. می گویند وی تمامی کتاب هایمخالفان راحفظ کرد تا بتواند شبهه های آنها را پاسخ گوید.همچنین در خانه شیخ مفید، مجلس بحثی برپا می شد که همه علما از مذاهب گوناگون در آن شرکت می جستند و او با تمامی آنها به بحث می پرداخت. آوازه شهرت و بزرگی مقام او تا بدانجا رسیدکه عضدالدوله دیلمی در هنگام بیماری به عیادتش می رفت و در منزلش از وی دیدن می کرد و شفاعتش را در حق دیگران می پذیرفت. ر بررسی زندگی شیخ مفید، به شیوه خاصی در تدریس بر می خوریم که جالب توجه است. وی در مکتب خانه ها و کارگاه های بافندگی جست و جو می کرد و کودکان تیزهوش و با استعداد را در نظر می گرفت و با دادن پولی به پدر و مادرانشان، آنان را به مکتب می برد و به آنها دانش می آموخت. شیخ مفید با این کار، می خواست آموزش و تربیت رااز کودکی آغاز کند و در این راستا، به بالندگی و پرورش استعدادهای درخشان بپردازد تا جامعه اسلامی، هیچ گاه با کمبود دانشمندان در عرصه دین و دانش مواجب نشود. برخی از دانش آموختگان مکتب با برکت شیخ عبارتند از: سید مرتضی، سید رضی، شیخ طوسی، شیخ جلیل القدر نجاشی، شیخ فقیه ابویَعلی سلّار. شیخ مفید به تربیت شاگردان و آماده سازی آنان برای هدایت و رهبری شیعیان اهمیت فراوان می داد و با گفتار و کردار، آنان را به سوی کمال تشویق می کرد. شیخ مفید از آنان برای جانشینی خود در تدریس مسائل گوناگون بهره می برد. او گاه در مجالس مناظره، آنان شرکت می کرد و با این کار، افزون به گرامی داشت شاگردان، زمینه شناسایی و شهرت آنان را در میان مردم برای خدمت بیشتر به جامعه اسلامی فراهم می آورد. از جمله، روزی شیخ مفید در مجلس درس سید مرضی حاضر شد. سید از جا برخاست و او را در جای خود نشاند و پیش رویش نشست. شیخ مفید اشاره کرد که نزد وی درس بگوید، زیرا شیخ از سخن گفتن سید مرتضی خشنود می گشت. یکی از ویژگی های بارز شیخ مفید، تلاش خستگی ناپذیر او در تدریس بود. شیخ در رشته های گوناگون علوم اسلامی تدریس می کرد و در این راه، خستگی نمی شناخت او افزون بر روزها شب ها نیز از تدریس به دور نبود و از موقعیت پیش آمده، برای عرضه فرهنگ و علوم اهل بیت علیهم السلام حداکثر استفاده را می برد. ابویعلی، داماد شیخ در این باره گفته است: «شیخ مفید همواره شب را جز اندکی نمی خوابید. سپس برمی خاست و به نماز، مطالعه، یا تدریس و یا قرائت قرآن مشغول می شد». 💐 @nedaye_tahzib 🌱 tahzib-howzeh.com
هدایت شده از ندای تهذیب
🍂سلسله مباحث: شماره 7 🌺شاخص‏ها و ملاك‏های كلی (قسمت دوم)🌺 انسان‏ها به جهت ساختار مشترك روانی، مشتركاتی دارند؛ درك، باور و داوری مشترك، پسندهای مشترك، تأثرات مشترك، سیره رفتاری و عملكرد مشترك. گزاره‏های فراوانی در میان توده مردم مورد قبول واقع شده و مشهور گشته است. این قضایای مشهوره، داوری‏های عمومی هستند كه از همان ساختار مشترك روانی برخاسته است. توده مردم به اسباب این داوری‏ها و سرّ انتقال به این احكام توجه ندارند و گمان می‏كنند كه این گزاره‏ها بدون ریشه و سرچشمه، و از پیش خود پدید آمده‏اند؛ گویا این گزاره‏ها در جان انسان‏ها حضور داشته است . عرف به جهت آن‏كه عقل جمعی انسانی را به صدا در می‏آورد و زبان گویای فطرت عملی می‏گردد، نقش بی‏بدیلی در شناخت حقایق دارد و گونه‏ای ارزش معرفتی در داوری‏های عرفی و تشخیص توده عقلا مشاهده می‏شود. دین اسلام اجمالاً عرف را محترم شمرده و به تبعیت از آن فرمان داده است. عُرف از ماده «عَرَفَ» به معنای «شناخت» است. وقتی می‏گوییم فلان چیز عرف است؛ یعنی غالبا مطابق آن عمل می‏شود، در چشم مردم معهود و شناخته شده است و خلاف آن غیرطبیعی، غیر عادی، ناشناس (منكر) و غریب است. معروف در مقابل منكر نیز، به معنای عملی است كه به رسمیت شناخته شده و در نظر مردم درست جلوه می‏كند. پیروی از شیوه‏های متعارف و مخالفت نكردن با رویه و روند معمول میان مردم و خود را متفاوت از دیگران نشان ندادن، در شرایط عادی توصیه شده‏است. امام علی علیه‏السلام به مالك اشتر سفارش كردند كه سنن و هنجارهای رایج میان مردم مصر را رعایت كند: وَ لاَ تَنْقُضْ سُنَّةً صَالِحَةً عَمِلَ بِهَا صُدُورُ هَذِهِ الْأُمَّةِ وَ اجْتَمَعَتْ بِهَا الْأُلْفَةُ وَ صَلَحَتْ عَلَیهَا الرَّعِیةُ وَ لاَ تُحْدِثَنَّ سُنَّةً تَضُرُّ بِشَی‏ءٍ مِنْ مَاضِی تِلْكَ السُّنَنِ فَیكُونَ الْأَجْرُ لِمَنْ سَنَّهَا وَ الْوِزْرُ عَلَیكَ بِمَا نَقَضْتَ مِنْهَا (نهج البلاغة، نامه 53. ) و آیین پسندیده‏ای را كه بزرگان این امّت بدان رفتار نموده‏اند، و مردم بدان به هم پیوسته‏اند، و با یكدیگر سازش كرده‏اند، بر هم مریز و آیینی قرار مده كه چیزی از سنت‏های نیك گذشته را زیان رساند، كه پاداش آن برای كسی باشد كه آن سنت را نهاده است و گناه شكستن آن بر تو ماند. در دیوان منسوب به امام علی علیه‏السلام آمده است: اِذا كُنتَ فی بَلَدَةٍ غَریباً فَعاشِر بِآدابِها؛ هرگاه در یك سرزمین غریب بودی، به آداب آنان عمل كن (بحار الانوار، ج 44، ص 267) البته در صورتی كه یك سنّت متعارف یا روش معمول، مغایر با حكم خدا و حقایق متعالی باشد، یا مصلحت مهم‏تری در مخالفت آن وجود داشته باشد، انسان موظف است هم خودش خلاف آن عمل كند و هم دیگران را با قول و عمل خود آگاهی بخشد (ر. ك: جواهر الكلام، ج 13، ص 305) ادامه دارد... 💐 @nedaye_tahzib 🌱 tahzib-howzeh.com