بازخوانی منشور روحانیت (17):
حال بحث این است که برای جلوگیری از تکرار آن حوادث تلخ و رسیدن به اطمینان از قطع نفوذ بیگانگان در حوزهها چه باید کرد؟ گر چه کار مشکل است ولی چاره چیست؟ باید فکری کرد.
اولین وظیفه شرعی و الهی آن است که اتحاد و #یکپارچگی_طلاب_و _وحانیت_انقلابی حفظ شود وگرنه شب تاریک در پیش است و بیم موج و گردابی چنین هایل. امروز هیچ دلیل شرعی و عقلی وجود ندارد که #اختلاف_سلیقهها و برداشتها و حتی #ضعف_مدیریت_ها دلیل به هم خوردن الفت و وحدت طلاب و علمای متعهد گردد.
ممکن است هر کس در فضای ذهن و ایدههای خود نسبت به عملکردها و مدیریتها و سلیقههای دیگران و مسئولین انتقادی داشته باشد، ولی #لحن و تعابیر نباید افکار جامعه و آیندگان را از مسیر #شناخت_دشمنان_واقعی و ابرقدرتها که همه مشکلات و نارساییها از آنان سرچشمه گرفته است، به طرف مسائل فرعی منحرف کند و خدای ناکرده همه ضعفها و مشکلات به حساب مدیریت و مسئولین گذاشته شود و از آن تفسیر انحصارطلبی گردد که این عمل کاملاً غیر منصفانه است و اعتبار مسئولین نظام را از بین میبرد و زمینه را برای #ورود_بی_تفاوتها و بیدردها به صحنه انقلاب آماده میکند.
من امروز بر این عقیدهام که #مقتدرترین_افراد در مصاف با آنهمه توطئهها و خصومتها و جنگافروزیهایی که در جهان علیه انقلاب اسلامی است، معلوم نبود #موفقیت_بیشتری از افراد موجود به دست میآوردند.
#منشور_روحانیت