#سلام_امام_زمانم ❤️ دیـدن روی شمـا کاش میسـر می‌شد شام هجران شما کاش که آخرمی‌شد بین ما "فاصله ها" فاصله انداخته‌اند کاش این فاصله با آمدنت سر می‌شد #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🌴"شاید این جمعه بیاید شاید ":🌴 #العجل‌مولای‌غریبم 🌹 #اللَّهُمَّ_عَرِّفْنِےحُجَّتَڪ 🌹 💚اَلَّلهُمـّ؏جِّل‌لِوَلیِڪَ‌الفَرَج💚 "بحق فاطمه(س) "

صفحه ۳۳۰ مصحف شریف سوره مبارکه انبیاء

🔸ترتیل صفحه ۳۳۰ با صدای استاد حامدولی زاده 🔸مقام‌ : ماهور - صبا 🛑 فایل بدون ترجمه

🔸ترتیل صفحه 330 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام ماهور - صبا 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۳۰🌷 پیامبری در شکم نهنگ: دیگر یونس خسته شده بود. مردمِ سرزمینش ـ نینوا ـ به سخنان او هیچ توجّهی نمی کردند، و نتیجه‏ ی سال ها دعوت و تبلیغ خیرخواهانه ی او، ایمان آوردن دو نفر بود که یکی از آن دو پیوسته در حال عبادت، و دیگری، فردی دانشمند و خردمند بود. پیامبر خدا با دو پیروش در این باره مشورت کرد که با این قوم لجباز گمراه چه باید کرد. مرد عالم اعتقاد داشت که باید با صبر و تحمّل به راه خود ادامه دهند، و مرد عابد معتقد بود که دیگر شکیبایی دلیلی ندارد و یونس باید دست به آسمان بلند کند و از خدا بخواهد که عذابش را بر آن قوم نازل کند. یونس هم که از ایمان آوردن مردم مأیوس و از آزار و اذیتشان خسته شده بود، پیشنهادِ مرد عابد را پسندید و قومش را نفرین کرد و با خشم و ناراحتی، قوم خود را ترک گفت. او که می دانست به زودی عذاب نازل می شود، از سرزمینش دور و دورتر شد تا به ساحل دریا رسید. آنگاه بر کشتی سوار شد و خود را به دامان دریا انداخت. پس از مدّتی، کشتی شروع به لرزیدن کرد و نهنگ غول پیکری سر از آب بیرون آورد و دهانش را باز کرد؛ چنان که گویی مأموریّت خاصّی دارد و منتظر شخص معیّنی است. سرنشینان کشتی گفتند: به نظر می رسد شخص خاصّی در میان ماست که باید طعمه‏ ی این نهنگ شود. پس قرعه کشیدند و قرعه به نام یونس درآمد و یونس به دریا افکنده شد. نهنگ، یونس را در یک چشم بر هم زدن بلعید و از کشتی دور شد. البتّه آن نهنگ دنبال غذا نمی گشت؛ بلکه مأموریّت داشت یونس را مدّتی در شکم خود زندانی کند تا آن مرد الهی در خلوت و تاریکی اعماق دریا، فرصتی پیدا کند تا بیش از هر زمان به وظیفه‏ ی سنگین خود در برابر خدای بزرگ و خلق او بیندیشد. آری، آن پیامبر معصوم، مرتکب هیچ گناهي نشده بود؛ ولی بهتر بود کمی بیشتر صبر می کرد و با چنان عصبانیّتی قومش را ترک نمی گفت؛ چه اینکه جزئی ترین حرکات پیامبران زیر ذرّه بین خدا قرار دارد. به خواست خدا، یونس در شکم ماهی زنده ماند و به درگاه خدا روی آورد و از خدا خواست که از وی خشنود شود. خدا نیز دعای بنده‏ ی پاکش را اجابت کرد و به نهنگ فرمان داد که او را در ساحل دریا رها کند. آنگاه بوته‏ ی کدویی را در کنارش رویاند تا با سایه‏ ی برگ های بزرگ آن، خود را از آفتاب حفظ کند و با میوه اش قوّت گیرد. قوم یونس امّا که پس از نفرین پیامبرشان، از کارهای خود پشیمان شده بودند، با راهنمایی آن مرد عالم، پیش از رسیدن فرمان قطعی خدا در مورد عذابشان توبه کردند و از خدا بخشش خواستند، و خدا نیز آنان را عفو کرد. سپس یونس نزد قوم باایمان خود بازگشت و رهبری آن جامعه‏ ی نجات یافته را از سر گرفت.

صفحه ۳۳۱ مصحف شریف سوره مبارکه انبیاء #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه ۳۳۱ با صدای استاد حامدولی زاده 🔸مقام‌ : حجاز #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه 331 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام حجاز 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۳۱🌷 سرانجامِ حکومت زمین: قرن هاست که تاریخ، حکومت افراد گوناگونی را در حافظه‏ ی خود ثبت کرده و می کند؛ افرادی‏ که بیشترشان خاطره‏ ی خوشی از خود به جای نگذاشتند و بر آتش ظلم و قتل و تجاوز و خونریزی و فساد دمیدند. ما نیز در زمانی زندگی می کنیم که اکثر قدرت های بزرگ، با خدا و خداپرستی بیگانه اند و با ظلم و هواپرستی آشنا. شاید این سؤال در ذهن بسیاری از ما پیش آمده باشد که فرجام حکومت زمین چه خواهد بود. آیا تا زمانی‏ که دنیا برپاست، حکومت ستمکاران نیز پابرجاست؟ یا این که روزی فرا می رسد که خورشید بر زمین پر از عدل و انصاف طلوع می کند؟ آیا زمانی می آید که انسان ها در هوایی تنفّس کنند که عطر خوبی و مهربانی آن را آکنده باشد؟ پاسخ قرآن به این سؤال مثبت است. بر اساس این آیه و آیات دیگری از قرآن ، زمانی خواهد رسید که یکتاپرستی و عدالت در سراسر زمین حاکم می شود و نشانه های شرک و ظلم از زمین محو شده، افراد شایسته، حکومت آن را به ‏دست خواهند گرفت. در احادیث فراوانی از اهل بیت(ع) در توضیح آیه‏ می خوانیم که منظور از «بندگان شایسته» که وارث زمین خواهند شد، حضرت مهدی(عج) و یاران او هستند. در حدیثی از امام باقر(ع) می خوانیم: «آنان، یاران مهدی در آخرالزمان هستند.» آری، بر اساس قرآن و روایات، سرانجام حکومت جهان به دست شایستگان خواهد افتاد. در روایت معروفی از پیامبر (ص)که اهل سنّت نیز آن را نقل کرده اند، می خوانیم: «اگر از عمر جهان جز یک روز نمانده باشد، خداوند آن روز را چنان طولانی می کند تا مرد شایسته ای از خاندان مرا برانگیزد که صفحه‏ ی زمین را پر از عدل و داد کند؛ همان گونه که از ظلم و جور پر شده باشد.» توجّه به زندگی آخرین پیشوای الهیِ بشر، از دو جـهت بـسیار مهم است: 1ـ اعتقاد به امامت آن حضـرت در دوران غیبت و تلاش برای خشنودی ایشان. بر اساس تاریخ، از زمان به دنیا آمدن امام زمان در سال 255 ق. تاکنون (1391 شمسی و 1343 قمری)، 1178 سال قمری می گذرد و اعتقاد به زندگی طولانی آن حضرت، تنها در سایه‏ی ایمان به غیب امکان پذیر است. 2ـ اعتقاد به ظهور آن حضرت و برپایی عدالت در سراسر زمین به دست ایشان. وجود چنین اعتقادی، تشنگی و انتظارِ فرا رسیدن آن دوران طلایی را در دل و جان انسان پدید می آورد و به کسب لیاقتِ حضور در آن جامعه‏ ی نمونه و شایسته تشویق می کند. از این رو ایمان به امامت ایشان، یکی از برترین ویژگی های شیعیان در دوران غیبت شمرده شده است. در حدیثی از امام سجاد می خوانیم: «کسانی که در دوران غیبت امام دوازدهم زندگی می کنند و به امامت او اعتقاد دارند و منتظر ظهورش هستند، برترین مردم هر زمانی هستند.» همچنین در روایت دیگری از پیامبر گرامی اسلام نقل شده است: «برترین کارهای امّت من، انتظار فرج است.»

جرم فاطمه محبت علی بود 🌷شهادت حضرت زهرا علیهاالسلام تسلیت. باد🌷 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

🏴 آتشی که در گلستان حیدر افروختند، سرآغاز زخم‌های پی در پی شیعه؛ و تکرار رنگ جراحت در آسمان ولایت بود! صَلَّی اللهُ عَلَیکِ اَیَّتُهَا الصِّدّیقَةُ الشَّهیدَه ▪️◾️🔳◾️▪️

صفحه ۳۳۲ مصحف شریف سوره مبارکه حج #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه ۳۳۲ با صدای استاد حامدولی زاده 🔸مقام‌ : سه گاه - عراق 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه 332 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام سه گاه 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۳۲🌷 روزی که هوش از سرها می رود!: این آیات به یکی از حوادث بزرگی که در آستانه‏ ی قیامت رخ می نماید، اشاره کرده و برخی از آثار آن را به یاد ما آورده است؛ حادثه ای که انسان را از زندگی گذرای مادّی بیرون می برد و به آینده‏ ی مهمّی که در انتظار اوست، متوجه می کند؛ آینده ای که اگر امروز به فکر آن نباشد و برایش آماده نشود، هنگام وقوع وحشتناک می نماید، و اگر آمادگی برایش پیدا کند، لذّت بخش و دل نواز جلوه می کند. بر اساس این آیه، رستاخیز با یک انقلاب و تحوّل شدید در عالم هستی برپا می شود؛ زلزله ای بسیار شدید و کوبنده که خداوندی که همه چیز در برابر بزرگی اش ناچیز است، آن را «بزرگ» معرّفی کرده تا همگان بدانند با زلزله های معمول جهان بسیار متفاوت است؛ زلزله ای که از شدّت آن، زنان باردار، فرزندانی را که در شکم دارند، سقط می کنند، و مادران شیرده ـ که مهربان ترین افراد به فرزندانشان هستند ـ کودکی را که در دامان دارند، به زمین گذاشته، پا به فرار می¬گذارند. به سبب آن زمین‏ لرزه، انسان های گنهکار از حالت طبیعی خارج می شوند و همچون مستان به این‏سو و آن سو حرکت می کنند و کارهای نامتعادل از خود نشان می دهند؛ در حالی که آنان مست نیستند؛ بلکه با دیدن عذاب خدا، عقل از سرشان پریده است! البتّه بر اساس قرآن ، قیامت برای همگان یکسان نیست و افراد هر یک به فراخور احوال خود، چهره ای از قیامت می بینند؛ گروهی با چهره ی عبوس و خشمگین قیامت روبه رو می شوند، و گروهی با چهره ی خندان و مهربان آن. در آیات 10 و 11 سوره‏ ی انسان، از قول افراد نیکوکار می خوانیم: «ما از روزی عبوس و خشمگین ـ که سختی اش از جانب خداست ـ می ترسیم. خداوند نیز آنان را از شرّ آن روز نگه می دارد و طراوت و خوشحالی به آنان هدیه می کند.» در آیه‏ی 17 سوره‏ ی مزمّل نیز می خوانیم: «اگر کافر شوید و ناسپاسی کنید، چگونه خود را از شرّ روزی که بچّه ها را پیر می کند، حفظ می کنید؟» در آیه‏ ی 89 سوره‏ ی نمل هم آمده است: «کسانی که با خود کارهای خوب به آخرت بیاورند، پاداشی بهتر از آن دارند و در آن روز از ترس و وحشتی بزرگ در امان اند.» پیشوای نخست ما، بهشت و دوزخ را چنین توصیف کرده است: بهشت، جایی است ‏که: 1ـ مهمانانش از آنجا نمی روند؛ 2ـ حال و روزشان تغییر نمی کند؛ 3ـ ترس بر آنان مسلّط نمی شود؛ 4ـ بیماری ای به آنان نمی رسد؛ 5ـ در معرض خطری قرار نمی گیرند؛ 6ـ سفری در پیش ندارند تا از منزلی به منزل دیگر کوچ کنند. دوزخ امّا جایی یست که: 1ـ دست های دوزخیان را به گردن هایشان می بندند؛ 2ـ موهای پیشانی شان را به پاهایشان گره می زنند؛ 3ـ لباس هایی از قیر و پاره های آتش بر تنشان می کنند؛ 4ـ آنان را در عذابی جای می دهند ‏که حرارتش زیاد است، و در خانه ای که درِ آن به روی ساکنانش بسته شده است، و در آتشی که زبانه می کشد و می غرّد و شعله هایی بلند و صدای ترسناک دارد و ساکنانش آن را ترک نمی کنند و اسیرانش در ازای هیچ چیز آزاد نمی شوند و غل و زنجیرهایش نمی شکند، و آن سرا مدّتی ندارد که تمام شود و پایانی ندارد که به اتمام رسد . #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

صاحب قبر بی نشون، سلام مادر💔 #فاطمیه #ایام_فاطمیه

صفحه ۳۳۳ مصحف شریف سوره مبارکه حج

🔸ترتیل صفحه ۳۳۳ با صدای استاد حامدولی زاده 🔸مقام‌ : رست - بیات 🛑 فایل بدون ترجمه

🔸ترتیل صفحه 333 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام رست - بیات 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۳۳🌷 ایمانی بر لبه‏ ی پرتگاه: بر اساس تعلیمات اسلام، هر کس که شهادتین یعنی دو جمله ی «اَشهَدُ اَنَّ لا اِلّْهَ اِلا الله وَ اَشهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسولُ الله» را بگوید و به یگانگی خدا و نبوّت حضرت محمّد(ص) اقرار کند، در قلمرو اسلام وارد شده، مسلمان شمرده می شود؛ امّا این اقرار زبانی، پایین ترین مرحله‏ ی ایمان است و تا ایمان حقیقی، فاصله‏ ی زیادی دارد؛ زیرا ممکن است شخصی که به زبان اظهار اسلام می کند، در دل هیچ اعتقادی به آن نداشته باشد و در عمل، از بسیاری از دستورهای آن سرپیچی کند. تاریخ، نام و خاطره‏ ی بسیاری از مسلمانان ظاهری را به حافظه‏ ی خویش سپرده است؛ کسانی که در لباس اسلام، به هر گناه و جنایتی دست می زدند و خود را مسلمان معرفی می کردند؛ در حالی که ایمان حقیقی، ایمانی است که در دل و جان انسان نفوذ کرده و با روح و روان او آمیخته باشد؛ چنان که انسان حاضر نباشد آن را با هیچ چیز دیگری معاوضه کند؛ همان طور که حاضر نیست قلب و مغزش را با چیز دیگری معاوضه کند. خداوند در آیه‏ی 14سوره‏ ی حجرات، از برخی از بیابان نشینانِ به ظاهر مسلمان سخن می گوید که در یکی از سال های قحط و خشک سالی وارد مدینه شدند و به امید دریافت کمکی از پیامبر(ص)، شهادتین را بر زبان جاری کردند و برای این اسلامِ زبانی، بر پیامبر(ص) منّت هم می گذاشتند. خدا به پیامبر(ص) خود فرمود که به این افراد بگوید: شما ایمان واقعی نیاورده اید؛ بلکه می توانید ادّعا کنید که اسلام آورده اید؛ زیرا هنوز ایمان در دل های شما وارد نشده و تنها به زبان هایتان جاری شده است . آیه‏ ی مورد بحث(11 حج) نیز به همین نکته اشاره کرده، می فرماید که برخی از مردم، محافظه کارانه دین دارند و همواره دین را در کنار منافع خویش می خواهند؛ مانند کسی که در کنار لشکر حرکت می کند و منتظر نتیجه‏ ی جنگ است؛ اگر پیروزی باشد، جلو می رود و غنیمت می خواهد، و اگر شکست باشد، پا به فرار می گذارد. وضعیّت افراد سست ایمان نیز همین گونه است؛ آنان تا زمانی دین را دوست دارند که منافعشان حفظ شود؛ ولی اگر زمانی دینداری با منافع مادّی شان موافق نباشد، پنهانی یا آشکارا آن را کنار می گذارند. این همان حقیقتی است که سرور آزادگان جهان، امام حسین(ع)، به آن اشاره کرده و فرموده است: «[بسیاری از] مردم، بردگان دنیا هستند و دین را با زبان هایشان مزمزه می کنند. تا زمانی که زندگی هایشان به خوبی جریان دارد، گرد دین می چرخند؛ امّا هنگامی که با سختی ها آزموده شوند، دینداران راستین اندک اند.» آری، این افراد که در زمان ما نیز کم نیستند به دین تنها از دریچه‏ ی منافع مادّی خود می نگرند و معیار حقّانیّت آن را روی آوردن دنیا به خویش می پندارند، و اگر روزی گرفتار مشکلات شوند، فریاد بر می آورند: مگر ما مسلمان نیستیم؟ پس چرا خدا ما را گرفتار کرده است؟! پیامبر گرامی ما چه زیبا فرموده است: نشانه های اسلامِ ظاهری، برای همه آشکار است؛ ولی جای ایمان، در قلب است.