#داستانهای_قرآنی #داستان_حضرت_موسی_قسمت_ششم موسى در صحراى مديَن💟 موسى بدون توشه راه و سفر، با پاى پياده به سوى مدين روانه شد و فاصله بين مصر و مدين را در هشت شبانه ‏روز پيمود، در اين مدت غذاى او سبزى ‏هاى بيابان بود و بر اثر پياده ‏روى پايش آبله كرد. وقتی كه به نزديك مدين رسيد، گروهى از مردم را در كنار چاهى ديد كه از آن چاه با دلو، آب مى ‏كشيدند و چهارپايان خود را سيراب مى ‏كردند، در كنار آن‏ها دو دختر را ديد كه مراقب گوسفندهاى خود هستند و به چاه نزديك نمى ‏شوند، نزد آن‏ها رفت و گفت: چرا كنار ايستاده ‏ايد؟ چرا گوسفندهاى خود را آب نمى ‏دهيد؟ دختران گفتند: پدر ما پيرمرد سالخورده و شكسته ‏اى است، و به جاى او ما گوسفندان را مى ‏چرانيم، اكنون بر سر اين چاه مردها هستند، در انتظار رفتن آن‏ها هستيم تا بعد از آن‏ها از چاه آب بكشيم. در كنار آن چاه، چاه ديگرى بود كه سنگ بزرگى بر سر نهاده بودند كه سى يا چهل نفر لازم بود تا با هم آن سنگ را بردارند، موسى به تنهايى كنار آن چاه آمد، آن سنگ را تنها از سر چاه برداشت و با دلو سنگينى كه چند نفر آن را مى ‏كشيدند، به تنهايى از آن چاه آب كشيد و گوسفندهاى آن دختران را آب داد، آن گاه موسى، از آن جا فاصله گرفت و به زير سايه‏ اى رفت و به خدا متوجه شد و گفت: ✨ربِّ اءِنَّى اَنزَلتَ اِلىَّ مِن خَيرٍ فَقيرٍ✨ پروردگارا! هر خير و نيكى به من برسانى، به آن نيازمندم. #ادامه دارد.... 🍃 🦋🍃 @takhooda ✨