تصحیح دیوان آتش به قلم جلال الدین همایی 🔹️میرزا حسن آتش: ادیب #شاعر، متخلص به «آتش»، از شعرای پارسی گوی اواخر دوره قاجار و ابتدای دوره پهلوی، فرزند میرزا آقا بروجنی، متولد۱۲۴۴ ش است. میرزا حسن به شغل زنجیره بافی و گلدوزی مشغول بود و از همان اوان جوانی به شعر پرداخت. در شعر تمایل به سبک هندی داشت و از #کلیم_کاشانی و #صائب_تبریزی بسیار استقبال می‌نمود. 🔸️در انجمن های ادبی اصفهان شرکت می کرد و کم کم مایه علاقه خود را که همان غزل بود، دریافت. در انجمن شعرا که به همت عباس خان شیدا برپا می شد، آتش در ردیف «سینا»، «غمگین»، «منعم»، «ساکت»، «ثاقب» و امثال ایشان بوده و جزو استادان کهنه کار به شمار می رفت. در آغاز شاعری «بینوا» تخلص می کرد و بعدا آن را به «آتش» مبدل نمود. دیوانش با مقدمه و تصحیح استاد #جلال_الدین_همایی به چاپ رسید و بعد از آن بارها با تصحیح جدید به چاپ رسیده است. 💠 شعر آتش روان و دلنشین است. از پیچیدگی در لفظ و معنا می پرهیزد. در بدیع و بیان استادی است زبردست و هنرمندانه از #صنایع_ادبی و باورهای کهن بهره می برد. استاد همایی می نویسد: «آتش مردی موقر و کم حرف و در معاشرت بسیار عاقل و آرام و به هنجار بود». 🔹️آتش در روز جمعه ۲۰ آذر ۱۳۰۹ ش به حق واصل شد. شعرای اصفهان بالغ بر پنجاه قطعه و قصیده در مرثیه و ماده تاریخ وفاتش سرودند که تعدادی از آنها در روزنامه «گیتی نما» در #اصفهان، سال اول به شماره ۱۲ و۱۳ درج شد. پیکرش را در تکیه فاضل سراب دفن نمودند. . #تخت_فولاد #سند_تاریخی #میراث 🌐http://www.takhtefoulad.ir 🔗 @takhtefoulad_ir 🔗https://t.me/takhtefoulad_ir