eitaa logo
طلبه راهی
105 دنبال‌کننده
839 عکس
399 ویدیو
20 فایل
دست نوشته های صادق سرمست ، نگاهی به اتفاقات سیاسی اجتماعی مذهبی ، پرسش و پاسخ @msadsarmast
مشاهده در ایتا
دانلود
حماسه جهانی اربعین حال و هوای محدود به فاصله تا نیست ، امسال تمام جاده های منتهی به مرزهای خروجی مزین به ایستگاه های صلواتی و موکب های مردمی بود ، در روز اربعین پیاده روی جامانده ها در بسیاری از نقاط کشور برگزار شده بود. شاید از حالا باید راهپیمایی اربعین را به تقویممان اضافه کنیم بعد از ۲۲ بهمن و روز قدس و ۱۳ آبان و ... حالا حماسه اربعین است که صف مومنان را به پا می کند تا زیر و رو کند نظام مستکبران را. علیه السلام ۱۴۰۰ سال پیش شلعه ای بر افروخت تا دین جدش را از پلیدی ها و نفاق و تعصب های جاهلانه و انحرافات رها سازد. این شعله روز به روز بزرگ تر شده و همچون سیل خروشانی هر روز به به کوی و برزنی می رسد و آشوبی به پا می کند ، مگر نه اینکه انقلاب ما با همین عزاداری ها بر پا شد و اربعین های شهدای راهپیمایی ها موج زد و دودمان نحس پهلوی را نابود کرد مگر نه اینکه دفاع مقدس ما با نوحه و روضه رزمندگان جلوه گاه حق و باطل شد . مگر نه اینکه فتنه ۸۸ را سید الشهدا برچید. سالیانی بود فکر می کردیم بخشش و مهربانی و گذشت و از جامعه رخت بر بسته ، اما حماسه اربعین نه در میانه راه نجف تا کربلا بلکه در هر کوچه و محله ای شوری به پا کرده، موکب ها و ایستگاه های صلواتی در محلات و در جاده ها نه فقط به زائرین کربلا بلکه به همه مردم خدمت رسانی کردند و موجی از عشق به خدمت به اسلام و مسلمین در همه جا بر پا شد. یکی دیگر از جلوه های حماسه اربعین حسینی وحدت و نزدیکی مسلمین و جهان است. عشاق حسین علیه السلام از بحرین تا یمن و از اروپا تا آفریقا محبین امام حسین با هدف بزرگداشت قیام امام شهیدان به سر و سینه زنان در کربلا حاضر شدند و می شد از چهره هاشان فهمید منتظر ندای انتقام منتقم خون حسین هستند. @talabe_rahi
💢چرا برای غزه کم تحرکــیم؟💢 🔹تصمیم گرفتم اولین و دومین یادداشت امسال رو برای غزّه بنویسم و نه حتی برای شعار سال! 🔹بعد از یادداشت «غزه؛ و البته هزاران مناسبت تقویمی و موسمی جور و واجور!!» که در آن به نقد رفتار فرهنگی دوستان حزب‌اللهی‌مان پرداخته بودم، برخی از دوستان گفتند که مردم ایران حاضر به همراهی با مردم غزه نیستند و افکار عمومی ما کشش طرح مسئله کمک به غزه را ندارد! 🔹بگذارید همین ابتدا نظر خودم را عرض کنم. این تحلیل از مردم ایران از اساس یک تحلیل غلط، انحرافی و تقلیل گرایانه است. مردم ایران همواره در طول قرنها جزو عدالت‌طلب‌ترین ملتها بوده‌اند و برای رسیدن به آن، هزینه‌های هنگفت داده‌اند. چطور می‌شود که چنین ملتی که حتی مخالفین حکومتش هم برای همراه کردن مردم ناچارند که بر روی عدالت‌طلبی دست بگذارند و حجاب قانونی را مصداق ظلم نشان دهند تا بتوانند جوانان و نوجوانان را برای مقابله با حکومت به خیابانها بکشانند، به یکباره چنان تحولی پیدا می‌کند که نسبت به یکی از بزرگترین جنایت‌ها و نسل‌کشی‌های آشکار تاریخ معاصر کرخت و سرد شوند؟! این تحلیل غلط اندر غلط است ... 🔹ریشه عدم تحرک کنونی مردم ایران را باید در جایی دیگر دنبال کرد؛ اولین ریشه‌ی این بی تحرکی در فراگیر شدن این تلقی است که «الان کمک به غزه یک کار تخصصی و نظامی است که مردم عادی نمی‌توانند نقشی در آن داشته باشند»؛ دومین ریشه این بی عملی را باید در این تلقی دنبال کرد که «راهپیمایی‌های کلیشه‌ای دردی از مردم غزه دوا نمی‌کند و اقتضائات بیرونی و میدانی به حدی قدرتمند است که این راهپیمایی‌های داخلی، تأثیری بر روی تصمیم گیری مسئولین سیاسی و نظامی کشور در مواجهه با مسئله غزه نمی‌گذارد.» 🔹حاصل جمع این دو تلقی این است که مردم ایران علیرغم تأسف و تأثری که از جنایتهای بی حد و مرز اسرائیل دارند و احیانا اشکی که شبها پای اخبار کودک‌کشی‌ها و زجرکشیدن‌های مردم غزه می‌ریزند، راهی را برای کمک در جلوی خود باز نمی‌بینند و ناگزیر برای فرار از فشار روحی آن، خود را به بی‌خیالی می‌زنند. خیلی فرق است که کسی بی‌خیال مسئله‌ای باشد و کسی از روی ناچاری و بن بست عملی و قاعدتاً برای فرار از فشار شکننده‌ی روحی مسئله‌ای، خود را به بی‌خیالی بزند؛ حال اکثر مردم ایران، حال دومی است. 🔹از اینرو، راه برافروخته نگه داشتن ابر مسئله‌ای به نام فلسطین در جان و فکر و رفتار مردم ایران، پخش عکس‌های جنایت‌های شنیع اسرائیل و نسل‌کشی‌ها و کودک‌کشی‌ها و رنج‌ها و زجرهای فلسطینیان نیست، بلکه راه اصلی «بازآفرینی فناوریهای اجتماعی استحصال اراده جمعی مردم ایران در راستای حضور واقعی در واقعه فلسطین» می‌باشد. ‌🔹خلاصه اینکه: ➖ امروز مشکل مردم ایران «نبود تحریک» نیست، بلکه مشکل، «فقدان بستر تحرک» است. ➖ امروز مشکل مردم ایران «ندانستن ظلم اسرائیلیان» نیست، بلکه مشکل، «نداشتن راهی برای حضور و تأثیر واقعی» است. ➖امروز مشکل مردم ایران «نخواستن کمک به غزه» نیست، بلکه مشکل، «تصور ناتوانی از کمک کردن» است. 🔹گسست زبانی با منطقه و جهان، بیرون بودن از مناسبات عربی و ترکی، بیگانگی با اقتضائات جامعه اهل تسنن، فشل بودن سامانه خبر در کشور و البته انسداد ذهنی خواص شتاب‌دهنده‌، همه و همه دست به هم داده‌اند تا فناوری‌هایی زنده‌ی چند دهه‌ی گذشته‌ی جامعه‌ی انقلابی ایران یعنی به امری صرفا داخلی و کلیشه‌ای تنزل یابد و تخلیه معنایی شود ... اگر راهی برای تحرک مردم ایران هست که حتما هست، آن را باید در بسترسازی کنش عمومی، از طریق احیاء فناوری‌های اجتماعی با سابقه و یا خلق فناوری‌های اجتماعی جدید جستجو کرد ... 🔹در یادداشت بعدی توضیح خواهم داد که در ماجرای کم نظیر غزه چه کارهایی می‌توانیم انجام دهیم؛ ان شاء الله .... https://eitaa.com/alimohammadi1389/1671