. مرد از دریا برآمده، گرچه بسیار پیر، اما تنومندترین انسانی بود که در همه اعصار ذهن خویش می‌شناختم ؛قدرتمند، با بازوان ستبر پیچیده، سری برافراشته، و نگاهی،، خدای من! نگاهی درهم کوبنده و مغلوب‌کننده... پس، در کلبه‌ام را کوفت _به استحکام_ و پا به درون کلبه‌ام نهاد، و نور کورم کرد. و مرد گفت: مردم حقیر را که خرسندانه از دریچه‌های محقر به جهان می‌نگرند دوست نمی‌دارم. این، خیانتی‌ست بزدلانه به چشم؛ به حق رویت؛‌ به توان شناگری دیدن. اما بیش از این، من ذات قناعت را دوست نمی‌دارم و قناعت‌کاران را که پست‌ترین مردم روزگار ما هستند؛ چرا که قناعت، این زمان، چیزی نیست الا نیم‌تشنه نگه داشتن اسبی که راهی دراز را به قصد خوب نوشیدن پیموده است. گفتم: ای بسیارخواه! مقدمت گرامی باد! این سان که تو از دریا، از فراسوی باور ما، برآمدی. حق است که چون همگان نیندیشی... :) از کتاب؛ #سه_دیدار #نادر_ابراهیمی . #روح_الله ... #مردی_که_از_فراسوی_باور_ما_می_آمد . پ‌نون: حضرت آیةالله‌العظمی! ای آقا! من، کوچک توام! مرا به مریدی خویش بپذیر و با من آغاز کن، هم‌اکنون،‌لقمه‌نانی و قمقمه‌ آبی برمی‌دارم، کوله بر دوش می‌اندازم و سر در پی تو می‌نهم... . #بهاران_خجسته_باد🎈 @TalabehLife