✅معنای تنبیه: اولین چیزی که به ذهن ما ممکنه از کلمه تنبیه برسه ، کتک‌زدن باشه مثل فلک کردن بچه های توی مکتبخانه های قدیم اما شاید توجه نکرده باشیم که در لغت و اصطلاح هیچ کجا تنبیه رو به معنای کتک نیاوردند: مثلا لغتنامه دهخدا میگه: تنبیه در لغت به معنای آگاهانیدن، بیدار کردن، واقف گردانیدن به چیزی و آگاه و هوشیار کردن آمده است.   و در اصطلاح به عملی گفته می‌شود که لازمه آن آگاه و هوشیار کردن باشد. معلم یا پدر و مادری که کودک و نوجوان رو کتک میزنه باید اول از خودش بپرسه هدف من از این کار چیه ؟ آگاه کردن و متنبه کردن یا چیز دیگه ؟ الان با کتک‌زدن من بچه مو آگاه کردم ؟ راه بهتری برای آگاه کردنش نبود؟

حالا به نظرتون برای تنبیه ، کتک‌زدن راهکار اول و آخره ؟ فکر کردید با کتک زدن چه چیزی به دست میارید و چه چیزهایی رو از دست میدید ؟ بعضی روانشناسان نظرشون اینه که مطلقا کتک‌زدن درست نیست؛ به هر مقدار باشه و به هر نوع ولی بعضا بعنوان آخرین راهکار، اون هم با توجه به شدت رفتار اشتباهی که فرزند داشته و رعایت شرایط سنی و ... اون هم در حد ضرورت با کلی قانون و قاعده میگن ممکنه لازم باشه ، اون هم شاید یکی دو بار در طول دوره عمر ، نه هر روز و به خاطر کوچکترین اشتباه ! توی پست بعدی آثار مخرب کتک زدن رو میگیم👇

آثار مخرب تنبیه بدنی و کتک زدن در تربیت: 🔹عامل اضطراب 🔹سرکوب کردن شادی کودک 🔹از بين‌رفتن اعتماد به نفس 🔹احساس حقارت 🔹روحيه زور‌گویی 🔹دروغ‌گویی 🔹به دل گرفتن کینه تنبیه کننده 🔹 حيله‌گری و ريا كاری 🔹 لج‌بازی 🔹كودكان را گوشه‌گير مي‌كند؛ 🔹پرخاشگری را به آنان ياد مي‌دهد؛ 🔹شهامت و غرور بچه‌ها را از بين مي‌برد؛ @Talabemoshaver

گاهی از پدر و مادرهایی که بچه هاشونو میزنند این سوال رو میپرسم: واقعا هدفتون از زدن بچه اینه که آگاهش بکنید نسبت به رفتار اشتباهش یا میخواهید دلتون خنک بشه ؟ یا میخواهید انتقام دیگران رو ازش بگیرید؟ گاهی مثلا مادر از پدر کتک خورده و انتقامش رو از کودکش میگیره گاهی پدر از پدربزرگ کتک خورده در کودکی و حالا انتقامش رو از بچه میگیره البته غالبا این حالت ناخودآگاه هست و خود شخص متوجه نیست داره چیکار می‌کنه😔

خیلی خب حالا نمی‌خواهیم دیگه بزنیم و تنبیه بدنی کنیم؟ پس چطوری فرزندمون رو نسبت به رفتار اشتباهش آگاه کنیم؟ ✍نظرتونو حتما اینجا بگید تا فردا شب درباره ش بیشتر صحبت کنیم 👇 @Talabe_moshaver 🔹یادتون باشه ما نمی‌خواهیم کودک یا نوجوان رو سرکوب کنیم و ساکتش کنیم فقط میخواهیم متوجه بشه کارش اشتباهه و تکرار نکنه.

👆👆👆مطالب #تنبیه و #تشویق رو اینجا شروع کردیم.

پست های مهم و ابتدای مباحث مهم قبلی بالای کانال، زیر اسم کانال سنجاق میشه. اگه دوست دارید مباحث قبلی رو ببینید روی سنجاق بزنید. هر بار بزنید به سنجاق قبلی دسترسی پیدا می‌کنید.

سلام و وقت بخیر ادامه بحث تنبیه و تشویق در تربیت امشب به این مسأله میپردازیم که: خیلی خب حالا نمی‌خواهیم دیگه بزنیم و تنبیه بدنی کنیم؟ پس چطوری فرزندمون رو نسبت به رفتار اشتباهش آگاه کنیم؟ ممنون از عزیزانی که از دیشب نظر دادند. 🔹یادتون باشه ما نمی‌خواهیم کودک یا نوجوان رو سرکوب کنیم و ساکتش کنیم فقط میخواهیم متوجه بشه کارش اشتباهه و تکرار نکنه.

روش های جایگزین تنبیه: 1⃣ روش‌های غیر مستقیم: تا وقتی میشه که به طور غیر مستقیم زندمونو از اشتباهش آگاه کنیم، به هیچ وجه سراغ روش‌های مستقیم نمی‌ریم. ✅ناديده‌گرفتن ✅پاداش دادن به رفتار مناسب ✅تغيير محيط ✅روش جايگزيني ✅استفاده از «پيام ‌من» ✅تذكر ‌تلويحي @Talabemoshaver

در فایل صوتی همه این موارد رو توضیح خواهم داد و مثال میزنم اما در مورد تکنیک پیام من 👇 پیام های «شما» و «من» I-message اجازه دهید جنبه دیگری از ارتباط کلامی را بررسی کنیم. تا چه حد در گفت و گوهایی درگیر شده اید که کسی، چنین جملاتی بگوید: «شما چرا اینقدر منفی هستید؟» «شما آنچا را که قصد انجام آن را داشتید، انجام ندادید.» «شما زیاد باملاحظه و دلسوز نیستید». اینها نمونه هایی از آن چیزی هستند که متخصّصان ارتباطی آنها را پیام های«شما» می نامند. یعنی یک سبک نامطلوب است ک به نظر میرسد گفتگوکنندگان در این سبک در مورد افراد قضاوت می کنند و آنها را در یک موقعیت دفاعی قرار می دهند. شما و دانش آموزانتان ممکن است به آسانی در دام استفاده ی زیاد از پیام های«شما» بیفتید و به اندازه کافی از پیام های «من» که کمتر تحریک آمیز هستند، استفاده نکنید. پیام های «من» بهتر از جملات و اظهارات قضاوت گرایانه ی پیام های «شما»، احساسات واقعی گوینده را انتقال می دهند. متخصصان ارتباطی توصیه می کنند که پیام های«من» را جایگزین پیام های«شما» کنید: «من از اینکه این موضوع تا این حد منفی به نظر می رسد، عصبانی هستم.» «من بدقولی را دوست ندارم.» «من هنگامی که به احساساتم توجه نمی شود آزرده می شوم.» پیام های«شما» گفت و گو را با قضاوت های شخص دیگر، مختل می کنند. از آنجا که در پیام های«من» احساسات خودتان را بدون قضاوت درباره شخصی دیگر بیان می کنید، کمک می کنید تا گفتگو به صورتی سازنده تر ادامه پیدا کند. گفت و گوهای خودتان را هر چند وقت یک بار کنترل کنید و اطمینان حاصل نمایید که از پیام های «من» استفاده می کنید نه پیام های«شما». منبع: روانشناسی تربیتی دکتر اسماعیل بیابانگرد(سعدی پور) @Talabemoshaver