جایگاه مهمّ عمل و رفتار در تغییر گرايش و بینش در روانشناسی، پیرامون چگونگی تعامل بین بینش، گرایش و کُنش مباحث فراوانی مطرح شده است. هرچند بین عمل (از منظر دینی) و رفتار (با نگاه روانشناختی) می‌توان تمایزاتی گذاشت، اما نقش عمل نباید کمرنگ جلوه داده شود. صوت از علّامه مصباح یزدی رضوان‌الله تعالی علیه است. 🟢 فصل ممیّز انسان 🖊احمدحسین شریفی 🔻نکته‌ای برای تفکّر 🔸فیلسوفان و بسیاری از مربیان به این دلیل که ویژگی خاص انسان در مقایسه با سایر حیوانات را «خردورزی و عقلانیت» او می‌دانستند، معتقد بودند که در همه مسائل مربوط به #انسان، بايد اولويت را به بعد عقلانی او بدهيم؛ به عنوان مثال، براي تعليم و تربيت انسان، بايد اولويت را به بعد علمی و عقلانی او داد. بايد تمرکز اصلی تربيت و نقطة ثقل آن بر تربيت ساحت بينشی و ادراکی و عقلانی انسان باشد و نه تربيت ساحت‌های گرايشی يا رفتاری او. #ملاصدرا در کتاب ارزشمند کسر الاصنام الجاهليه می‌نويسد از نگاه ظاهربینان علم و انديشه، مقدمه ايجاد حال و گرايش است و حال و گرايش هم مقدمه رفتار. به همين دليل، معيار برتری افراد را به عمل می‌دانند و اعمال و کنش‌ها همواره نزد آنان برتر از گرايش‌ها و بينش است؛ زيرا همواره ذی‌المقدمه ارزشمندتر از مقدمه يا مقدمات است. در حالی که از نگاه فيلسوفان، مسأله برعکس است؛ يعنی رفتار مقدمه گرايش و گرايش هم مقدمه دانش است. يعنی انجام رفتار برای اصلاح باطن و درون است و اصلاح باطن هم برای زدون موانع بينش و معرفت اصيل. #فصل_ممیز #انسان‌شناسی دکتر محسن عزیزی ابرقوئی، روانشناس https://eitaa.com/joinchat/4203216913C592b78c231