❤️روزگار غریبی است 🌙
❤️رسم عاشقی 🌙
🍃🌸مراقب 🍃دل🌸هم 🍃باشیم🍃
.
ﻭﻗﺘﻲ ﻧﺎﻧﻮﺍ ﺧﻤﯿﺮ ﻧﺎﻥ ﺳﻨﮕﮏ ﺭﺍ ﭘﻬﻦﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﻭ ﺩﺭﻭﻥ ﺗﻨﻮﺭ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻱ ﻛﻪ ﭼﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ؟
!! ﺧﻤﯿﺮ ﺑﻪ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﻣﯽ ﭼﺴﺒﺪ!
ﺍﻣﺎ ﻧﺎﻥ ﻫﺮﭼﻪ ﭘﺨﺘﻪ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﺍﺯ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺟﺪﺍ ﻣﯽﺷﻮﺩ ...
ﺣﮑﺎﯾﺖ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ؛
ﺳﺨﺘﯿﻬﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ،ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺗﻨﻮﺭ ﺍﺳﺖ...
و ﺍﯾﻦ ﺳﺨﺘﯽ ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﺨﺘﻪ ﺗﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ...
ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﭘﺨﺘﻪ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺳﻨﮓ ﮐﻤﺘﺮﯼ ﺑﺨﻮﺩ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ...
ﺳﻨﮕﻬﺎﺗﻌﻠﻘﺎﺕ ﺩﻧﯿﺎﯾﯽﻫﺴﺘﻨد...
ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﻦ،
ﺧﺎﻧﻪ ی ﻣﻦ ...
ﻣﻦ ...
ﻣﻦ .... ﺁﻧﻮﻗﺖ ﮐﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻨﻮﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﮐﻨﻨﺪ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ
ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺗﻨﻮﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﭘﺨﺘﻪ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﺳﻨﮕﯽ ﻧﻤﯽ ﭼﺴﺒﺪ
ﻣﺎ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﭼﻪ ﭼﺴﺒﯿﺪﻩ ﺍیم
ﺳﻨﮓ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺎ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺳﺖ
╔ 💗 ══ 🍃ೋ•══╗
Akharolzaman.mp3
6.37M
حجت الاسلام والمسلمین هاشمی نژاد:
موضوع:👇
در دوران آخر الزمان چکار کنیم⁉️
👈 فوق العاده تاثیر گذار
#هاشمی_نژاد
شنیدی خدا چی گفته؟! - @Aminikhaah.mp3
5M
💠حجت الاسلام والمسلمین امینی خواه:
موضوع:👇
💎 شنیدی خدا چی گفته؟!
🔸 خدا در ایام فتنه چه وعدههایی داده؟
#امینی_خواه
═✧❁🌸❁✧═
15.85M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
سه دقیقهای که میتونه زندگیِ شما رو عوض کنه✨
💠
کانال های ما در ایتا:
🔻🔻🔻
1️⃣نظام اندیشه اسلامی
@aaftabgardan
🔸روش های پاسخگویی به شبهات
🔸شبهه زدایی
🔸تقویت عقائد
🔸نظام اندیشه اسلامی
🔸سواد رسانه
...........................................................................................
2️⃣خانواده بهشتی
@khanevade_beheshti313
مهارت های زندگی در سه محور:
1.فردی
2.خانوادگی
3.اجتماعی
...........................................................................................
3️⃣تلنگر
@talangorz
🔆اینجا جایی است برای زدودن غبار غفلت از قلب های زنگار گرفته
🔅با تذکرهایی ساده
🔹از جنس سوال
🔸یا یک تصویر
🔺یک جمله
🔻یا یک داستان کوتاه
...........................................................................................
💯🌻💯
#سخنحکیمانه
✅امیرالمؤمنین #مولاعلی(علیهالسلام):
چه زشت است برای انسان، که ظاهری موافق و همسو؛ و باطنی منافق و دو رو داشته باشد❗️
👈تا توانی یک دل و یکرنگ باش
قالی از صدرنگ بودن زیر پا افتاده است.
💠
🔻حدیث اول:
✅امام کاظم (ع) که درود خدا بر او باد، فرمود: مَن لَم یَجِد لِلاِسائة مَضَضا، لم یکُن عنده لِلاِحسانِ موقعٌ.
📚(میزان الحکمة، ج ۲، ص ۸۵۲)
👈هرکس از درد بدی کردن نسوزد، نزد او خوبی کردن جایگاهی ندارد. «مَضَض» یعنی درد جانکاه، دردی که کسی تاب آن را نیاورد، دردی که شدت آن، جان را بسوزاند.
🔹خوبی کردن به دیگران و رفتار زیبا و نیک داشتن، البته بسیار پسندیده است، اما سخن در این است که رفتار نیک، در صورتی استمرار دارد که از جان «نیک انسان» بجوشد و جریان یابد. از چنان انسانی، ما همیشه و در همه جا انتظار خوب بودن و خوبی کردن داریم؛ چرا که خوبی کردن و نیک رفتاری نزد او مرتبه و جایگاه خاص خود را دارد و بر اثر ملاحظات ویژه، یا ریاکاری و ظاهرسازی نیست. به عبارت دیگر، رفتار نیکوخوی و خصلت چنان انسانی است.
سخن امام این است که چنان خصلتی، مولود بیزاری از بدی و بدرفتاری است. انسان شریف و نیکرفتار، از دیدن بدیها و بدرفتاریها، احساس دردی جانسوز میکند چندان که تاب تحملش را ندارد.
اگر کسی، از دیدن بدرفتاری دیگران، یا از رفتار بد خود، آزرده و دردمند نشود و بدی را مصیبتی دردآور نداند، در واقع باید از این راه، نشانه شناسی کند و به شناخت خودش نزدیک تر شود و دریابد که هنوز خوبی کردن و «نیکْ انسان» بودن در جان او ننشسته است؛ باید تمرین کند و به جائی رسد که از بدی و بدرفتاری، آزرده و ملول و دردمند گردد.
💠
🔻حدیث دوم:
✅امام کاظم که درود خدا بر او بادا فرمود: دلیلُ العاقلِ التَّفکٌرُ و دلیلُ التَّفکرِ الصَّمْت
📚(میزان الحکمة، ج ۵، ص ۲۲۰۴)
👈اندیشیدن، راهنمای خردمند است و سکوت، راهنمای اندیشیدن. در این کلام کوتاه چهار کلمه آمده که در بارهٔ هر یک از آنها، یک دنیا حرف و سخن هست: ۱. دلیل، ۲. عاقل، ۳. تفکر، ۴. صمت (سکوت)
🔹سه کلمهٔ نخست، از پربسامدترین کلمات در زبان آدمیان است؛ و کلمهٔ چهارم، با بسامدی بسیار پائین، گهگاه لابلای کلمات دیگر بکارمیرود و نکتهٔ ظریف این است که بکاربردن کلمهٔ «سکوت»، ضد سکوت است.
این کلام شگفتانگیز - که علاوه بر عمق معنایش، در کلماتش نیز چینش عجیبی به چشم میخورد - از نظر این جانب، در چند جهت، افقگشائی میکند که تفصیل آنها در این فضا نمیگنجد؛ فقط به برخی از این افقها اشاره میکنم:
الف. اگر کسی عاقل، و اهل تفکر است، باید بداند که از راه «سکوت» میتواند فکر خود را تغذیه کند و از راه تفکر، میتواند به تقویت عقل بپردازد.
ب. اگر ما بخواهیم بدانیم که عاقل و اندیشمند کیست، باید ببینیم چه کسی بیشتر، اهل سکوت است و از راه سکوت شخص، به عقل و تفکر او، پی ببریم. کسی که زیاد حرف میزند فرصت تعقل و تفکر ندارد و وقتی سخن میگوید، سخنش یا فاقد عمق است و یا عمق کمی دارد.
ج. سکوتی که نشانهٔ تعقل و تفکر است و ما از راه آن، میتوانیم به عاقل و متفکر بودنِ کسی پیببریم، سکوتی از جنس «حضور» است؛ نه آن سکوتی که کسی اختیار کرده تا به دیگران، القا کند که اهل تفکر است. به بیان دیگر، آن چه از سنخ حضور است - در اینجا، سکوت -، اگر ظاهر شود، میتواند دروغ باشد. پس ما گاه بر اثر سکوت دیگران، ممکن است فریب بخوریم یعنی میپنداریم که او اهل تفکر است در حالی که با سکوت خود در حال شیطنت است. به بیان دیگر، سکوت ذهنی و قلبی است که میتواند به تفکر و تعقل، مددرسانی کند نه صرف سکوت زبانی.
د. کسی که در خلوت و تنهائی خود نشسته، از راه سکوت ذهنی و قلبی میتواند زمینهٔ بارش آگاهی را فراهم کند و تمرینِ «شنیدن» کند؛ شنیدن از «خود ِآگاه». زبان حالِ «خودِ آکاه» این است که: اگر سخن بگوئی، سکوت میکنم؛ و اگر سکوت کنی، سخن میگویم.
دو نکته را به اختصار میگویم:
۱. دنیای امروز، لبریز از حرف و حرافی است و از در و دیوار، از آسمان و زمین، صوت و صدا و حرف میبارد و این خود، یکی از نشانههای بیعقلی و بیفکریِ این روزگار است که به هیچکس امان نمیدهد که دمی سکوت کند و با خود باشد و خود را بیابد. درون این غوغا، همه، خود را گم کردهایم.
۲. «سکوت»، واژهاش، و از آن مهمتر، معنایش و به خصوص حالتش، تنها معنا و حالتی است که بینهایت تفسیر را برمیتابد و با پهنهٔ هستی انسان، سازگاری و انس دارد. از این رو، دلم میخواهد که در باب آن، هم بسیار بیندیشم و هم اندکی بنویسم. از یک سو تکههائی از «گاهیکمی سکوت» را میاندیشم و مینویسم و با کلمات، نقاشی میکنم. از جانب دیگر، در کتاب «مرثیهای برای جنون» بحث کوتاهی در باب معنای سکوت و ضرورت «سکوتشناسی»، دارم که آن را پس از این، در یک قاب مستقل، خواهم آورد.
💠