#تربیت مربی تا عاشق نباشد ، فعالیت تربیتی اش به پیش نمی رود اگر مربی به تربیت عشق ورزید ، آن موقع است که تمامی ویژگی های یک مربی را در خود می تواند جمع کند . اگر یک مربی ؛ ۱_زود خسته می شود ، ۲_صبر و حوصله ندارد ، ۳_از کوره در می رود ، ۴_دنبال اتمام ساعت است ، ۵_وقتی برای گفتگو ندارد ، ۶_تفکر و اندیشه تربیتی ندارد ، ۷_صحنه تربیت را پر از نکته های ناب تربیتی نمی داند ، ۸_هنر صید نکات تربیتی از صحنه تربیت را ندارد ، ۹_خلاقیت ندارد ، ۱۰_مطالعه تربیتی ندارد ، ۱۱_پیشرفت در کار خود ندارد ، ۱۲_لذت تربیت را نمی برد ، ۱۳_دائما دچار یأس و نومیدی است ، ۱۴_تربیت را تنها کار بزرگ عالم نمی داند ، ۱۵_حوصله رصد حوزه های تربیت را ندارد ، ۱۶_برای کار تربیت ارزش قائل نیست ، ۱۷_دائما حواس پرتی دارد ، ۱۸_ به تقویت معنویت خود نمی پردازد ، ۱۹_ به دنبال افزایش مهارت خود نیست ، ۲۰_به دنبال کسب روحیه تربیتی نیست ، ۲۱_ اگر ایده ای تربیتی به ذهن نمی رسد ۲۲_ طرح ها و راه حل های تربیتی ضعیف است ۲۳_ بدبینی و سوء ظن به همکار تربیتی دارد ۲۴_ هر چیزی برای اش از تربیت مهم تر است اینها همه ناشی از این است که ام الفضائل ( مادر همه فضائل ) که عشق به تربیت باشد را ندارد چرا که عشق هم دید و نگرش و نگاه را اصلاح می کند و هم عمل و رفتار را . مربی با عشقی که دارد به صحنه می آید از اینرو در کارش لطافت می آفریند و متربی لطافت تربیت مربی را حس می کند و همین احساس باعث می شود که مربی قبل از اینکه برای متربی ، مربی باشد ، عنوان رفیق و دوست پیدا کند . با عشق ، می توان در مسیر تحول گام برداشت و سخت ترین راه ها را آسان و دورترین مقصدها را نزدیک و بهترین راه ها را گزینش کرد و ناراحتی ها را به خوشی تبدیل نمود و مشکلات را از میان برداشت و بدبینی ها و حسدها و سوءظن ها و کم کاری ها و بی کاری ها و سیاست بازی ها و تکبرهای در تشکیلات تربیتی را از بین برد و بهترین و منحصرترین کیفیت های تربیتی را رقم زد . مهم در دل نشستن عشق است که اگر آمد می بینیم که متعادل و نرمال می شویم . بدون عشق به فعالیت تربیتی راهی از پیش نخواهیم برد استاد منصوری #شرط_تربیت #ویژگی_های_مربی #عشق 🌺@talim_tarbiatt