ندای استقلال از حلقوم وابستگی! درنگی در پدیده استقلال حوزه و حاشیه های بودجه مراکز دینی 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔹استقلال حوزه های علمیه از حکومت ها و حکام٬ یک اصل ثابت در همه ادوار تاریخی بوده و عنصر ممیزه روحانیت شیعی از حوزه های اهل سنت بوده است که سلاطین جائر را #اولوالامر می خواندند! 🔹این ارتکاز تاریخی شیعه تماما مربوط به دورانی است که حکومت دینی استقرار نداشت و با این وجود در ادوار مختلف تاریخی٬ برخی از اجلا فقها و محدثین شیعی (مانند محقق کرکی و علامه مجلسی) را سراغ داریم که در #دربار #سلاطین حضور یافته و تأییدات مکتوبی هم از انان بجا مانده و موجب برداشت های غلط برخی (مانند دکتر شریعتی و..) مبنی بر #درباری بودن آن مفاخر اسلام شده است. با این وجود٬ در عصر انقلاب اسلامی با طایفه ای از معممین مواجهیم که در دوران #مبارزه٬ حفظ تنها حکومت شیعی(پهلوی) را لازم و در مبارزه با او خدشه می کردند و گاهی پیش می آمد دعایی هم روانه آستان شاه آمریکایی می کردند(هرچند در اقلیت محض و سطوح نه چندان بالا بودند) اما اکنون با گذشت چهاردهه از استقرار حکومت دینی با محوریت #ولایت_فقیه٬ همان جماعت که در مبارزه با #شاه_آمریکایی خدشه می کردند٬ هرنوع تعامل و همکاری با نظام اسلامی را منافی با #استقلال_حوزه معرفی می کنند! کلمة حق یراد به الباطل!! در تمام چهار دهه پیشین هرگاه فاضلی پست گرفت٬ با نیش زهرالود این #سکولارهای_بی_خاصیت و #نق_زن٬ مواجه شد! هر گاه بزرگی نصیحتی به نظام روا داشت٬ از او #ضدانقلاب تصویر کردند تا پشتش سنگر بگیرند و قس علی هذا. در چند هفته اخیر و با مطرح شدن لایحه بودجه کل کشور٬ برخی جریان ها به طور تفصیلی به ماجرای بودجه مراکز دینی وابسته به حوزه اعتراض و جو سنگینی علیه روحانیت به راه انداختند. فارغ از دیدگاهی که نسبت به بودجه دولتی مراکز دینی داشته باشیم٬ توجه به چند نکته خالی از لطف نیست: ۱) این روزها کسانی از شعار #استقلال_حوزه دم می زنند که همه هویت شان در #وابستگی خلاصه می شود؛ یکی شان فارغ التحصیل دانشگاه امام صادق(ع) است که اساسا هویتش حکومتی و دولتی است. مدتی عمامه بر سر گذاشت آنهم به واسطه سوابق دانشگاهی. بعدا در مراکز امنیتی خدمت کرد تا حالا که سر از فرهنگ درآورده و معلوم نیست دقیقا چه کاره دولت است. پدر خانم روحانی اش که روزگاری از اعضای ارشد دفتر آقای #منتظری بود و بعدا فاصله گرفت و بعدتر وزیر اطلاعات عصر #قتل_های_زنجیره_ای بود٬ در پیشرفت جناب #داماد٬ در عرصه سیاست ایران تاثیر مستقیم داشت‌. حالا شعار استقلال از حکومت از جانب کسی که هستی اش در وابستگی دولتی خلاصه می شود٬ عجیب نیست؟! یکی دیگر شان وزیر ارشاد عصر اصلاحات و کارشناس لندن نشین شبکه ضدانقلاب #bbc است. او هم وقتی که جوانکی بود در مناصب حاکمیتی رشد کرد وزیر شد و زمانی طرفدار #مادام_العمر شدن ریاست جمهوری #هاشمی بود و بعدا فراری شد و حالا طرفدار #بهائیان است و فرزندش از سوی پادشاه #سعودی بورسیه شده و اکنون از استقلال حوزه می نویسد! آن دیگری شان مدرسه عالی شهید مطهری درس خوانده و البته از همانجا عمامه برسرنهاده که اساسا مرکزی حکومتی است. پدرش هم همیشه مناصب عالیرتبه در نظام داشته است. آن دیگری پدرش در ابتدای انقلاب شهید شد و او همه هستی اش را وامدار نام پدر است و با استفاده از رانت نمایندگی انتشار آثار معلم شهید انقلاب اسلامی را #انحصاری نگه داشته و حالا که بدون انتساب به نظام کسی وجهه مستقلی برایش قائل نیست٬ مدعی استقلال شده است. آن دیگری ها شائبه وابستگی مالی شان به منابع مشکوک خارجی از لندن و پاکستان و غیره هنوز حل نشده و دعا برای #تشیع_لندنی٬ ذکر ثابت مجالس رسمی شان است و کلمه ای علیه #اسرائیل و #آمریکا و #انگلیس از آنان کسی نمی شنود و در عین حال٬ داعیه دار استقلال حوزه از نظام شده اند و همزمان مؤسسات اقماری شان از مواهب مالی حکومت٬ #یواشکی بهره مند است!(از این مقوله بیشتر خواهیم نوشت) آن دیگران که نظریه پردازی را به ابتذال کشانده و هویت شان را در برگزاری نشست های شبه علمی برای تئوریزه کردن منویات دولت اعتدال تعریف کرده و مخفی و آشکارا پول های کلان می گیرند و در عین حال بر حوزه مقدسه مظلوم خرده می گیرند. درنگی در پیشینه هویتی مدعیان استقلال حوزه٬ شبهه ای باقی نمی گذارد که این شبهه افکنی ها یک #پروژه است و طبعا همه عزیزانی که تلاش کردند بدان جواب دهند٬ ناخواسته در تکمیل پازل این جماعت کمک کرده اند. به جای توجیه و جواب های جدلی٬ ضمن روشنگری پیرامون این پروژه خطرناک٬ باید #خلأ_تئوریک رابطه نظام دینی و نهاد روحانیت موضوع گفتگو قرار گیرد. وقتی حضور فقهای طراز در دربار سلاطین جایر مورد اشکال هیچ یک از اعاظم نیست٬ چرا و چطور می شود که تعامل با نظام از #کفر_ابلیس هم بالاتر جلوه داده می شود؟ @rozaneebefarda

🌀 تقابل دو ابرگفتمان: اتکا به ظرفیت‌های داخلی یا وادادگی خارجی 🔹 در مناظرات انتخابات ریاست‌جمهوری شاهد تقابل دو ابرگفتمان ایم؛ گفتمانی که می‌گوید برای حل مشکلات اقتصادی باید بر ظرفیت‌های اقتصاد داخلی تکیه کرد و گفتمان وادادگی خارجی که می‌گوید برای توسعه باید منتظر دستگیری خارجی‌ها به خصوص غربی‌ها بود. 🔹براساس شواهد تاریخی، گفتمان دوم همواره شکست خورده است: 👇 🔻فردریک #لیست آلمانی در اوایل قرن نوزدهم گفتمان اتکا به #ظرفیت_آلمانی را در برابر گفتمان #وادادگی_اقتصادی_انگلیسی مبتنی بر باز کردن درهای اقتصاد آلمان بر روی محصولات انگلیسی مطرح کرد و زمینه ساز استحکام اقتصاد آلمان شد. 🔻#پربیش در میانه قرن بیستم با دفاع از درونزایی اقتصاد شیلی و کشورهای آمریکای لاتین در برابر #وابستگی اقتصادی ایستاد، هرچند #بچه_های_شیکاگو علیه او کودتا کردند. 🔻#چانگ کره‌ای در دوران معاصر گفتمان #ظرفیت_کره_ای را در برابر گفتمان #وادادگی_آمریکایی دلیل پیشرفت کره جنوبی می داند. وی از گفتمان دوم با عنوان #انداختن_نردبان یاد می‌کند، حکایت انگلستان که در قرن نوزدهم با حمایت‌گرایی صنعتی شد و وقتی بقیه آمدند از نردبان توسعه بالا بیایند، نردبان را با لگد می‌اندازد که دیگران بالا نیایند. ✍️توکلی https://eitaa.com/eqmoq2 🔹پ.ن: گفتمان اتکا به ظرفیت‌های اقتصادی داخلی، البته بدون مشکلات و سختی نیست؛ اما گفتمانی است که به شرط تحقق و تداوم و عدم اخلال در آن از سوی جریان مقابل (آنگونه که در سال ۱۳۹۲ در ایران مختل شد)، می‌تواند اقتصاد ایران را مقاوم و قوی کند و مسیر پیشرفت و رفاه را هموار سازد.