☢ چون طبیعت انسان اینه که «هر موقع یه خوشی بهش میرسه، خوشحال میشه
و هر موقع یه رنجی بهش میرسه زود ناراحت میشه!»
💖 امام صادق علیه السلام میفرماید:
«قلب انسان اینطور سرشته شده است که از کسی که به او نفع برساند خوشش میآید و نسبت به کسی که به او ضرر میرساند، بغض و دشمنی پیدا میکند؛
جُبِلَتِ الْقُلُوبُ عَلَى حُبِ مَنْ یَنْفَعُهَا وَ بُغْضِ مَنْ أَضَرَّ بِهَا».
🔅 اصول کافی، ج8، ص152
یکی از خصوصیات انسان اینه که:
🔴 اگه صد ها مورد نعمت بهش بدن خیلی زود فراموش میکنه، اما اگه یه رنج کوچک و گذرا رو ببینه مدام ازش یاد میکنه و نمیتونه اون رنج رو فراموش کنه.☺️
🚫 در نتیجه اگه به انسان هزاران خوشی داده بشه و در کنارش فقط چند تا ناخوشی هم بِدن، مدام حواسش به اون ناخوشی هاست.
برای همین اصلِ مسیرِ ما توجه به رنج هست و در این زمینه لازمه که اطلاعات کافی رو به دست بیاریم.
🔴 مثلاً کسی که دچار یه بیماری میشه، خداوند متعال رو #مقصر میدونه و به خدا میگه:
👈 مگه من چیکار کرده بودم که منو گرفتار همچین رنجی کردی؟! 😤
چنین شخصی همیشه شاکی هست.
در حالی که ممکنه علت این بیماریش، برخی اعمالش بوده باشه و خدا میخواسته که اون فرد رو متوجه برخی کاراش بکنه
یا شاید هم خداوند متعال اون بیماری رو داده که درجۀ اون شخص رو بالا ببره در حالی که خودش این موضوع رو نمیدونه.
⭕️ چنین آدمی همۀ خوشی هایی که داره رو کنار میذاره و همین یه دونه رنج رو میکِشه وسط و مدام به خدا اعتراض میکنه و میگه چرا این ناخوشی رو به من دادی؟!
🔵 در نتیجه انسان طبیعتاً خودش رو بیشتر با ناخوشی ها و رنج ها درگیر میدونه و برای همین هم باید همون اولِ کار، تکلیف خودش رو با رنج مشخص کنه.✔️👌
🔴 اگه هوای نفس شما دنبال اینه که هیچ رنجی توی دنیا نکِشه، بهش بفهمون که این یه "خیال خام| و توهّم محض هست.
گاهی بشین و با هوای نفس خودت در این باره صحبت کن. مثلا بهش بگو:
🔵 ببین! زندگی یعنی رنج!
به سمت خداوند متعال رفتن، مثل بالارفتن از یه سربالاییِ نفس گیر هست و در ابتدا به هیچ وجه مثل یه سُرسُره نیست.
👈 تو در راه رسیدن به لذّت های دائمی و انتخاب تمایلات برتر، حتما رنج های فراوانی خواهی کشید، پس آروم باش و ناراحت نشو...
✔️ در واقع قبل از اینکه بخوایم به انسان بگیم که جلوی هوای نفست بایست، باید قطعی بودن رنج رو براش جا بندازیم وگرنه حتما برای فرار از رنج ها دست به هر کاری خواهد زد.