۲۷رجب: بعثت پيامبر صلي الله عليه و آله مبعث مبارك پيامبر صلي الله عليه و آله در سن 40 سالگي و آغاز نزول قرآن بر پيامبر صلي الله عليه و آله در اين روز بوده است. (اعلام الوري: ج 1، ص 46. مصباح المتهجد: ص 750. مسار الشيعة: ص 37. تهذيب: ج 6، ص 2. العدد القوية: ص 337. زاد المعاد: ص 36. فيض العلام: ص 328) اين روز يكي از اعياد بزرگ است، و روزي است كه حضرت رسول صلي الله عليه و آله به رسالت مبعوث گرديد و جبرئيل عليه السلام‌بر پيامبري آن حضرت نازل شد. (زاد المعاد: ص 36) غير شيعه مبعث را در 17 يا 18 يا 24 ماه رمضان و بعضي در 12 ربيع الاول مي‌دانند. در اين روز صلوات بر پيامبر صلي الله عليه و آله و اهل بيت آن حضرت و نيز زيارت آن حضرت و امير المؤمنين عليه السلام‌وارد شده است. (زاد المعاد: ص 40) ساليان سال بود كه از بعثت انبياء عليهم السلام مي‌گذشت، و هر قوم و قبيله‌اي با عقيده‌هاي مختلف خود زندگي مي‌كردند و در حجاز و مكه آن روز بسياري بت مي‌پرستيدند: بت سنگي، فلزي، چوبي، و گاهي از جنس خرما. دختران را زنده به گور مي‌كردند. اكثر قبايل در حال جنگ و خونريزي بودند. دنيا غرق در گمراهي و ضلالت بود. تا اينكه چهل سال از ولادت با سعادت اشرف مخلوقات و سرور كائنات حضرت محمد بن عبدالله صلي الله عليه و آله گذشت. خداوند آن حضرت را به پيامبري مبعوث فرمود، و جبرئيل بر آن حضرت نازل شد و وحي‌هاي الهي را با آداب و مراسمي مخصوص به آن حضرت رسانيد كه در كتب روائي با سندهاي مختلف ذكر شده است. طبق بعضي روايات (منتهي الامال: ج 1، ص 47) هنگامي كه آن حضرت از كوه حرا بر مي‌گشتند انوار جلال و عظمت ايشان را فرا گرفته بود، بحدي بود كه هيچكس را ياراي آن نبود كه به آن حضرت نظر كند. از كنار هر درخت و گياه و سنگ كه مي‌گذشت در برابر آن حضرت خم مي‌شدند و به زبان فصيح مي‌گفتند: «السلام عليك يا نبي الله، السلام عليك يا رسول الله». هنگامي كه آن حضرت داخل خانه حضرت خديجه سلام الله عليها شدند، از شعاع انوار جمال آن حضرت خانه منور شد. خديجه سلام الله عليها عرض كرد: اي محمد، اين چه نور است كه از شما مشاهده مي‌كنم ؟ آن حضرت فرمودند: اين نور پيامبري است. سپس خطاب به حضرت خديجه سلام الله عليها فرمودند: بگو: «لا اله الا الله محمد رسول الله». خديجه سلام الله عليها عرض كرد: سالهاست من پيامبري شما را مي‌دانم. سپس به وحدانيت خداوند متعال و رسالت پيامبر صلي الله عليه و آله شهادت داد. در اين هنگام آن حضرت فرمودند: «اي خديجه ! احساس سرما مي‌كنم. جامه‌اي بر من بپوشان». حضرت جامه بر خود كشيد و خوابيد. از جانب حقتعالي ندا رسيد: «يا ايها المدثر، قم فانذر و ربك فكبر. ..» (سوره مدثر: آيه 1) «اي جامه به خود پيچيده، برخيز و بترسان مردم را از عذاب پروردگار خود، و تكبير بگو و پروردگارت را به بزرگي ياد كن». آن حضرت برخاست و انگشت مبارك در گوش خود گذاشت و فرمود: «الله اكبر، الله اكبر» پس صداي آن حضرت به همه موجودات رسيد، و همه با او موافقت كردند. (منتهي الامال: ج 1، ص 47) پيامبر صلي الله عليه و آله سه سال پنهاني مردم را به خداي يكتا دعوت مي‌فرمود، و پس از سه سال جبرئيل آمد و عرض كرد: «خداوند متعال امر فرموده كه دعوت خويش را آشكار فرمائي». سپس آن حضرت از كوه صفا بالا رفتند و مردم را انذار فرمودند و دعوت خود را علني نمودند. (بحار الانوار: ج 19، ص 174 - 186) «کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشیع باشید https://eitaa.com/taqvim_shiaa

ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد دل رمیده ما را انیس و مونس شد نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد بعثت پیامبر اکرم (ص) مبارک باد «کانال تقویم شیعه » https://eitaa.com/taqvim_shiaa

روزه فردا را از دست ندهیم  فظیت روزه:روز ۲۷ این روز که عید مبعث است، یكى از چهار روزى است كه در طول سال براى روزه گرفتن امتیاز ویژه دارد، و ثوابى برابر با روزه ی هفتاد سال دارد مفاتیح الجنان

اهداف و فواید بعثت پیامبران از دیدگاه قرآن کریم چرا خداوند پیامبران را فرستاد و از این کار چه هدفی را دنبال می‌‌کرد؟ فرستادن پیامبران برای تحقق هدف آفرینش انسان است، 1 ـ تثبیت و تکمیل توحید در جامعه؛ هدف از آفرینش آدمی، آشنایی با مبدأ و معاد است. کسی که به مبدأ، شناخت و معرفت ندارد، در حد حیوان توقف کرده است. حیوانات و نباتات در پرتو غرایز به کمال مطلوب از آفرینش شان می‌‌رسند، ولی آدمی ـ با این که از نیروی عقل و فطرت هم برخوردار است ـ تنها با تکیه به عقل نمی‌‌تواند به کمال مطلوب خود برسد. گواه این سخن، تاریخ پرنشیب و فراز جامعه انسانی است، که پیوسته در منجلاب شرک و بت پرستی غوطه‌ور بوده، مگر آن که پیامبر بیرونی به کمک پیامبر درونی شتافته است و او را در مسیر توحید قرار داده است. در عصری که پیش رفت تکنولوژی هوش از سر بشر ربوده است، عده‌ای به پرستش و کرنش در برابر چیزهایی مشغولند که آدمی از گفتن و نوشتن آنها شرم دارد. باید پیامبران الهی بیایند تا بشر را از پستی و ذلّت شرک و بت‌پرستی، به توحید فرا خوانند. قرآن کریم در این باره می‌‌فرماید: ﴿وَ لَقَدْ بَعَثْنا في‏ كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّـهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ ‏ٰ. . . ﴾؛[1] و در حقیقت، در میان هر امّتی فرستاده‌ای برانگیختیم [تا بگوید:] خدا را بپرستید و از طاغوت بپرهیزید. . . .  قرآن هر یک از پیامبرانی را که نام می‌‌برد، نخستین برنامه، سخن و پیام آنان را دعوت به توحید معرفی می‌‌کند.[2] حضرت امیر مؤمنان، علی  در همین زمینه می‌‌فرماید: خداوند پیامبران را برانگیخت تا آن چه را که بندگان خدا درباره توحید و صفات خدا نمی‌‌دانند فرا گیرند و به ربوبیت و یگانگی خدا پس از انکار، ایمان آورند.[3] 2 و 3. تعلیم و تربیت: ﴿هُوَ الَّذي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفي‏ ضَلالٍ مُبينٍ ‏ٰ﴾؛[4] او کسی است که در میان جمعیت درس نخوانده، رسولی از خودشان برانگیخت، تا آیاتش را بر آنها بخواند و آنها را پاکیزه کند و کتاب و حکمت بیاموزد؛ هر چند پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند. هم چنین در آیه شریفه ﴿رَبَّنا وَ ابْعَثْ فيهِمْ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُوا . . . ﴾؛[5]پروردگارا، در میان آنها پیامبری از خودشان مبعوث کن، تا آیات تو را بر آنها بخواند و آنها را کتاب و حکمت بیاموزد و پاکیزه کند، زیرا تو توانا و حکیمی [و بر این کار قادری]. از دو آیه فوق، چهار موضوع استفاده می‌‌شود: «تلاوت آیات الهی»، «تعلیم کتاب»، «تعلیم حکمت» و «تزکیه و پاک سازی و تربیت»؛ یعنی نخست باید گوش‌های انسان‌ها با کلمات حق آشنا شود، تا از اعماق این کلمات، محتوای کتاب را درک کنند و بعد به حکمت یعنی اَسرار آن آشنا شوند و به دنبال همه اینها روح و جسمشان پاک و پاکیزه شود. قرآن کریم ثابت می‌‌کند برای تعلیم و تربیت مردم، وجود پیامبران: ضروری است.[6] 4. برپایی قسط و عدل: ﴿لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَيِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْكِتابَ وَ الْميزانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ ‏ٰ...﴾؛[7] ما رسولان خود را با دلایل روشن فرستادیم و با آنها کتاب [آسمانی] و میزان [شناسایی حق و قوانین عادلانه] نازل کردیم، تا مردم به عدالت قیام کنند. در این آیه به سه مسئله اشاره شده است: «بینات» که به معنای دلایل روشن است و شامل معجزات و دلایل عقلی حقانیت دعوت انبیا و اخبار پیامبران پیشین می‌‌شود و «کتاب» که به کتاب‌های آسمانی اشاره است و شامل: بیان معارف، عقاید، احکام و اخلاق می‌‌باشد و «میزان» که به معنای قوانینی است که معیار سنجش نیکی‌ها از بدی‌ها و ارزش از ضد ارزش و حق از باطل است. ضرورت بعثت انبیا و تجهیز انبیا: به آنها اجازه می‌‌دهد که مردم را برای اقامه عدل بسیج کنند. 5. آزادی انسان‌ها: ﴿الَّذينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ ‏ٰ. . . ﴾؛[8] آنها که از فرستاده [خدا]، پیامبر «امّی» پیروی می‌‌کنند، کسی که صفاتش را در تورات و انجیلی که نزدشان است می‌‌یابند و آنها را به معروف دستور می‌‌دهد و از منکر باز می‌‌دارد؛ پاکیزه‌‌ها را برای آنها حلال می‌‌شمرد؛ ناپاکی‌‌ها را تحریم می‌‌کند و بارهای سنگین و زنجیرهایی را که بر آنها بود [از دوش و گردنشان] بر می‌‌دارد. . . .  برگرداندن آزادی واقعی به انسان‌ها وجود انبیا را ضروری می‌‌نماید. [1] . سوره نحل، آيه 36. [2] . سوره عنكبوت، آيه 36 و سوره اعراف، 85 و 65. [3] . نهج البلاغه، خطبه 143. [4] . سوره جمعه، آيه 2. [5] . سوره بقره، آيه 129. [6] . بقره، آیه 151 ﴿کَمَا أَرْسَلْنَا فِيکُمْ رَسُولاً مِنْکُمْ ...﴾. [7] . حديد، آيه 25. [8] . اعراف، آيه 157. «کانال تقویم شیعه » https://eitaa.com/taqvim_shiaa

آشنایی با غارحرا محل عبادت پیامبر اکرم صلی الله علیه

۲۸رجب: خروج امام حسين عليه السلام از مدينه به سوي مكه در اين روز در سال 60 ه‌ امام حسين عليه السلام از مدينه منوره متوجه مكه شدند. (ارشاد: ج 2، ص 34. اعلام الوري: ج 1، ص 435. بحار الانوار: ج 44، ص 329) بنابر قولي شب 29 رجب آن حضرت از مدينه خارج شدند. (فيض العلام: ص 329) در اين سفر همراه ايشان عقيله بني هاشم زينب كبري، برادرشان حضرت ابوالفضل العباس، ام كلثوم، علي اكبر و ديگر اهل بيت عليهم السلام بودند. خواهران سيد الشهداء عليه السلام با عقيله بني هاشم سلام الله عليها 13 نفر بودند. بانوان ديگر از منسوبين حضرت، عليا مخدره ام كلثوم صغري دختر زينب كبري سلام الله عليها كه با شوهرش به كربلا آمد و ديگري خواهر أمير المؤمنين عليه السلام جمانه دختر ابوطالب عليه السلام. همچنين 9 كنيز با حضرت از مدينه خارج شدند و 10 نفر غلام با حضرت بودند. چند نفر از همسران امام مجتبي عليه السلام و 16 نفر از اولاد دختر و پسر امام مجتبي عليه السلام و خانواده مسلم بن عقيل عليه السلام و ديگر اصحاب و بستگان حضرت نيز همراه بودند. لوازم و سواري هائي كه داشتند عبارت بود از 250 اسب، 250 ناقه. از اين تعداد، 70 ناقه براي حمل خيمه‌ها، 40 ناقه براي حمل ديگ و ظروف و ادوات ارزاق، 30 ناقه براي حمل مشكهاي آب، 12 ناقه براي جامه‌ها و دراهم و دنانير، 50 ناقه براي حمل 50 هودج تعبيه شده براي حمل مخدرات و علويات و اطفال و ذراري و خدمتگزاران و كنيزان، و بقيه شتران براي حمل وسائل مختلف كه مورد لزوم بود. (از كتاب مدينه تا مدينه: ص 77 تا 90. براي اطلاع بيشتر به كتابهاي «بيت الاحزان» عبدالخالق بن عبدالرحيم يزدي، قمقام زخار، معالي السبطين، ابومخنف، رياض القدس، بحار الانوار، تاريخ اعثم كوفي مراجعه شود) «کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشیع باشید https://eitaa.com/taqvim_shiaa

٢٨رجب : اولین اقامه نماز در اسلام در این روز اولین كسى كه بعد از بعثت با پیامبر صلى الله علیه و آله نماز خواند، امیرالمؤمنین علیه السلام بودند. 27 رجب پیامبر صلى الله علیه و آله مبعوث شدند و در 28 رجب حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام با آن حضرت نماز اقامه فرمودند. (وقایع الایام: ج رجب، ص 247/ منتخب التواریخ: ص42/همچنین اقتباس از بحارالانوار، مناقب ابن شهر آشوب .«کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشیع باشید https://eitaa.com/taqvim_shiaa

صله ارحام در روایات از آیات و روایات در می یابیم که ‏صله ارحام واجب است و قطع آن از گناهان بزرگ شمرده مى ‏شود. قرآن در موارد مختلف، قاطع رحم را ملعون و از رحمت الهى دور شمرده است. امام سجاد(ع) فرمودند: «... از همنشینى با کسى که ‏از خویشانش بریده است ‏بپرهیز.» امام صادق(ع) فرمودند: از«خالقه‏» (1) بپرهیزید؛ زیرا انسان را نابود مى‏ سازد. راوى پرسید: «خالقه‏» چیست؟ امام فرمود: قطع رحم. (2) امام باقر(ع) مى‏ فرماید: رسول خدا(ص) فرمودند: به حاضران و غایبان امتم و کسانى که هنوز به دنیا نیامده ‏اند تا روز قیامت، سفارش مى‏ کنم به خویشان خود بپیوندند، هرچند میان ایشان به اندازه یک سال راه رفتن فاصله باشد. همانا صله ارحام از امورى است که خداى متعال آن را بخشى از دین قرار داده است. (3) طلحة بن زید از امام صادق(ع) چنین نقل ‏کرده است: مردى از قبیله «خثعم‏» خدمت رسول خدا(ص) رسید و عرض کرد: برترین چیز دراسلام چیست؟ فرمود: ایمان به خداوند. پرسید: بعد از آن چیست؟ پاسخ داد: صله رحم. عرض کرد: بعد از آن چیست؟ فرمود: امر به معروف و نهى از منکر. پرسید: مبغوض ترین اعمال نزد خداوند کدام است ؟ پاسخ داد: براى خدا شریک قرار دادن. عرض کرد: پس از آن کدام است؟ فرمود: گسستن از خویشاوندان. پرسید: پس از آن چیست؟ پاسخ داد: به بدیها دستور دادن و از خوبیها نهى کردن. (4) قال رسولُ اللَّهِ صلى الله علیه و آله: «صِلُوا ارْحامَکُمْ وَ لَوْ بِالسَّلامِ». حضرت رسول اکرم صلى الله علیه و آله فرمودند: «صله ارحام خود کنید حتى اینکه سلام کردن باشد». ارزش پیوند با خویشان پیامبراکرم(ص) فرمودند: کسى که با جان و مال در راه صله رحم ‏اقدام مى‏ کند، خداوند متعال اجر صد شهید در نامه اعمالش‏ مى‏ نویسد. و در برابر هر قدمى که در این راه بر مى ‏دارد، چهل ‏هزار حسنه برایش ثبت مى‏ کند و چهل هزار گناه از او محو مى‏ گرداند و او را چهل هزار درجه بالا می برد؛ و مانند این است که ‏صد سال با صبر و استقامت‏ خداى را بندگى کرده است. (5) پیامبراکرم(ص) فرمودند: ثواب صدقه ده برابر است. و قرض هجده برابر و ارتباط با برادران دینى بیست ‏برابر و پیوند با خویشان بیست وچهار برابر. (6) على بن ابى ‏حمزه که از اصحاب امام صادق و امام‏ کاظم علیهماالسلام است مى‏ گوید: از امام(ع) پرسیدم: مردى از سوى پدر ومادر و اقوام حج عمره و نماز و روزه به جاى مى‏ آورد و صدقه ‏مى‏ دهد. حکم آن چیست؟ امام(ع) فرمودند: اشکالى ندارد. بلکه در قبال این اعمالى که براى آنها انجام مى‏ دهد، دو پاداش دریافت‏ مى‏ کند. 1- پاداش اعمالى که براى آنها انجام داده. 2- پاداش صله رحمى که به این وسیله تحقق بخشیده است.(7) --------------------------------------------------------------------------------------------------   1- خالقه از ریشه‏« خلق‏» به معناى کندن یا از ریشه برکندن است. 2- ترجمه اصول کافى، ج 4، ص 46. 3- گناهان کبیره، ج 1، ص 164 / اصول کافى، ج 2، ص 120. 4- وسایل الشیعه، شیخ حر عاملى، ج 11، ص 396، حدیث 11. 5- وسائل الشیعه، ج 6، ص 286، صلة الرحم و قطیعتها، سید حسن طاهرى خرم آبادى، ص 79. 6- وسائل الشیعه، ج 11، ص 546. 7- صلة الرحم و قطیعتها، سید حسن طاهرى خرم آبادى، ص 44 .«کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشیع باشید https://eitaa.com/taqvim_shiaa

اعمال ماه شعبان اوّل: هر روز «هفتاد مرتبه‌» بگوید:أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ وَأَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ.از خدا آمرزش و توبه می‌خواهم. دوم: هر روز «هفتاد مرتبه» بخواند:أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ الَّذِي لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ الرَّحْمٰنُ الرَّحِيمُ الْحَيُّ الْقَيُّوْمُ وَأَتُوبُ إِلَيْهِ.آمرزش می‌خواهم از خدا که معبودی جز او نیست، بخشنده‌ی مهربان، زنده به خود، پاینده و به‌سوی او باز می‌گردم.در بعضى روایات «الْحَیُّ الْقَیُّوْمُ» پیش از«الرَّحْمٰنُ الرَّحِیمُ» است و عمل به هر دو خوب است؛ و از روایات استفاده می‌شود که بهترین دعاها و ذکرها در این ماه «استغفار» است و هرکه در هر روز این ماه «هفتاد مرتبه» استغفار کند، مانند این است که در ماه‌های دیگر هفتاد هزار مرتبه استغفار بجا آورد. سوّم: در این ماه صدقه بدهد، گرچه نصف دانه خرمایی باشد تا حق‌تعالی بدن او را بر آتش دوزخ حرام کند. از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده: که از وجود مبارک ایشان درباره فضیلت روزه رجب سؤال کردند؟ فرمود: چرا از روزه شعبان غافل هستید؟ راوی عرض کرد: یابنَ رسول‌الله، کسی که یک روز از شعبان را روزه بدارد، چه ثوابی دارد؟ فرمود: به خدا سوگند بهشت پاداش آن است. عرض کرد: یابنَ رسول‌الله، بهترین اعمال در این ماه چیست؟ فرمود: صدقه و استغفار، هرکه در ماه شعبان صدقه دهد حق‌تعالی آن را رشد و نمو دهد همان‌گونه که یکی از شما بچّه شترش را رشد می‌دهد تا آن‌که در قیامت، درحالی‌که به اندازه کوه احد شده باشد به صاحبش بازگردد. چهارم: در تمام این ماه «هزار مرتبه» بگوید:لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ ، وَلا نَعْبُدُ إِلّا إِيَّاهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ.معبودی جز خدا نیست و نپرستیم جز او را درحالی‌که عبادت را برای او خالص می‌کنیم، گرچه مشرکان را خوش نیاید.این ذکر پاداش بسیاری دارد، از جمله اینکه در نامه عملش عبادت هزار ساله بنویسند. پنجم: در هر پنجشنبه این ماه دو رکعت نماز بجا آورد، در هر رکعت پس از سوره «حمد»، «صد مرتبه» سوره «توحید» خوانده و بعد از سلامِ نماز، «صد مرتبه» صلوات بفرستد تا حق‌تعالی هر حاجتی که در امر دین و دنیا دارد روا کند؛ و نیز روزه هر پنجشنبه این ماه فضیلت بسیار دارد. روایت شده: که در هر پنجشنبه ماه شعبان آسمان‌ها را زینت می‌کنند، پس ملائکه عرض می‌کنند: خدایا! روزه‌داران این روز را بیامرز و دعای آنان را اجابت فرما. در خبر نبوی است: هرکه روز دوشنبه و پنجشنبه شعبان را روزه بدارد، حق‌تعالی بیست حاجت از حوایج دنیا و بیست حاجت از حوایج آخرت او را برآورد. ششم: در این ماه بسیار صلوات فرستد برگزیده ازمفاتیح الجنان

سلام بر شعبان و اعیادش ، سلام بر حسین و عباسش ، سلام بر سجاد و سجودش ، سلام بر نیمه شعبان و ظهور مولودش . آغاز ماه رسول خدا ، ماه شادی آل الله مبارک باد

سوم شعبان، سالروز تولد «سفینة النجاةِ» مسلمانان است القاب امام حسين عليه السلام: نام مبارك آن حضرت در تورات شبير و در انجيل طاب است. (بحار الانوار: ج 43، ص 237) پدرشان مولانا و مقتدانا أمير المؤمنين علي بن ابي طالب عليه السلام و مادرشان حضرت ولية الله و حبيبته خاتون دو سرا صديقه كبري فاطمه زهرا سلام الله عليها است. كنيه آن حضرت ابو عبدالله و كنيه خاص آن حضرت ابوعلي است. (بحار الانوار: ج 43، ص 237) القاب حضرت الشهيد، السعيد، السبط الثاني، الامام الثالث، الرشيد، الطيب، الوفي، السيد، الزكي، المبارك، تابع لمرضات الله است. (بحار الانوار: ج 43، ص 237) پيامبر پيامبر صلي الله عليه و آله در ولادت امام حسين عليه السلام: هنگامي كه خبر ولادت آن حضرت به پيامبر گرامي پيامبر صلي الله عليه و آله رسيد، به خانه أمير المؤمنين عليه السلام‌آمدند و به اسماء فرمودند تا مولود را بياورد. اسماء حضرت را در پارچه‌اي سفيد پيچيد و خدمت رسول اكرم پيامبر صلي الله عليه و آله آورد. پيامبر پيامبر صلي الله عليه و آله در گوش راست آن حضرت اذان و در گوش چپ اقامه فرمودند. (امالي شيخ طوسي: ج 1، ص 377) روز اول يا هفتم ولادت امين وحي الهي جبرئيل فرود آمد و عرض كرد: «سلام خداوند بر تو باد اي پيامبر، اين نوزاد را به نام پسر كوچك هارون شبير نام بگذار، كه به عربي حسين گفته مي‌شود. چون علي عليه السلام براي شما بسان هارون براي موسي بن عمران است، جز آنكه شما خاتم پيامبراني. » (معاني الاخبار: ص 57) به اين ترتيب نام پر عظمت «حسين» از جانب پروردگار براي دومين فرزند فاطمه سلام الله عليها انتخاب شد. در اين روز ملائكه آسمانها براي عرض تهنيت به مناسبت اين ولادت خدمت پيامبر پيامبر صلي الله عليه و آله رسيدند و از خاك قبر آن بزرگوار براي پيامبر پيامبر صلي الله عليه و آله آوردند و به آن حضرت تعزيت نيز گفتند. يكي از معجزات روز ولادت آن حضرت اين بود كه فطرس ملك يا دردائيل پناه به آن امام مظلوم برد و خداوند او را بخشيد و او را به مقام قبلي‌اش باز گردانيد. (فيض العلام: ص 337. بحار الانوار: ج 44، ص 182) دوران زندگي امام حسين عليه السلام: آن حضرت شش سال و چند ماه با جد گرامي خود رسول اكرم پيامبر صلي الله عليه و آله بود. مدت سي سال با پدر بزرگوار خود مولاي متقيان امير مؤمنان عليه السلام زندگي كرد، و در جمل، صفين و نهروان شركت داشت. (الاصابة: ج 1، ص 333) در دوران زمامداري غاصبانه عمر، امام حسين عليه السلام در سن ده سالگي وارد مسجد شد و خليفه دوم را بر منبر پيامبر پيامبر صلي الله عليه و آله مشاهده كرد كه سخن مي‌گفت. از منبر بالا رفت و فرياد زد: «از منبر پدرم فرود آي» !. (الاصابة: ج 1، ص 333. تذكرة الخواص ابن جوزي: ص 234) بعد از شهادت أمير المؤمنين عليه السلام همراه و شريك رنجهاي امام حسن عليه السلام بود، و شاهد بود كه معاويه و ديگر منافقين و كافران چگونه دهان آلوده خود را به بدگوئي پدر بزرگوارش أمير المؤمنين و برادرش امام حسن عليهماالسلام مي‌گشايند. پس از آنكه امام مجتبي عليه السلام را مظلومانه شهيد كردند، امامت به آن وجود سراپا جود رسيد، و بعد از مصائب و اذيتها و زخم زبانها، در روز عاشورا آن حضرت را به شهادت رسانيدند. (ترجمه امام حسين عليه السلام از تاريخ دمشق ابن عساكر: ص 14 - 285) در اين روز توقيع مبارك از ناحيه امام زمان عليه السلام در رابطه با ولادت امام حسين عليه السلام به قاسم بن علاء همداني صادر شد . (مصباح المتهجد: ص 758) «کانال تقویم شیعه » بانشر معارف اسلامی علوی، مبلغ تشیع باشید https://eitaa.com/taqvim_shiaa

ميلاد گل رسول و زهرا و علي است/زيرا که جهان خجسته زين نور جلي است/ما را دگر از روز جزا بيمي نيست/چون بر دل ما عشق حسين ابن علي است سالروز تولد امام حسین علیه السلام مبارک باد «کانال تقویم شیعه » https://eitaa.com/taqvim_shiaa