اخضریان👇 ده فرمان حکمرانی نو اظهارات روزهای گذشته آقای قالیباف که تکرار درخواست گذشته او مبنی بر «حکمرانی نو» بود با واکنش های چندی روبرو شد. بسیاری آن را ندیده یا به ندید گرفتند تا آب سردی برای گرمای خیابان فراهم نشود. برخی دیدند و با تردید به امکان چنین ایده ای سکوت کرده و آن را یک واکنش انفعالی به تحولات کف خیابان دانستند که بزودی به عقب باز خواهد گشت. اما گروهی اندک از آن استقبال کردند. من از همین گروه اندکم که معتقدم باید از هر فرصتی برای دادن امید هم به خود هم به جامعه و از همه مهمتر به مسوولان برای باور به درستی اظهاراتشان بهره گرفت. واکنش سرد به یک پیشنهاد اصلاحگر یعنی از دست دادن یک فرصت نو شدن و یک درمان بدون درد و خونریزی. من امیدآفرینی رییس مجلس که با وجود تاخیر ۵۰ روزه وارد میدان شده و از حکمرانی نو سخن گفتند را باور می کنم اما مشروط. شرط آن شروع از همین لحظه است. باید آغاز تحقق این ایده را به مردم بویژه نخبگان و در راس آنان دانشگاهیان نشان داد. حکمرانی حاصل چند مولفه بنیادین است که شفافیت، پاسخگویی، قانونگرایی، مسوولیت پذیری، مشارکت جویی و ... است. از همین امروز حکمرانی نو را از مجلس آغاز کنید و پاسخگویی، شفافیت، مسوولیت پذیری و مشارکت جویی را به نمایش واقعی بگذارید. قطعا مجلس، تنها در ریاست آن خلاصه نمی شود. این را باید در یکایک اجزا و اعضایش دید. ۱. از امروز در جمع نخبگان حاضر شوید و بشنوید. لازم نیست فعلا سخن بگویید. ۲. کارگروه هایی از نخبگان تشکیل داده و  اصول اولیه حکمرانی نو را مرحله بندی نموده و طرح عملیاتی مرحله نخست آن را برای طرح در مجلس تدوین کنید. ۳. گروه هایی را برای پیگیری حقوقی وضعیت آسیب دیدگان از اعتراضات، چه در طرف نظام و چه در سمت مقابل اعزام کرده و گزارش آن را در مجلس ارایه کنید. ۴. برای برخی حوادث رخ داده و ادعاهای فراگیر شده در این دوماه گروه حقیقت یابی تشکیل داده و شفاف سازی کنید. ۵. به عنوان یک مقام مسوول، مسوولیت اقدامات همین مجلس که منجر به وقوع رخدادهایی چون مرگ ناخواسته خانم امینی و حوادث پس از آن می شود را برعهده گرفته و برنامه اصلاحی اعلام کنید. ۶. با تشکیل کارگروهی قوانینی که به سرعت می توانند التهاب آفرینی مجدد کنند را شناسایی کرده و با فوریت اصلاح کنید. ۷. حرکات نمایشی برخی مشاوران خود و نمایندگان را مدیریت و از نمک ریختن بر زخم ها منع کنید. ۸. راهبردهای رسانه ای ارتباط مجلس و مردم را بازنگری و مبتنی بر تعامل دوسویه و شفاف بازنویسی و عملیاتی نمایید. ۹. چند اقدام ویژه که برای جامعه ارزش تحقق دارد را هدف‌گذاری و اعلام نموده و روزشمار تحقق آن را منتشر نمایید تا سرمایه اجتماعی در حال افول نظام و مجلس را احیا کنید. ۱۰. راه های دسترسی سامانمند به خود را بیشتر کرده و مجلس را پناهگاه مردم سازید. با این کارها ممکن است امیدواران ساکت را به وادی همراهی و ناامیدان معترض را به شرایط صبر و انتظار و کنشگران امیدوار را به پیشبرد امور و کارآمدی رهنمون شوید. #حکمرانی_شایسته #سرمایه_اجتماعی #حکمرانی_نو #مجلس #قالیباف

حکمرانی نو ۱) حکمرانی به مثابه پژو آردی بیش از دو سال است که نوشته هایش را با هشتگ #حکمرانی_شایسته منتشر می کنم. در این مدت نقطه کانونی توجهاتم بر این گمشده کشور متمرکز بوده و چالشها و راهکارهای اصلاح فرایند حکمرانی را از دید خودم بیان کرده ام. با بروز رویدادهای اعتراضی اخیر نیز در چندین نوشته به ضرورت اصلاح فرایند حکمرانی پرداختم. با طرح موضوع #حکمرانی_نو بویژه از سوی ریاست مجلس، به نظر می رسد می توان این مفهوم را بیش از پیش در ادبیات مسوولان کشور جستجو نمود. با این برداشت، تلاش خواهم کرد در مجموعه نوشتارهایی کوتاه، تصویر خود از الزامات حکمرانی نو را ترسیم کنم. در نخستین گام لازم است مفهوم نظری حکمرانی را مدنظر داشت. بسیاری از کاربران واژه حکمرانی، تفاوتی میان آن با سایر واژگان ناظر بر مدیریت قائل نبوده تنها بر اساس تغییر مد علمی در ادبیات مدیریت، از این واژه استفاده می کنند در حالی که اجزای فکری شان کمترین تمایزی با گذشته ندارد. از دید آنان حکمرانی همان مدیریت یا حکومت کردن است که قرن‌ها وجود داشته نه شیوه ای نو که مرزها و ابعاد کاملا متفاوتی با حکومت کردن به شیوه سنتی دارد. برای حکمرانی نو باید این نکته را درک کرد که حکمرانی صرفا یک واژه برای همه آنچه پیش از این هم اعمال می شده نیست بلکه یک پلتفرم تازه با اجزایی جدید و به روز است. در نگاه حاکمان سنتی که به اصلاح امور نیز عطف توجهی دارند حکمرانی مشابهت زیادی با فرایند تولید پژو آردی دارد؛ خودروساز، ضرورت اصلاح پیکان را درک می کند اما به جای اصلاح واقعی آن، از یک بدنه تازه با همان موتور پیشین استفاده می شود. چنین اصلاحی نه رضایتی می سازد نه هزینه ای کاهش می دهد نه مطلوبیتی دارد. حکمرانی نو بازخوانی کامل فرایند تولید پیکان و امکان کنار نهادن و جایگزینی یک پلتفرم تازه با اجزا و ارکانی کاملا جدید است، هرچند بخشی از قطعات خودروی تازه از همان قطعات پیشین باشد. برای اعمال حکمرانی نو ابتدا باید درک کرد که ساختار و نظام مدیریتی کشور نیازمند بازخوانی است و بدون چنین نگرشی اساسا نمی توان امیدی به بهبود جدی در شرایط داشت. اصلاحات خرد گرچه مفید است اما منجر به حکمرانی نو نمی شود. لذا راهبران حکمرانی نو لازم است درک، شجاعت، توان و ظرفیت بازنگری در ساختار مدیریت کشور را داشته باشند. #حکمرانی_شایسته #سرمایه_اجتماعی #حکمرانی_نو به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://t.me/sabzkhat

حکمرانی نو ۲) میثاق ملی دوازدهم آذر روز قانون اساسی است. قانون اساسی میثاق مشترک یک ملت و نخ تسبیح تعاملات ارکان دولت و ملت و مرجع حل اختلافات بنیادین در عرصه حکمرانی است. رییس محترم مجلس که این روزها پرچمدار طرح حکمرانی نو نیز هستند در همایش قانون اساسی گفتند:  «در حکمرانی نو، نگاه ما و نحوه اجرای قانون اساسی نیاز به تغییر دارد نه خود قانون اساسی» ضمن سپاس از تلاش ایشان برای طرح مسالمت آمیز گفتگوی ملی و رسیدن به یک رویکرد نو در حکمرانی و احترام به نظرشان، معتقدم اگر نتوان درباره قانون اساسی گفتگو کرد اساسا شکل گیری حکمرانی نو کارکرد لازم را ندارد. قانون اساسی مهمترین موضوع مشترک ملت و دولت است که می تواند در کمال آرامش و سلامت و قانونمداری به گفتگو گذاشت و اطمینان داشت محصول آن افزایش و ارتقای سرمایه اجتماعی در بستری کاملا قانونی است. محدود ساختن چارچوب گفتگو در باب قانون اساسی به چگونگی اجرای آن نه رضایت بخش است، نه امیدآفرین، نه کارآمد، ضمن آنکه با اصول خود قانون اساسی نیز که امکان بازنگری را فراهم ساخته در تعارض است. طبیعی است وقتی سخن از امکان گفتگو در باب قانون اساسی می شود با لحاظ ضوابط و شرایط مندرج در خود قانون و در نظر گرفتن حدود آن است که برخی اصول را غیرقابل تغییر و بسیاری دیگر را قابل تغییر دانسته است. بی تردید امکان بازنگری در بسیاری از اصول قانون اساسی کنونی با هیچ مانعی روبرو نیست و می توان با کمترین هزینه سیاسی یا اجتماعی زمینه یک گفتگوی ملی را فراهم ساخت. #حکمرانی_شایسته #سرمایه_اجتماعی #حکمرانی_نو

حکمرانی نو ۳) گام دوم، حکمرانی نو با گذشت چهل سال نخست جمهوری اسلامی رهبر انقلاب در تعبیری، کل این دوره چهل ساله را یک گام معرفی کرده با نگاهی آینده پژوهانه، خط مشی های چهل سال دوم را با عنوان گام دوم مطرح نمودند. محورهای مطرح در بیانیه گام دوم را می توان در دو سطح متفاوت تحلیل کرد؛ سطح اول ناظر به متن و ظاهر بیانیه و سطح دوم ناظر به روح بیانیه است. در سطح نخست، لازم است اقداماتی انجام داد که با محوریت جوانان صورت می پذیرد. این سطح که غالبا مورد توجه است، پیچیدگی خاصی نداشته بر اموری مشخص متمرکز است. اما سطح دوم بیانیه ناظر به روح محتواست که با حکمرانی نو پیوند می خورد و متاسفانه کمتر مورد توجه قرار می گیرد. روح بیانیه گام دوم بر این پرسش استوار است که چه ضرورتی بر گام دوم وجود دارد؟ به عبارت دیگر، اگر گام اول خوب و بی نقص بوده است، چه نیازی به گام دوم است؟ بخشی از انقلابیون با نگاه محتاطانه به تاریخ چهل سال نخست جمهوری اسلامی، اصرار به توجیه عملکردها دارند و مستمرا به بیان دستاوردهای نظام بدون توجه به کاستی های بزرگ آن می پردازند. حکمرانی نو فرایندی است که با درنظر گرفتن این سطح از تحلیل بیانیه، شناخت کاستی ها و بازخوانی اصول، اهداف، ارزشها و روش های حاکم بر حکمرانی کشور در گام اول را ضروری می داند. به عبارت دیگر، اگر نپذیریم که گام اول نظام نیازمند بازنگری است عملا حکمرانی نو شعاری بیش نخواهد بود. بدیهی است حکمرانی برای گام دوم نیازمند شناخت کاستی های نظام در سطوح مختلف از اصول و مبانی تا روش ها و راهبردها از یکسو و بازنویسی آنها مبتنی بر ارزشهای بنیادین نظام و متناسب با شرایط و الزامات چهل سال آینده است. حکمرانی نو در گام دوم مستلزم درک این نکته حیاتی است که برای اصلاح نظام، نباید از نگاه نقادانه به گام اول و بازنگری در ارکان و اجزا و روش های آن هراس داشت. #حکمرانی_شایسته #سرمایه_اجتماعی #حکمرانی_نو #گام_دوم