#دفع_افسد_به_فاسد؛ #نفی_مسئولیت_با_رنگی_از_توجیه ✍علیرضا داودی 💥انتخاب بین بد و بدتر یا دفع افسد به فاسد شاه بیت تمام انتخابات های ماست تا جایی که حتی برخی بزرگان و سیاستمداران محوری نیز برای توجیه وضعیت کشور و کنش سیاسی خودشان از همین توجیهات به ظاهر مقبول استفاده می کنند تا برای اشتباهات و خطاهایشان مستمسک شرعی بیاورند. 🔹استدلال ساده است ♦️حفظ نظام واجب است ♦️شرکت در انتخابات عاملی در تقویت کشور و حفظ آن در برابر دشمنان و مشکلات است ♦️برای عمل به این واجب اضطرار داریم میان بد و بدتر انتخاب کنیم یا افسد را به فاسد دفع کنیم تا ♦️امتثال واجب (حفظ نظام) کرده و ♦️در مقام اضطرار فعل صحیح را انتخاب کنیم 🔸 اما آیا این استدلال واقعا صحیح و عقلانی است؟ 👇در قرون متمادی شیعه بدلایل مختلف از صحنه قدرت به دور بود و به جای کنشگر فعال و بازیگر محوری، نقش یک مظلوم مقهور را بازی می کرد. همین نقش باعث می شد تا نهایت تاثیرگذاری قابل درک و تصور از یک کنش اجتماعی و سیاسی کمک به فاسد برای جلوگیری از حضور افسد در مسند قدرت باشد. 🔸صاحبان قدرت از سلاطین و نخست وزیران و غیره همه عمّال ظلم محسوب می شدند که برخی آسیب کمتری داشتند و برخی بیشتر و بر همین اساس اگر زمانی وجهی برای حضور در عرصه کنشگری تصور می شد در حد همین عناوین عقلی و فقهی بود ولا غیر. 🔹وقتی در حکومت غیر اسلامی و شتحت اختیارات شخصی غیر از ولی فقیه در حال زندگی هستیم و راهی به کلان سیاست برای ترسیم بازی و بازیگری مناسب نداریم بی شک به عنوان تابعان سیستم، اگر اجبار بر مشارکت در امر اجتماعی و سیاسی داشته باشیم غیر از همین مقدار دفع افسد به فاسد را نمی توان متصور بود. 🔸اما آیا میان حکومت اسلامی و غیر اسلامی تفاوتی نیست که با یکسان سازی رفتاری، باز هم برای توجیه رفتار خودمان به افسد و فاسد چنگ می اندازیم و از میان بدگان عالم سیاست، به دنبال آنکه اندکی کمتر است می گردیم. 🔹 آیا در حکومت اسلامی و تحت ولایت یک فقیه مجتهدبازیگری ما فقط به انتخاب گری محدود است که ناچار از بد و بدتر صحبت می کنیم؟ 🔸مگر غیر از این است که رسیدن به افسد و فاسد محصول قصور ما در بازیگری درون نظام اسلامی است نه اضطرار در مقام انتخاب؟ 🔹بزرگان و هادیان جامعه در کنار کنشگران سیاسی ملی و در درجه آخر آحاد مردم یک جامعه، وظیفه ای ورای انتخاب از میان افراد دارند بلکه خودشان مسئول رساندن اصلح و صالح به عرصه انتخابات و هدایت دیگران به سمت انتخاب آن ها هستند. 🔸بی شک وقتی در طول چهارسال نه برای جامعه سخنی از ضروریات یک انتخاب درست گفته شود و نه در هدایت صالحان به عرصه انتخابات قدمی برداشته و همانند همیشه از گنجه انبار جریانات سیاسی همان لیست های ناکارآمد همیشگی بیرون آید باید هم برای توجیه محصول نهایی از عناوینی چون دفع افسد به فاسد و انتخاب بین بد و بدتر استفاده کنیم. ✔️مسئولیت ما در نظام اسلامی نه بیدار شدن از خواب غفلت نزدیک ایام برگزاری انتخابات، که تلاشی بی وقفه پس از هر انتخابات برای شناخت صالحان، ترغیب و حمایت از آنان برای حضور در انتخابات آتی و آگاه سازی مردم برای حمایت از صالحان است و البته اگر میان صالح و فاسد مردم علی رغم تمام تلاش های ما به سمت فاسد روی آوردند دیگر گناهی بر ما نیست. 🔸می توان گفت این ادعای اضطرار به انتخاب فاسد برای دفع افسد مصداقی از قاعده (الامتناع یا الاضطرار بالاختیار لا ینافی الاختیار) است چرا که علی رغم اختیار و توان برای تغییر در بازی فاسد و افسد، ترجیح بر سکوت دادیم که به این اضطرار منتهی شده است و در نتیجه برای هر فاسد یا افسدی که مسئولیتی بر عهده می گیرد و برای هر خطای آن فرد گناهی بر گردن ماست. @hr_taraghi #ائتلاف_حاکم_بر_دولت_و_مجلس؛ #مقاومت_محافظه‌کارانه_مقابل_تغییر ✍محمد ایمانی 💥ائتلاف مدعی اعتدال و اصلاحات، در پس همه جنجال‌هایی که به راه انداخته‌اند، از چه چیز نگرانند؟ فقدان نامزد؟ 🔻آنها که فقط در تهران و برای سی کرسی مجلس، بالغ بر 43 نامزد دارند. از جمله: 👈مجید انصاری، محمد‌علی افشانی، محمدحسین مقیمی، خباز، محجوب، جلودارزاده، کواکبیان، مازنی، وکیلی، پروانه مافی، سید افضل موسوی، راه چمنی، سید فرید موسوی و ... ده‌ها نامزد دیگر. 👇بر خلاف ادعا، مشکل ائتلاف دولت و اصلاح‌طلبان، کمبود نامزد نیست. ⚡️ آنها می‌ترسند امید واراده تغییر در مردم شکل بگیرد و تبدیل به پویش تلاش و پیشرفت و عدالت شود. ⚡️می‌ترسند قالبی که با هراس‌افکنی ساخته و بر ذهن مردم غلبه داده بودند، توسط خود مردم شکسته شود و افق‌های جدید کار و گره‌گشایی پدیدار گردد. 👇موضوع مهم انتخابات نباید در مجادله‌انگیزی رندان سیاست گم شود؛ و آن مواجهه پرحجم محافظه‌کاران (دولتی‌ها و موتلفان شبه اصلاح‌طلب آنها) با تغییرطلبی است مواجهه طیفی که با قول و فعل گفته‌اند «ما نمی‌توانیم»، با دارندگان روحی