مقاومت یک روز و دو روز نیست، تا مسئله حضور انسان در دنیا مطرح است، این مقاومت است که معنا دارد.‌. و یک مقاومت عاشقانه میان عبد و مولا در صحنه‌ی قیامت هم برپاست آنجا که گویا هنوز اختیار برای انسان وجود دارد‌.. وقتی او را به جهنم می‌برند، توقفی می‌کند و به سوی او نگاهی_شاید غمزه‌ای از عشق ناکام باشد، او خدا را دوست داشته ولی حریفِ نفس‌ش نشده .._ که نمی‌توانم آن چشم‌ها را با کلماتی که جوهره‌ی اشک، مداد آن است،توصیف کنم .. او آن‌جا نیز مقاومتی پُر از نیاز و عاشقانه‌ای دلربا از لطایفی پر از خشوع نشان می‌دهد .. #نَحنُ_اَبناءُ_المُقاوِمَة .. ‌

من به مراقبت تو نیاز‌مندم، این ضعف‌های من دلهره‌های من است، از من محافظت کن .. ‌اینگونه برای من در مسیر تو بودن آسان می‌شود..

ما در اعماق لایه‌های قلب و روح تو حضور داریم، این از مهربانی و گرمای لبخند تو برای من مشخص است .. من هم ممنونم و هم خوشحالم که تو به من حساس بوده ای و از دغدغه‌های هدایت و در دایره‌ی چشمان‌ت بوده ام .. #ای‌رویای‌ِجمیل #ای‌نفسِ‌عمیق‌م #نگاهِ_ابی_عبدلله #نَحنُ_اَبناءُ_المُقاوِمَة #الشّهِيدالقَائدالسَّيدحسَّن‌نصرُالله

در این ایام‌میان قلب‌م که حاضر می‌شوی، تپش‌ ها و نفس کشیدن‌هایم، همه دانه‌های تسبیح‌ در دست تو می شود، این حس‌های تشکیل شده از عقیده و جهاد، حیات من است.. ‌

#درخواستی‌از‌ گَلبَم .. 🌿

وصیتی که برای امروز است ..

ترس برای کسی است که گناهی کرده است، ترس برای کسی است که فهمیده تمام سکانس ها و صحنه‌های حضور انسان در عالم ، وابسته است به یک وجود حقیقی و یک هستی مطلق و این فقر محض انسان است که او را می‌ترساند که نکند از چشم‌های آن هستی مطلق بیوفتد یا غافل شود .. _این ترس انسانِ #منتظر است .. انسان از شرکت در نماز جمعه‌ که نمی‌ترسد .. ‌