این میان فقط یک ماه کم‌ است که به دُرش حلقه بزنی .. ! وقتی خودت را در بیرون می‌بینی ولی هیچ حسی نداری .. !

ما بندگان هیچ‌یم .. ! هیچ‌بن‌هیچ .. !

کاش گریه‌های‌مان گاهی برای سطح دغدغه‌های‌مان بود ..

‌ قصیده‌ی حضورتان را تعریف کنید و چند بار آن را بخوانید .. لبخند است یا اشک است .. ؟ سطح‌های سطرهای این قصیده‌ی ، غزل‌های تکه پاره‌ی کدام غم و نگاه‌ است .. ؟ ‌‌

درد است و گریه‌های دردمندانه برای دین .. ! تا به حال برای سیاست و‌ غم‌های بزرگ گریه کرده‌اید .. ! برای بی‌عرضگی مسئولینی که باعث بی‌دینی طیف عظیمی از جامعه شده .. ! اگر نه پس دعا‌های هر روز را چگونه می‌خوانید .. ! این قصیده‌ی حضورتان بر کدام نکاه مشق شده است .. ! شب‌های نوشتن تقدیر نزدیک است .. !

قصیده‌ی‌ حضور یعنی : تَعالَوا إِلىٰ كَلِمَةٍ .. ‌

خوشم میاد دیگه کلبه مونولوگ شده .. ! ناشناس لطفاً چیزی نفرستید ، پی وی بفرستید .. !

یکم با این جمله گریه کنید : ما باید کتاب طرح کلی رهبری را بخوانیم تا بدانیم رهبری ۵۰ سال پیش ، تازه چه گفته .. ! گریه دارد .. !

راستی از ۵ روز اول رمضان چه خبر .. ! ‌

عادت به شنیدن حرف‌‌های تکراری .. ! گریه‌های تکراری ، توبه‌های تکراری .. ! خیلی تکراری شدیم .. ! خستگی‌ها هم همه تکراری‌ند .. !

‌ خیلی نیاز به خوان‌ش خودمان داریم که برای او باشیم .. ! درس خواندمان هم حتی برای او باشد .. ! چون باید بدانیم و آگاه باشیم ..