ایت الله سید ابوالحسن مهدوی
☘عُجب و حُسن ظن نداشتن به خدا و دوری از او☘
🔸انسان مُعجِب(یعنی کسی که عُجب دارد .دردلش خودش را بالاتر از دیگران میداند) به خدای متعال حسن ظن ندارد؛ به همین دلیل، از سودهای فراوانی محروم شده و متحمل ضررهای فراوانی می شود؛ ضررهایی که ائمه «علیهم السلام» در روایات بسیاری به آن اشاره کرده اند. برای نمونه، امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا «علیه السلام» فرمودند:
أَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ أَنَا عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنِ بِي إِنْ خَيْراً فَخَيْراً وَ إِنْ شَرّاً فَشَرّاً؛ به خداوند خوش گمان باشید. همانا خداوند متعال می فرماید: «من نزد گمان بندۀ مؤمن خودم هستم. اگر به من خوش گمان باشد، خوش می بیند و اگر سوء ظن داشته باشد، شر می بیند.»
🔹انسانی که عُجب دارد، از خداوند بسیار دور است، از بهشت و نعمت های بهشتی دور است، از رضای الهی و عفو او نیز دور است.
📚برگرفته از کتاب عُجب، ص58.
🔗 @tareagheerfan
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
امروز شنبه دوم شوال ۱۴۳۹
بیست وهشتمین موضوع: نقش مناجات با خدا در سیر و سلوک
کلام وحی....
الأعراف
وَاذْكُر رَّبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخِيفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَكُن مِّنَ الْغَافِلِينَ
ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﻣﺪﺍﺩﺍﻥ ﻭ ﺷﺎﻣﮕﺎﻫﺎﻥ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﻓﺮﻭﺗﻨﻰ ﻭ ﺯﺍﺭﻯ ﻭ ﺑﻴﻢ ﻭ ﺗﺮﺱ ﺑﻪ ﺻﺪﺍﻳﻰ ﺁﺭﺍم ﻭﺁﻫﺴﺘﻪ ﻳﺎﺩ ﻛﻦ ﻭ [ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺫﻛﺮ ﺧﺪﺍ ]ﺍﺯ ﺑﻰ ﺧﺒﺮﺍﻥ ﻣﺒﺎﺵ .(205)
@tareagheerfan
🌷قسمتی از مناجات خمسة عشر حضرت امام زین العابدین علیه السلام در وصف مناجات با خدا
...وَ فِي مُنَاجَاتِكَ رَوْحِي وَ رَاحَتِي وَ عِنْدَكَ دَوَاءُ عِلَّتِي وَ شِفَاءُ غُلَّتِي وَ بَرْدُ لَوْعَتِي وَ كَشْفُ كُرْبَتِي فَكُنْ أَنِيسِي فِي وَحْشَتِي
آسودگى و راحتم در رازونياز با توست، داروى دردم و درمان بيمارى سينه ام، و خنكاى آتشم قلبم، و برآمدن اندوهم تنها پيش توست، پس در هنگام ترس همدمم باش
✅امام صادق علیه السلام درباره مناجات شبانه می فرمایند:
🌷وَ إنَّ العَبدَ إذَا تَخلّی بِسیِّده فِی جَوفِ اللَّیل [ المُظلِم] و نَاجَاهُ اَثبَتَ اللهُ النُّور فِی قَلبِه، فَاِذا قَالَ: یا رَبِّ یا رَبِّ، نَادَاهُ الجَلیلُ جَلَّ جَلالُه: لَبَّیک عَبدِی سَلنِی اُعطِک وَتوَکلَ عَلیَّ اَکفِک. ثُمّ یَقولُ جَل جَلالُه لِمَلائِکتِه: یا مَلائِکَتی، انظُروا إلَی عَبدی فَقَد تَخلّی بِی فی جَوفِ اللَّیلِ المُظلِم و البَطّالون لاهُونَ وَ الغافِلُونَ نِیامٌ اشهَدُوا اَنّی غَفَرتُ لَهُ؛
🌻 «هنگامی که بنده در نیمه شب با مولای خویش خلوت می کند و به راز و نیاز با او مشغول می گردد، خداوند نور را در قلبش می گستراند. پس وقتی گفت: پروردگارا، پروردگارا، خداوند صاحب جلالت و عظمت در پاسخ او می فرماید: لبیک بنده من، درخواست کن تا به تو عطا کنم و بر من توکل کن تا تو را کفایت کنم. سپس خداوند به فرشتگان خود می فرماید: ای فرشتگان من، بنگرید به بنده ام که در حالی در نیمه شب تاریک با من خلوت کرده که خوش گذرانان بیهوده کار به لهو و لعب مشغولند و غافلان در خواب فرو رفته اند. گواه باشید که من او را مشمول مغفرت خویش قرار دادم».
از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل می کنند که خداوند فرمود: إذَا عَلِمتُ انَّ الغَالِبَ عَلَی عَبدِیَ الاشتِغالَ بِی نَقَلتُ شَهوَتَهُ فِی مَسألتی و مُناجَاتِی؛
«هرگاه دیدم که بنده اغلب در اندیشه من است و به من توجه دارد، علاقه و میلش را به درخواست از من و گفت و گو و مناجات با خودم سوق می دهم».
@tareagheerfan
4_459198580230455599.mp3
3.06M
توصیه کوتاه و دلنشین استاد بزرگ اخلاق مرحوم ایت الله مشکینی در باره #مناجات با خداوندتعالی
@tareagheerfan
ایت الله محمد تقی مصباح یزدی:
امام باقر عليهالسلام ميفرمايد: «براي اينکه به خوبي از راه غلط برگردي و راه صحيح را انتخاب کني و آن را ادامه دهي، از دعا و مناجات در تاريکيها کمک بگير.» اگر خدا توفيق انس با خودش را به انسان عنايت کند و انسان مزه مناجات با خدا را بچشد، بهراحتي گناه را ترک ميکند و گناه براي او کششي نخواهد داشت. مرحوم آيتالله بهجت فرموده بودند: «اگر سلاطين عالم ميدانستند چه لذتي در نماز هست، دست از لذتهاي سلطنت ميکشيدند و به سراغ نماز ميآمدند.» از مرحوم آقاي قاضي رضواناللهعليه هم نقل شده که فرمودند: «اگر در بهشت نماز نباشد من بهشت را براي چه بخواهم؟» ما نيز بايد سعي کنيم موانع لذت انس و مناجات با خدا را از خودمان دور کنيم.
@tareagheerfan
4_651133612057428227.MP3
1.81M
مناجات با خداوند با نوای ایت الله مهدوی
@tareagheerfan
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
امروز یکشنبه سوم شوال ۱۴۳۹
ادامه یست وهشتمین موضوع: نقش مناجات با خدا در سیر و سلوک
🌷🌻
مفهوم مناجات انسان با خدا
✍گاهى انسان يك حالى پيدا مىكند كه میخواهد با خدا بلند صحبت كند، و گاهى نه، حالش جورى اقتضاء مىكند كه آرام و خصوصى صحبت كند. مثلاً آدم وقتى مىخواهد به گناهان خودش اعتراف كند، به طور قاعده دوست ندارد ديگران متوجه شوند. گفتگوهاى ديگرى هم هست كه ناشى از شدت محبت است، گفتگوهاى محبّت آميز هم طبعش اين نيست كه بلند ميان مردم داد كشيده بشود. اين گفتگو، گفتگويى خصوصى است. «ميان عاشق و معشوق رمزى است» اين جا هم جاى مناجات است.
تفاوت نجوا با ندا
اما گاهى اقتضاء میكند كه آدم در يك گرفتارى و ناراحتى خدا را صدا بزند، كانّه از خدا دوريم! صدا میكنيم كه خدايا كجايى به داد من برس؛ اينجا ندا میكند، جامع هر دويش دعاست، چه به صورت بلند باشد و چه به صورت آهسته، خصوصى باشد يا عمومى، همه اش دعا هست. اما در موردى كه آدم خودش را در حالت دورى تصور میكند آنجا ندا هست. در مناجات شعبانيه میگويد: «الّلهم صل على محمد و آل محمد، واسمع ندائى اذا ناديتك»؛ وقتى نداء میكنم، فرياد مىزنم، به فرياد من توجه كن. روايتى هم هست كه حضرت موسى(علیه السلام) از خداى متعال سوال كرد «أَ بَعِيدٌ أَنْتَ مِنِّي فَأُنَادِيَكَ أَمْ قَرِيبٌ فَأُنَاجِيَكَ فَاَوْحَى اللهُ اِلَيْهِ اَنَا جَليسُ مَنْ ذَكَرَنىَ ..»؛ خدايا نزديك هستى تا درگوشى با تو صحبت كنم، يا دور تا فرياد بزنم. خطاب شد كه من از همه به تو نزديكترم.
(علامه مصباح یزدی)
@tareagheerfan
کتاب الهی نامه علامه حسن زاده آملی از بهترین مناجاتنامه های فارسی است .گزیده ای از مناجات ایشان در زیر می اید:👇👇👇👇