🌿🔶 به ماده‌ای که در هنگام ورود به بدن یا تماس با آن، توسط اثر شیمیایی‌اش سلامتی را مختل می‌کند یا باعث مرگ می‌شود، سم می‌گويند. بعضی از انسان‌ها هم گاهی همین خصوصیت را دارند! یعنی به محض ارتباط، باعث نابودی روح می‌شوند. سردسته‌ی این آدم‌های سمی، نا امیدان هستند! اگر انسانی سمی را تجربه کرده باشید، مطمئناً به خاطر دارید که چطور گام به گام روی فکر، احساس و رفتار شما تاثیر می‌گذارند. آنقدر این سم ممکن است پیشروی کند که چشم، دیگر درهای رحمت را نبیند و گوش، صدای حق را نشنود. پس تا می‌توانید سمی نباشید و از سمی‌صفتان دوری کنید. 🌿🔶 ✨قالَ وَمَنْ يَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضَّالُّونَ (حجر/۵۶)

کنترل ورودی های ذهن یعنی چی؟؟ یعتی هر چیزی رو نگیم هرچیزی رو نشنویم به هر چیزی نگاه نکنیم هر آهنگ وموسیقی گوش ندیم شاید ظاهرا شاد باشه ولی متن آهنگ منفی نباید باشه پس گوش نده دوست من... هر فیلمی رو نگاه نکن دوست عزیز چون داره روی ضمیر ناخودآگاه شما اثر می‌گذاره چون شما داری ارتعاشش رو به جهان هستی ارسال میکنی مخصوصا فیلم‌ها وسریال های غمگین فیلم هایی که شکست عشقی دارند ورشکستگی دارند جنگ وخونریزی داخلش هست دزدی وغارتگری مضمونش هست هر رمان وداستانی رو مطالعه نکن چون شما دارین در مزرعه زندگیتون تمام این بذرها رو میکارین وصد در صد در زندگی آیندتون تاثیرش رو میبینین وشاهد برداشت محصولش هستین.... پس خیلی خیلی مواظب باش دوست من👌🏻

🌿🌼 *✍️دستورالعمل #معنوی آقای حسن زاده  آملی* هر صبح که از خواب بلند شدی وبه طرف کار روزانه میروی چند ثانیه وقت بگذار 🍀وضو بگیر 🍀19 بار بفرما "بسم الله الرحمن الرحيم "چون این آیه 19 حرف دارد بعد کار روزانه ات را شروع کن نتیجه وپاداش این کار چیست؟ 🍀تطهیر میشوی 🍀19 بار خواندن بسم الله الرحمن الرحيم آفات وبلیات جهنمی وشعله های جهنم بیرون دنیا را از شما دور میکند آنگاه شما ومحلی که هستید بیمه میشوید        🍀بیمه خدا 🍀 🍀و بعد صلوات است که تعداد نداره. ✳️فايده گفتن (بسم الله الرحمن الرحيم) در آغاز هر کاری  ‍ ✨آیت الله بهجت: آيا ميدانيد فايده گفتن (بسم الله الرحمن الرحيم) در آغاز هر کاری چیست؟ اگر شما عادت كنيد كه در ابتداي هر كاري بسم الله الرحمن الرحيم بگوييد، فردا در روز قيامت وقتي نامه اعمالتان بدستتان داده مي شود قبل از آنكه آن را بخوانيد بسم الله الرحمن الرحيم ميگوييد و ناگهان مي بينيد كه همه گناهانتان از نامه اعمالتان پاك شده است. مي پرسيد چه شد ؟ در اين زمان ازطرف خداوند ندایی می‌آید كه اي بنده، تو ما رابا نام رحمن و رحیم فرا خوانده اي پس ما هم با تو مقابله به مثل كرده ايم و گناهانت را بخشیده ایم بسم الله الرحمن الرحيم

روزی‌ات زیاد است؟ نوش جانت.. خانه ِوسیع و مرکب ِرهوار داری؟ بازهم نوش جانت! اما آن دنیا نیاز به وسعت داری! +همه‌اش به فکر خودت، لذت‌هایت، آرزوها و تفریحاتت نباش.. خانه ات بشود مأمن، بشود پناه.. بشود هیئت، بشود خانه ذکر، بشود خانه آخرتت،نه لذت دنیوی ات!

💕 ‏از کسانی که دوستشون دارید 🌸 هرچند وقت یه بار یه خبر بگیرید. 💕 بعد مرگ کسی نمیتونه 🌸جواب زنگ و پیامتون رو بده. 💕قدر یکدیگر را بدانیم 🌸دعای خیرمان پشت سر هم باشد . صبح بخیر💞

﷽ 🍃انسان باید در گدایی از خدا سماجت کند🍃 ✅ هیچ دعایی را کوچک نشمارید، شاید استجابت در همان دعا باشد. هر کس بعد از نماز، یک دعا پیش خدا محل دارد که حاجت بگیرد، آن وقت بلند می شود و می رود. تا نماز را خواندی بلند نشو و نرو ، تعقیبات بخوان، دعا بخوان. همانطور که بادبادک بدون دنباله بالا نمی رود، نماز هم بدون تعقیبات بالا نمی رود. بعد از نماز حتما تعقیبات بخوان. بنشین در خانه خدا و گدایی کن و حاجت بخواه. شاید همین امشب دعایت گرفت.انسان باید در گدایی از خدا سماجت کند. خود خدا می فرماید:شما بخوانید مرا، من مستجاب می کنم دعایتان را. 📚« آیت الله مجتهدی تهرانی رحمة الله علیه

#شهدای_حسینی 🔰سر از پیکرش جدا افتاده بود...😔 برای اینکه خانواده بخصوص مادرش، ناراحت نشوند،یکی از بچه هاصورت احمد راشست موهایش را هم شانه زد، سر را جوری روی پیکر گذاشت تا جراحت مشخص نشود.😢 🔰وقتی مادر جنازه پسرش را دید گفت :مادر من که دوست داشتم تو مثل امام حسین #بی_سر شهید بشی!😔 دست زیر سر احمد برد تا صورتش را ببوسد که .... متوجه جدائی سرفرزندش شد. خطاب به احمد گفت: مادرم شیرم حلالت، من نیزخواستم همینطوری #شهید بشوی" بعد گفت: "بفدای امام حسین، بفدای علی اکبر امام حسین، بفدای سر امام حسین«ع» #شهید احمد تدین

خدایا گشایشی ایجاد کن برای دل هایی که با بغض صدایت میزنند.... 💔🥺

هواخواه توام جانا و میدانم که میدانی ... . که هم نادیده می‌بینی و هم ننوشته میخوانی #خداجون_دوستت_دارم

شهاب حسینی توی سریالِ ‌شوقِ پرواز دیالوگی داشت که خیلی نیاز به تأمل داره . می‌گفت : فواره تو اوج میشکنه ! - سالگرد شهادت #عباس_بابایی

‌ شهدا ، از بین مردم بودنا‌ ... آدمهای معمولی با زندگی‌های معمولی‌تر ولی خب پرکشیدن . انقدر قشنگ پرواز کردن سمت آسمون که ستاره شدن . ستاره‌هایی از جنس ابدیت که هیچ‌وقت غروب نمی‌کنن . هروقت و هرجایی که بخوای میتونی دستتو سمتشون دراز کنی تا کمکت کنن و راه حق و حقیقت رو نشونت بدن . ‌ #با_شهدا_گم_نمی‌شویم

- شـوقِ پرواز بده روحِ زمین‌گیرِ مرا .

🔴 غیبت 🎙سخنرانی استاد مهدی دانشمند «#اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج»

🌸🌱🌸🌱🌸 🌱🌸🌱🌸🌱 🌸🌱🌸 🌱🌸 🌸 #یادت_باشد قسمت 84 چهارم اردیبهشت روز تولد حمید تا غروب کلاس داشتم از دانشگاه که بیرون آمدم طبق معمول سراغ عطر فروشی رفتم بعد از خرید عطر کیکی هم که از قبل سفارش داده بودم را تحویل گرفتم و راهی خانه شدم یک کیک سبز رنگ طرح قلب که روی آن نوشته بودم: حمید جان تولدت مبارک، خانه که رسیدم حمید وسط پذیرایی پتو انداخته بود و خواب بود. کیک را روی میز گذاشتم و لامپ اتاق را روشن کردم نگاهم به دست هایش افتاد که به خاطر کار با کابل ها و دکل های مخابرات پاره پاره و خشک شده بود، به خاطر مسئولیتش در قسمت مخابرات سپاه همه سروکارش با سیم های جنگی زمخت و کابل های فشار قوی بود معمولاً بیشتر ساعت کاری جلوی آفتاب بود برای همی صورتش آفتاب سوخته می شد وقتی خانه می رسید از شدت خستگی ناهار را که می خورد از پا می افتاد. دست ها و پاهاش را که دیدم دلم سوخت رفتم روزنامه آوردم و زیر پاهاش انداختم ،همان طور که خواب بود کف پا و دست هایش را کِرم زدم و روی صورتش ماسک ماست خیار گذاشتم که اثر آفتاب سوختگی بهتر شود، آن قدر خسته بود که متوجه نشد. از کِرم زدن خوشش نمی آمد همیشه می گفت: کِرم برای مرد نیست کِرم مرد باید گِل باشه! با این حال من مرتب این کار را می کردم که پوست دست ها و پاهای بیشتر از این خراب نشود. کمی که گذشت بیدار شد، کیک تولد را که دید خیلی خوشحال شد، گفت: اول صلح که پیامک تبریک از بانک اومد پیش خودم گفتم حتماً فرزانه یادش رفته واِلّا تبریک می گفت،امان نداد که از این مراسم کوچک خودمانی عکس بیندازم تا چشمش به کیک افتاد یک تیکه بزرگ از کیک برداشت و خورد ،بعد چاقو را گذاشت روی کیک گفت: مثلاً ما به این کیک دست نزدیم حالا عکس بگیر! برای شب نشینی رفتیم منزل آقا میثم همکار حمید از وقتی که بچه دار شده بودند فرصت نشده بود به آن ها سر بزنیم حمید چنان گرم صحبت با رفیقش بود که اصلاً انگار نه انگار این ها همکار هم هستند و هر روز همدیگر را می بینند ما هم داخل اتاق در مورد بچه و بچه داری صحبت می کردیم،تا من ابوالفضل را بغل گرفتم شیری که خورده بود را روی چادر من بالا آورد، چادر خیلی کثیف شده بود، به ناچار از همسر آقا میثم یک چادر امانت گرفتم تا خانه که رسیدم چادرم را کامل بشورم، حدود ساعت یازده شب بود که از آنجا بلند شدیم چادر خودم را انداخته بودم داخل کیسه و چادر امانتی را سر کرده بودم، روی موتور حمید بلند بلند ذکر می گفت، صدای حسین حسین گفتنش را دوست داشتم به حمید گفتم: اشکال نداره بذار همه بگن حمید مجنون امام حسینه، موتور سواری که یه کار مباح حساب میشه نه واجبه و نه مکروه،بذار با ذکر گفتن و ذکر شنیدن این کار ما مستحب بشه ثواب بنویسن برا جفتمون. خانه که رسیدم هر دوتا چادر را با دست شستم و روی بخاری خشک کردم ،بعد هم چادر امانتی را اتو زد و گذاشتم کنار وسایل حمید روی اوپن و گفتم:عزیزم فردا داری میری محل کار این چادر رو هم برسون به آقا میثم، یه وقت خانمش نیازش میشه صبح که بلند شدیم هوا بارونی بود مثل همیشه برایش صبحانه آماده کردم حمید سر سفره که نشست گفت: همکارا میگن خانما فقط سال اول عروسی صبحونه آماده میکنن، سال اول که تموم بشه دیگه از صبحونه خبری نیست ولی تو فکر کنم خیلی توی این کار پشت کار داری،خندیدم و گفتم: تا روزی که من هستم تو بدون صبحونه از این خونه بیرون نمیری، حتی روزهای یکشنبه و سه شنبه که میدونم دسته جمعی با همکاران میری کوه بعدش بهتون صبحونه میدن بازم اول صبح باید صبحونه منزل رو میل کنی. ادامه‌ دارد.... #شهیدحمیدسیاهکالی https://eitaa.com/tarigh3

🌸🌱🌸🌱🌸 🌱🌸🌱🌸🌱 🌸🌱🌸 🌱🌸 🌸 #یادت_باشد قسمت 85 به ساعت نگاه کردم حمید برخلاف روزهایی قبل خیلی با آرامش صبحانه می خورد گفتم: همش چند دقیقه وقت داریا، الان سرویستون میره حمید، حواست کجاست؟ گفت: حواسم هست خانوم امروز به خاطر این چادری که دادی ببرم به همکارم برسونم با سرویس سپاه نمیرم به اندازه سنگینی همین چادر هم نباید کار شخصی با وسیله و اموال سپاه انجام بدیم! متعجب از این همه دقت نظر روی بیت‌المال سراغ درست کردن معجون اول صبح های حمید رفتم، به خاطر فعالیت زیادی که در باشگاه و حین مأموریت هایش داشت زانو درد گرفته بود، هر روز صبح معجونی از آب ولرم و عسل و پودر سنجد و دارچین برایش درست می کردم. دستور این طور معجون ها را از جزوات طب سنتی خودم پیدا کرده بودم، از نوجوانی به خاطر علاقه ای که داشتم پیگیر طب سنتی و تغذیه اسلامی بودم، با خوردن این معجون اوضاع زانوهایش هر روز بهتر از قبل می شد. موقع خداحافظی گفتم: حالا که با سرویس نمیری حداقل با خودت چتر ببر زیر بارون خیس نشی، گفت: تو خودت می خوای بری دانشگاه ،چتر رو تو ببر من خیس بشم مشکلی نداره، اما دوست ندارم تو زیر بارون اذیت بشی. آن روز دفتر بسيج دانشگاه با اعضای شورا برای هماهنگی اردوهای جهادی تابستان جلسه داشتیم، وقتی دیدم بحثمان به درازا کشیده به حمید میام دادم که تا من برسم برای ناهار سالاد شیرازی درست کند. جلسه که تمام شد زود سوار تاکسی شدم که به خانه بریم، حسابی ضعف کرده بودم ولی تا سالاد شیرازی که حمید درست کرده بود را دیدم همه اشتهایم کور شد! رنگ سالاد که کاملا زرد بود تمام خیار و گوجه هم وا رفته بود! به حمید گفتم: من این سالاد رو نمی‌خورم! این چیزی که تو درست کردی به هر چیزی شبیه شده جز سالاد باید بگی چرا این شکلی شده، سابقه آشپزی هایش برایم روشن بود، آشپزی خوبی بود و غذاها را خوب درست می کرد ولی قسمتی که از خودش ابتکار داشت گاهی اوقات ما را تا مرز مسمومیت پیش می برد. حمید وقتی دید به سالاد لب نمی زنم شروع کرد به تعریف کردن ماجرا، گفت: اول داخل سالاد نمک ریختم بعد برای امتحان دارچین و زردچوبه و فلفل هم زدم، می خواستم یه چیزی درست کنم که همه طعم ها رو با هم داشته باشه! خلاصه همه سرویس ادویه را داخل سالاد خالی کرده بود، گفتم: این چیزایی که گفتی برای رنگ و مزه سالاد قبول، اما خیارها و گوجه ها چرا اینطوری شده؟ چرا این همه وا رفتن؟ خودش را زد به مظلومیت و گفت: جونم برات بگه که بعدش رفتم سراغ آبلیمو و آبغوره ،از دستم در رفت آن قدر زیاد ریختم که خیار و گوجه توی آبلیمو و آبغوره گم شد، وقتی دیدم این طوری شده همه سالاد رو ریختم داخل ابکش دو سه بار کامل شستم این که الان می بینی به زردی می زنه خیلی کم شده، الان دیگه بی خطره! کاری کرده بود که خودش هم تمایلی به خوردن این سالاد نداشت،منی که سالاد شیرازی خیلی دوست داشتم تا مدت ها نمی توانستم هیچ سالادی بخورم! ادامه دارد.... #شهیدحمیدسیاهکالی https://eitaa.com/tarigh3

ماجرای احترام ژنرال آمریکایی به عباس بابایی شهید بابایی در بخشی از خاطرات خود در مورد تحصیلات خلبانی‌اش گفته بود: «دوره خلبانی ما در آمریکا تمام شده بود، اما به خاطر گزارشاتی که در پرونده خدمتم درج شده بود، تکلیفم روشن نبود و به من گواهینامه نمی‌دادند، تا این که روزی به دفتر مسئول دانشکده، که یک ژنرال آمریکایی بود، احضار شدم. به اتاقش رفتم و احترام گذاشتم. او از من خواست که بنشینم. پرونده من در جلو او، روی میز بود، ژنرال آخرین فردی بود که می‌بایستی نسبت به قبول و یا رد شدنم اظهار نظر می‌کرد. او پرسش‌هایی کرد که من پاسخش را دادم. از سؤال های ژنرال بر می‌آمد که نظر خوشی نسبت به من ندارد. این ملاقات ارتباط مستقیمی با آبرو و حیثیت من داشت، زیرا احساس می‌کردم که رنج دو سال دوری از خانواده و شوق برنامه‌هایی که برای زندگی آینده‌ام در دل داشتم، همه در یک لحظه در حال محو و نابودی است و باید دست خالی و بدون دریافت گواهینامه خلبانی به ایران برگردم. در همین فکر بودم که در اتاق به صدا در آمد و شخصی اجازه خواست تا داخل شود. او ضمن احترام، از ژنرال خواست تا برای کار مهمی به خارج از اتاق برود با رفتن ژنرال، من لحظاتی را در اتاق تنها ماندم.  به ساعتم نگاه کردم، وقت نماز ظهر بود. با خود گفتم، کاش در اینجا نبودم و می‌توانستم نماز را اول وقت بخوانم. انتظارم برای آمدن ژنرال طولانی شد. گفتم که هیچ کار مهمی بالاتر از نماز نیست، همین جا نماز را می‌خوانم. ان‌شاءالله تا نمازم تمام شود، او نخواهد آمد. به گوشه‌ای از اتاق رفتم و روزنامه‌ای را که همراه داشتم به زمین انداختم و مشغول نماز شدم. در حال خواندن نماز بودم که متوجه شدم ژنرال وارد اتاق شده است. با خود گفتم چه کنم؟ نماز را ادامه بدهم یا بشکنم؟ بالاخره گفتم، نمازم را ادامه می‌دهم، هر چه خدا بخواهد همان خواهد شد. سرانجام نماز را تمام کردم و در حالی که بر روی صندلی می‌نشستم از ژنرال معذرت‌خواهی کردم. ژنرال پس از چند لحظه سکوت نگاه معناداری به من کرد و گفت: چه می‌کردی؟ گفتم: عبادت می‌کردم. گفت: بیشتر توضیح بده. گفتم: در دین ما دستور بر این است که در ساعت‌های معین از شبانه روز باید با خداوند به نیایش بپردازیم و در این ساعات زمان آن فرا رسیده بود، من هم از نبودن شما در اتاق استفاده کردم و این واجب دینی را انجام دادم. ژنرال با توضیحات من سری تکان داد و گفت: همه این مطالبی که در پرونده تو آمده مثل این که راجع به همین کارهاست. این طور نیست؟ پاسخ دادم: آری همین‌طور است. او لبخندی زد. از نوع نگاهش پیدا بود که از صداقت و پای‌بندی من به سنت و فرهنگ و رنگ نباختنم در برابر تجدد جامعه آمریکا خوشش آمده است. با چهره‌ای بشاش خود نویس را از جیبش بیرون آورد و پرونده‌ام را امضا کرد. سپس با حالتی احترام‌آمیز از جا برخاست و دستش را به سوی من دراز کرد و گفت: به شما تبریک می‌گویم. شما قبول شدید. برای شما آرزوی موفقیت دارم. من هم متقابلاً از او تشکر کردم. احترام گذاشتم و از اتاق خارج شدم. آن روز به اولین محل خلوتی که رسیدم به پاس این نعمت بزرگی که خداوند به من عطا کرده بود، دو رکعت نماز شکر خواندم». https://eitaa.com/tarigh3