#جامعه #مردم #روابط #موفقیت در روابطمان شخصیت طرف مقابل را خرد نکنیم هر چند که حق با ما باشد : یکی از ترفند ها و رمز موفقیت در ارتباطات جمعی ، در جریان مخاطب شناسی این است که وقتی دیدید توسط دیگران مورد نقد و انتقاد قرار گرفته اید حالا به هر دلیلی یا به هر شرایطی ، وقتی که می بینید حق با شماست اما طرف مقابل به خاطر عدم درک یا اطلاعات ناصحیح و یا کم ، با رفتاری که به هر نحو ، خوشایند شما نیست ، حرفی می زند یا دستوری می دهد یا شما را انکار می کند و یا هر چیز دیگر ، در اینجا بهترین کار و عمل در پاسخ به آن شخص پاسخی همراه با احترام و تمجید او به نحوی که روحیه و شخصیت آن کس پایمال نشود ، می باشد . مثلا اگر امام جماعت هستید و یک خانمی در پشت پرده مسجد به شما با تندی گفت حاج آقا یکم صبر کنید تا مردم برای نماز بیان ... شما در اینجا اگر با آرامش و لبخند و خوشرویی در جواب بگید چشم من صبر خیلی کردم یا اگر مردم می خواستند دیگه تاحالا آمده بودند ... خب در اینجا شما به شخصیت طرف مقابل احترام گذاشتید او را درک کردید در حالیکه او از شما خبر نداشت که بخواهد شما را درک کند پس شما را درک نکرد که مثلا با کسی یا جایی وعده گذاشته اید پس این یک ایثار و خودگذشتگی برای پایداری بهتر روابط از ناحیه شماست و شما جدا با این برخورد بزرگواری خودتان را نشان داده اید . اما اگر مثلا برعکس در اینجا روحانی می گفت : حاج خانم دلت خوشه ! شما خونتون بغل مسجده شوهرتم مرده و اگه ۲۴ ساعت تو مسجد باشی کسی نمی گه چرا ! اما منه روحانی هزار جا کار دارم نمی تونم صبر کنم و کلی فلسفه بافی های دیگر ... در اینجا اون خانم شخصیتش میشکند و از اینکه اصلا حرف زده پشیمان میشود اگه جاهل باشد میگه باریک الله باریک الله ... یعنی از شما انتظار نداشتم ... یا مثلا اگر جاهل تر باشد سرو صدا که نه تو آخوند مسجدی تعهد دادی و باید صبر کنی و خلاصه بحث روی بحث ... یا اگه آدم خوبی باشد هم که سکوت میکنه و چیزیم نمیگوید اما در ته قلبش از شما ناراضیست ... خلاصه کلام یک کلمه چشم ببخشید یا شما درست می فرمایید همه چیز را به خوبی و خوشی تمام می کند ! و شما مدیریت یک جریان و آشوب را بدست گرفته اید و سریعا آبی بر آتش روابط میریزید ... یا یک جمله خاص همراه با لبخندو درک متقابل شخصیت فرد ، دیگر خیلی از مباحث کش دار نمیشود و بحث خیلی زود تمام میشود ... نه تو خودتو رنجاندی و نه طرفت شخصیتش خورد میشود ... و بلکه تو با درایتت کنترل ماجرا را بدست گرفته ای و این خیلی ارزشمند و بزرگ است . البته اگر جا و مکان فلسفه بافی باشد تا شما واقعیتو بگویید و گوشی هم باشد که حقیقت را پذیرا بشود باید صحبت کرد و بصیرت افزایی کنیم . اما وقتی که فقط طرف زبان می گشایدو نمی خواهد بشنود و در اکثر اوقات همین موضوع صدق می کند ، و خیلی به ندرت مکان و محفل فلسفه ورزی باز میشود ، پس باید در کوتاه ترین کلام ضمن احترام شخصیت طرف مقابل به او حس رضایت و تسکین خاطر داد و این بهترین مدیریت و بهترین عملکرد است ... . اگر انسان اینگونه عمل کند دیری نمی گذرد که دوستانش زیاد میشوند ، مهرو محبتش در دلها فراگیر میشود ... روابط بیشتر وپایدارتری در بین مردم خواهد داشت . البته این مساله در بحث گناه مخصوصا ارتباط دخترو پسر نامحرم مدخلیت ندارد و صحبت در جاییست که حس رضایت طرف مقابل و احترام شخصیت او مفسده دار و خطر آفرین نباشد . نکته بسیار مهم ! یادتان باشد این مساله که بتوانیم دیگران را درک کنیم صورت نمی گیرد مگر اینکه روابطمان را با خدا قوی تر کنیم . چون انسان نیاز به درک شدن دارد و چون دنبال تکیه گاه می گردد مدام از این و آن می خواهد که او را درک کنند و چون دیگران او را درک نمی کنند لذا هم خودش را آزار می دهد و هم به دیگران آزار می رساند . پس لطفا یاد بگیرید که تنها خدا درکتان می کند و وقتی سیر از درک خدا شدید و وقتی بی نیاز از درک دیگران گشتید این بار می توانید قرص و محکم دیگران را لبخند و شادی آنها را هم دلشاد کنید . آنهایی که به درک و ادراک شما در خداباوری نرسیده اند و آنهایی که حتی از شما خیلی انتظار ها دارند . اما همه که انسان بزرگی مثل شما نمیشوند ، پس با درک دیگران هم خودتان و هم بقیه را از خطرات انفجار روابط حفظ کنید . انسان بدون خدا به جای واژه درک کردن دیگران فقط تحقیر شدن خود و حس خاری و پایمال شدن احساساتش را می بیند و اگر بدون خدا به این ترفند بها دهید دیر یا زود شخصیت کوچک و توسری خورتان هم از شما گله و شکایت می کند و آن هم باعث آزار بدتر میشود . لذا در همه ابعاد و رمز موفقیت زندگی ارتباط با خدا حرف اول را می زند ! ✍علیرضا ساغندی @tarighatezendegi