✍ انقراض دودمان ساسانی و پایان دوران سلطنت و پادشاهی در ایران باستان به زبان دکتر زرین کوب و به نقل از کتاب روزگاران وی : 🔹 در فاصله ی بین جلوس خسرو اول تا یزرگرد سوم که حدود یکصد سال بود ایران ساسانی تقریبا در تمام طول آن با امپراطوری بیزانس در حال جنگ بود و به همین سبب از درون رو به ویرانی گذاشته بود. 🔸 نهضت (انقلاب) مزدک که با خشونت تمام سرکوب شده بود مردمان ایران را به شدت نسبت به موبدان و طبقه نجبا (اشراف) کینه توز ، بد گمان و ناخرسند کرده بود . 🔹 تولید کشاورزی بخاطر استمرار جنگ و بخاطر ناامنی مرز ها بسیار کاهش یافته بود ، توسعه ی شهرها که نقل و انتقال سپاه آنرا الزام می کرد و اجبار روستاییان و پیشه وران به خدمات نظامی ، کشاورزی و صنعت را از توسعه و تولید باز داشته بود. 🔹 اختلاف مراتب در طبقات استعداد های آفریننده ( نخبه ها) را از گسترش بازداشته بود ، این احوال در کنار ، مسوولیت گریزی طبقه مرفه و مسوول باعث شده بود که مردم رغبتی برای دفاع از دودمان ساسانی در مقابل حملات دشمنان نداشته باشند. 📎 داستان معروفی هست که شخصی با پرداخت قسمتی از جیره ی سپاه هم موفق نشد موبدان را به تحصیل فرزندش راضی کند چرا که وی از طبقه آنها نبود. 📎 شورش های سختی که بوسیله ی بهرام چوبین بر ضد خسرو پرویز و چندی بعد بوسیله شهرگراز برضد پسرشیرویه (اردشیر سوم) روی داد این اندیشه را که پادشاهی ساسانیان به گفته موبدان یک (فر) حق ایزدی است را در بین مردم و سایر اشراف سُست نمود. 📎 با این همه سقوط سلسله اشراف زاده ی ساسانی روح ایران را از بین نبرد و این روح در تاریخ ، سنت و زبان آن در طول اعصار باقی ماند. #تاریخ_بدانیم #انقراض_ساسانیان 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2976842002C42d75c84f3