گفته‌ها و ناگفته‌های امشب جناب روحانی... 🔹جناب روحانی، در گفتگوی تلویزیونی خود گفت که ما از #خرداد_ماه فهمیدیم که بسته ارزی‌مان کارایی ندارد و فسادآور است اما نگفت که جواب این حجم خودخواهی، بی‌خیالی و بلایی که سر #اقتصاد کشور آمده است را چه کسی میخواهد بدهد... 🔸جناب روحانی، در گفتگوی تلویزیونی خود گفت که حاضریم با آمریکا #مذاکره کنیم اما باید غرامتهای خود در ایران از سال ۱۳۳۲ تاکنون را پرداخت کند اما نگفت که چرا در مذاکرات برجامی‌شان حافظه ایشان یاری نکرد که این غرامتها را از #آمریکا طلب کند... 🔹جناب روحانی، در گفتگوی تلویزیونی خود گفت که التهاب #ارز قابل کنترل بود اگر همه دست به دست هم میدادیم اما نگفت پس چرا به یک سری شرکتهای معلوم الحال ارز رانتی داد و چرا #نظارت کافی در تخصیص ارز از سوی دولت در این زمینه صورت نگرفت.... 🔸جناب روحانی، در گفتگوی تلویزیونی خود گفت که مشکل ارز از #دی_ماه شروع شد و اغتشاشات باعث شد که آمریکا تصور کند میتواند فشار بیشتری بیاورد اما نگفت که با این احتساب #فتنه۸۸ چه خسارتی به کشور وارد نمود و چرا همیشه دولت سابق را مسبب تحریم‌ها دانسته است... 🔹جناب روحانی، در گفتگوی تلویزیونی خود گفت که #تحریم فوایدی هم دارد اما نگفت پس چرا قبلا همه‌ی منتقدین خود را متهم به کاسبی از تحریم میکرد و این حرفها را مسخره میکرد... 🔸جناب روحانی، در گفتگوی تلویزیونی خود گفت در برخورد با #فساد نباید خط قرمز داشته باشیم اما نگفت پس چرا برخورد با برادرش را مساوی با اعلان جنگ با خودش دانسته بود .... 🔹جناب روحانی، در گفتگوی تلویزیونی خود گفت که در عمل باید نشان بدهیم که خادم "مردم" هستیم اما نگفت پس چرا سابقا همین #مردم، به دلیل اظهار نظرهایشان، جمعی لبو فروشِ بیسواد قلمداد میشدند... 🔸جناب روحانی، در گفتگوی تلویزیونی خود گفت که همچنان معتقد به #تعامل و گفتگوی سازنده با دنیا هست اما نگفت که کسی اساساً با این موضوع مشکل ندارد بلکه محل اختلاف وادادگی و خلاصه کردن دنیا در آمریکاست ... 🔹جناب روحانی، در گفتگوی تلویزیونی خود گفت که در برابر #متکبر باید ایستاد اما نگفت که تحریم‌ها و نقص برجام از همان زمان آقای به اصطلاح مودب شروع شد و سگ زرد برادر شغال است... 🔸جناب روحانی، در گفتگوی تلویزیونی خود گفت که هیچوقت جنگی علیه ایران رخ نخواهد داد اما نگفت که پس چرا سابقاً برجام را به #جنگ و دور کردن سایه‌ی آن از کشور گره میزد...

سخنان مهم یک نماینده مجلس/مدیران ضعیف، مشاورین جنگ روانی قوی با پول بیت المال بکار میگیرند ◀️ #روحانی پاسخی برای سوالات #اقتصادی مجلس ندارد ‌ #محمد_دهقان نماینده #مجلس: 🔹روحانی پاسخی برای سوالات اقتصادی مجلس ندارد 🔹یک سری افرادی هستند که سال‌های متمادی با پول #بیت_المال تمرین #جنگ روانی و کار سیاسی کردند؛ وظیفه این افراد امروز این است که دغدغه‌های واقعی مردم را با سیاسی کاری قلب کنند تا حقایق پنهان بماند 🔹هدف نمایندگان هم تقابل با #دولت نیست. ما دنبال آن هستیم که یک سری حقایق را بیان کنیم و آقای رئیس جمهور هم پاسخ دهند. ما می‌خواهیم دولت را تشویق بکنیم که به سمت جبران اشتباهات خودش حرکت کند 🔹این‌ها سال‌های متمادی برمقدرات کشور حاکم بوده اند و عادت ندارند کسی در مورد عملکردشان سوالی بپرسد. این‌ها می‌خواهند فضایی درست کنند تا کسی سوال نکند که چرا در عرض چند ماه ارزش پول ملی ما یک چهارم شد؟ 🔹اگر یک آدم عادی رئیس #بانک_مرکزی بود و یا اگر کارگر عادی هم رئیس این بانک بود اینگونه #ارز ملت را در عرض چند ماه به باد می داد؟ اگر یک فرد مدیری را #وزیر_صنعت می‌گذاشتند، این همه #فساد در حوزه خودرو صورت می‌گرفت؟ سوال این است چرا در عرض چند ماه ده‌ها تن #سکه را به کمتر از نصف قیمت فروختند و با تحریک بازار قیمت را بیش از دو برابر افزایش دادند؟ 🔹 از آقای رئیس جمهور هم توقع داریم با پاسخ‌های خودشان به فضای کارشناسی و تخصصی و صمیمی مجلس بیفزایند و خدای نکرده تحت تاثیر القائات برخی عناصر تندرو #سیاسی نه چندان خوش نیت قرار نگیرند تا انجام جلسه سئوال برای کشور و ملت مایه آبرو باشد

📌گزارشی تاریخی برای این روزهای بحث از مذاکره مجدد: مومن از یک سوراخ دوبار گزیده نمی شود. در صدر اسلام وقتی #قریش به #جنگ با رسول الله(ص) پرداخت، ابوعزه جمحی شاعر قریش که مشرکان را تحریک می کرد، در جنگ #بدر دستگیر شد. او با منت رسول الله(ص) آزاد گردید و عهد کرده بود تا علیه پیامبر(ص) و اسلام اقدامی نکند، اما هنگام برگشت به #مکه در شعری اعراب مشرک را به حمایت از قریش و بر علیه اسلام فراخواند. ابوعزه در #جنگ_احد نیز بر علیه مسلمانان شرکت کرد. پیامبر اکرم(ص) دستور داد تا او را بکشند. وقتی پرسیدند چرا، فرمود: مومن از یک سوراخ دو بار گزیده نمی شود؛ اگر او را آزاد کنم، خواهد گفت: دوباره #محمد(ص) را فریب دادم. 📚بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۱۲، ص۳۲۲_۳۲۱. 📚واقدی، المغازی، ج۱، ص۳۰۵.