#یادداشت @tarikhnewss 🔸 یادداشت بخش اعظم ثروتی که امروز در کشور انگلیس جمع شده، متعلق به مردم دیگر نقاط جهان است. انگلیسی‌ها طی قرون گذشته با غارت اموال کشورهای ضعیف‌تر از راه فریب و ریاکاری، با اموال نامشروع، کشوری ثروتمند به لحاظ مادی درست کرده اند. اما در این سرزمین روح انسانیت مرده است و مردم آن به خصوصیاتی نظیر اشتیاق ذاتی به سرقت و دغلکاری معروف شده اند. آمار وحشتناک دزدی از فروشگاهها و مراکز خرید نشان می دهد که میل به دزدی با توجه به انتقال ویژگی های اجداد از طریق ژن به نسلهای بعدی، در میان مردم این کشور نهادینه شده است. شاید بهتر باشد ماهیت درونی انگلیسی‌ها را از زبان هنری لابوچر، نماینده مجلس عوام انگلستان که جان اسکانلون در کتاب نفیس "همین است حقیقت امور خارجی" به آن اشاره کرده است بشنویم: "ما بدون استثناء، بزرگترین راهزنان و غارتگرانی هستیم که تاکنون روی کره زمین زیسته اند. ما به این دلیل هم که دورو و ریاکار هستیم، از مردم دیگر نقاط دنیا بدتر هستیم. ما اموال و دارایی ها را چپاول می کنیم و همیشه وانمود می کنیم که این کار را به نفع مردم جهان انجام می دهیم" (کتاب چند مقاله تاریخی اثر فریدون آدمیت، صفحه ۶۵) ⬅️ #تاریخ_نیوز، اخبار و تازه‌های تاریخی ◀️باماهمراه شوید👇 🆔https://eitaa.com/tarikhnewss

#یادداشت @tarikhnewss حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا جباری به تبیین برخی موضوعات تاریخی از جمله حضور اسرا در شام، وضعیت سرهای مبارک شهدا در شام و جسارت به سر مبارک امام(ع) پرداخته است. برای مشاهده متن کامل خبر به آدرس زیر مراجعه نمایید: https://sokhanetarikh.com/?p=17138 ⬅️ #تاریخ_نیوز، اخبار و تازه‌های تاریخی ◀️با ما همراه شوید 👇 🆔@tarikhnewss

#یادداشت حضرت زهرای اطهر (سلام الله علیها)؛ بیماری، وصیت و شهادت حجت‌الاسلام عباس جعفری فراهانی، رئیس گروه مطالعات بنیادی مجمع جهانی اهل بیت(ع) به مناسبت سالروز شهادت جانگداز سیدة ‌النساء العالمین حضرت فاطمة الزهراء (علیها السلام)، متن کوتاه ذیل که اشاراتی به حوادث و رخدادهای دوران بیماری و شهادت آن بزرگوار می باشد را تقدیم خوانندگان و علاقه مندان می‌کنیم. ✳️بیماری، گریه و وصیت حضرت فاطمه زهرا (س) بعد از رحلت جان گداز پدر بزرگوارشان، حضرت محمّد بن عبدالله (ص) چند ماهی بیشتر زندگی نکرد و در این مدت نیز به قدری اشک می‌ریخت که ایشان را یکی از «بکّائین» شمرده‌اند و هیچ گاه خندان دیده نشد. (1) علت گریه‌های آن مخدرّه هم نگرانی از انحراف مسیر امت مسلمان از صراط مستقیم الهی (مسیر امامت راستین) بود که بد بختی و مشکلات مادی و معنوی از نتائج آن بـود. روزی امّ سلمه (یکی از همسران پیامبر اکرم) بر ایشان وارد و عرض کرد: «ای دختر پیامبر (ص) چگونه صبح کردی؟». حضرت فرمود: «‌با غم و اندوه گذراندم!. پدرم را از دست دادم. خلافت و امامت پسر عم و شوهرم غصب شد و بر خلاف دستور خدا و رسول خدا (ص)، امامت را از او گرفتند، زیرا از او کینه داشتند و چون پدرانشان را در جنگ بدر و اُحد کشته بود. (2) ✅ادامه در لینک اصلی https://www.qudsonline.ir/news/1032316/%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D8%B2%D9%87%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8  ‌🌐⬅️ #تاریخ_نیوز، اخبار و تازه‌های تاریخی ◀️با ما همراه شوید 👇 🆔@tarikhnewss

#یادداشت 🇮🇷◀️ نوروز در فرهنگ شیعه حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر رسول جعفریان: بحث از نوروز در فرهنگ شیعه، از قرن پنجم به بعد مطرح شد و تا آنجا که به منابع برجای مانده مربوط می‌شود، نخستین بار در مختصر مصباح شیخ طوسی از آن یاد شد. پس از آن در منابع دیگر هم وارد گردید. نکته جالب توجه آنکه در دوره صفوی، آثار فراوانی در زمینه عید نوروز نوشته شد. شیخ آقابزرگ تهرانی در زیر مدخل نوروزیه، از بیش از پانزده رساله که در دوره صفوی تألیف شده یاد کرده است. برای مشاهده متن کامل خبر به آدرس زیر مراجعه نمایید: https://sokhanetarikh.com/?p=22106 🌐⬅️ #تاریخ_نیوز، اخبار و تازه‌های تاریخی ◀️با ما همراه شوید 👇 🆔@tarikhnewss

#یادداشت 🇮🇷◀️ نوروز در گذر زمان ساسان طهماسبی، پژوهشگر تاریخ: نوروز در گذر زمان، در اغلب متون تاریخی بازتاب داشته است. قدیمی‌ترین گزارش‌ها مربوط به مورخان رومی است که از برگزاری نوروز در دوران ساسانیان سخن می‌گویند. برای مشاهده متن کامل خبر به آدرس زیر مراجعه نمایید: https://sokhanetarikh.com/?p=22141 🌐⬅️ #تاریخ_نیوز، اخبار و تازه‌های تاریخی ◀️با ما همراه شوید 👇 🆔@tarikhnewss

#یادداشت مروری بر حادثه تخریب بقیع سالروز تخریب قبور ائمه بقیع (علیهم‌السلام) تسلیت باد. در سال ۱۳۰۴ ش که آل سعود بر مکه مسلط شدند برای تسلط بر مدینه به آن شهر هجوم بردند و خبرها حکایت از بمباران آن شهر داشت. در ایران یک روز عزای عمومی اعلام شد. و هیاتی به سرپرستی دو تن که یکی حبيب الله هویدا بهائی بود به آنجا اعزام شدند. وی پدر هویدا نخست وزیر زمان طاغوت بود. حبيب الله در گزارش خود مدعی شد فقط پنج گلوله بر اطراف گنبد نبوی اصابت کرده که معلوم نیست از طرف چه کسی بوده و در واقع حمایت از وهابی‌ها کرد. بعد در ۸ شوال ۱۳۴۴ ق برابر با ۳۱ فرودین ۱۳۰۴ شمسی با فتوای عبد الله بن سلیمان مفتی نجدی آل سعود. بقیع تخریب شد. در سال ۱۳۰۶ عالم ایرانی آیت الله شیخ عبد الرحیم صاحب الفصول از پادشاه عربستان در باره تخریب بقیع پرسید او مدعی شد نماینده ایران یعنی حبيب الله هویدا تشویق به تخریب نموده است. عبد العزيز نامه ای برای وی برای مشخص کردن قبور ائمه بقیع نوشت. گر چه سخن عبد العزیز تمام حقیقت نیست. اما نشان از نقش حبيب الله هویدا در جریان تخریب دارد او برای جلوگیری از این کار رفته بود. جالب این است که پدر هویدا بعدا نماینده رسمی دولت ایران در عربستان سعودی می شود. بنا بر این رضا خان و نماینده دولتش حبيب الله بهائی در تخریب بقیع و عدم دفاع از آن نقش داشتند. در حالی مردم ایران و عراق انتظار داشتند حاکم ایران به دفاع از حرمین شریفین و بقیع بپردازد. 📝 به قلم: علی اکبر ذاکری ۸ شوال ۱۴۴۶ @zakeri_aliakhomi 🌐⬅️ #تاریخ_نیوز، اخبار و تازه‌های تاریخی ◀️با ما همراه شوید 👇 🆔@tarikhnewss

✍️ یادداشت |به بهانه سالگرد تخریب قبور بقیع؛ یوم الهدم؛ حمله به تاریخ 🔰 هشتم شوال، سالروز تخریب قبور ائمه معصومین علیهم السلام در بقیع «یوم الهدم»نامیده شده است. واقعه تلخ در تاریخ اسلام که ریشه در عقاید باطل وهابیت دارد. در این یادداشت خانم دکتر زینب نعمتی،استاد جامعه المصطفی العالمیه به تحلیل این واقعه و این خطای تاریخی و نابخشودنی وهابیون پرداخته شده است. 📎 این یادداشت را میتوانید در سایت جامعه المصطفی العالمیه بخوانيد. بازتاب در رسانه‌ها: خبرگزاری شبستان #یادداشت #تخریب‌بقیع 🌐⬅️ #تاریخ_نیوز، اخبار و تازه‌های تاریخی ◀️با ما همراه شوید 👇 🆔@tarikhnewss

‌✍️#یادداشت در هیئتی که شمر هم سینه می‌زند... ✍🏻 زهرا کبیری پور (عضو انجمن علمی پژوهشی تاریخ) با فرا رسیدن ماه محرم، دل‌های مؤمنان بی‌آنکه نیازی به تقویم باشد، حال‌وهوایی دیگر می‌یابند. گویی حقیقتی ناپیدا از ورای تاریخ به آنان نهیب می‌زند که محرم، صرفاً موسم عزاداری نیست؛ بلکه بازگشت است. بازگشت به خویشتن، به بغض‌های گره‌خورده و عدالت‌های بر زمین‌مانده. ما از همان سال‌های کودکی، در پناه مجلس روضه، با آداب حرمت و مفهوم مظلومیت آشنا شدیم. محرم برای ما تنها پرچمی مشکی بر در خانه نبود، بلکه مدرسه‌ای بود که درس ایستادگی و اشک آگاهانه را به ما آموخت. در فضایی که چای روضه التیام زخم‌ها بود و اشک، مقدمه‌ی شناخت، یاد گرفتیم که غم حسین، غمی نیست که انسان را بشکند، بلکه او را می‌سازد. و امروز، در روزگاری که غبار سنگین جنگ و ستم، آسمان منطقه را تیره ساخته، این آموزه‌ها بیش از پیش به کار می‌آید. در روزهایی که رژیم متجاوز صهیونیستی، زنان و کودکان بی‌دفاع وطنم را در خانه‌هایشان به خاک و خون کشید، هیئت‌های حسینی وظیفه‌ای سنگین‌تر بر دوش دارند: یادآوری حقیقت عاشورا به عنوان یک جریان زنده‌ی مقاومت در برابر ظلم. امام موسی صدر، از سال‌ها قبل به درستی هشدار داده بود: «من هیئت و حسینیه را حسینیه نمی‌دانم، مگر آن‌گاه که دلاورانی را برای دشمنی با اسرائیل تربیت کند.» و چه دقیق فرمود که: «در هیئتی که دغدغه‌ی مبارزه با اسرائیل نباشد، شمر هم سینه می‌زند.» سینه‌زدن، گریستن، نذر دادن و روضه خواندن، هنگامی معنا می‌یابد که به شناخت دشمن امروز بینجامد؛ شناخت دشمن، درک جبهه‌ی باطل و پیوستن عملی به اردوگاه حق. وگرنه، چه بسا شور بی‌شعور، هیئتی بی‌رسالت، و اشکی بی‌جهت، جز تکرارِ فراموشی نباشد. امروز فرزندان عاشورا، تنها در کوچه‌های کربلا نیستند؛ در زیر آوار خانه‌هایشان در غزه‌اند، در اتاق خواب‌های سوخته‌شان در تهران و اصفهان و... و در نگاه مادرانی که بی‌فرزند، در آستان محرم، رو به آسمان مانده‌است. اکنون، رسالت ماست که هیئت را به‌مثابه مدرسه‌ی آگاهی بازتعریف کنیم؛ مجالی برای پرورش بینش، نه صرفاً برانگیختن احساس. فرصتی برای تشییع مظلومیت، نه عادی‌سازی آن. ما هنوز همان کودکان روضه‌ایم، اما امروز باید بیاموزیم که اشک‌هایمان، هدفمند باشد؛ و بدانیم برای که می‌گرییم و علیه که باید برخیزیم. اَللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَالْعافِیَةَ وَالنَّصْرَ #جهاد_تبیین #جهاد_روایت 🌐⬅️ #تاریخ_نیوز، اخبار و تازه‌های تاریخی ◀️با ما همراه شوید 👇 🆔@tarikhnewss

✍️#یادداشت عاشورا؛ انتخابی برای همیشه ✍نجمه صالحی (دبیر انجمن علمی پژوهشی تاریخ) رویداد عاشورا، تقابلِ ساده‌ی دو سپاه نبود؛ تلاقی دو جهان‌بینی بود. از یک‌سو جریان علوی، که با تکیه بر عدالت، امامت، و کرامت انسانی، به‌دنبال نجات دین بود؛ و از سوی دیگر، جریان عثمانی، که سیاست را بر دیانت چیره ساخت و با ابزار قدرت، حقیقت را به مسلخ برد. عاشورا، پایان یک نبرد نبود، آغاز یک بیداری بود؛ بیداری‌ای که هنوز، در جان‌های عاشق می‌جوشد. در این میان، گاه صدای شبهه‌هایی شنیده می‌شود که تاریخ را وارونه جلوه می‌دهند. گفته می‌شود: «مگر نه اینکه شیعیان، خود امام حسین علیه‌السلام را دعوت کردند و بعد تنها گذاشتند و اکنون برای او گریه می‌کنند؟» اما تاریخ گواهی می‌دهد که این سخن، بیش از آن‌که حقیقتی تاریخی باشد، تحریفی آگاهانه یا ناآگاهانه است. نخستین دعوت‌کنندگان امام به کوفه، شیعیان راستینی بودند که با عشق، از حضرت یاری خواستند و با جان، بر عهد خود ایستادند: حبیب بن مظاهر، مسلم بن عوسجه، سعید بن عبدالله حنفی، عابس شاکری و دیگران، همان‌هایی بودند که نام‌شان در صف نخست نویسندگان نامه‌ها بود و در ظهر عاشورا، در صف نخست شهیدان ایستادند. آنان‌که بعدها امام را تنها گذاشتند، نه از شیعیان، که از اهل دنیا بودند؛ مزدورانی که یا به تطمیع عبیدالله بن زیاد دل دادند، یا از تهدید او ترسیدند، یا به سبب خوی عثمانی‌گری، سال‌ها بود با اهل بیت علیهم‌السلام دشمنی داشتند. کوفه، در روزهای منتهی به عاشورا، شهری خفقان‌زده بود. میثم تمار، تنها هشت روز پیش از عاشورا، بر دار شد. کمیل بن زیاد، سلیمان بن صرد خزاعی، و بسیاری از شیعیان، یا در زندان بودند، یا در خفا زندگی می‌کردند. شیعه، ساکت نبود؛ سرکوب شده بود. و این خود، سندی است بر مظلومیت جریان علوی و عظمت قیام حسین علیه‌السلام. در دل این ظلمت، یاران حسین، ستارگانی شدند که تا ابد، راه را روشن کردند. آنان، مردانی نبودند بی‌نقص؛ بلکه انسان‌هایی بودند که به نقطه‌ی اوج انسانیت رسیدند. «زهیر» با تردید آمد، اما ماند و جاودانه شد. «حُر» دیر آمد، اما با صداقت آمد، و تا همیشه «آزاد» ماند. «جون»، با پیشینه‌ی بندگی، در آغوش حسین جا گرفت، نه به خاطر رنگ و تبار، بلکه به‌خاطر خلوص و محبت. کربلا، محفل قضاوت نبود؛ مدرسه‌ی انتخاب بود. نه گذشته‌ها سنجیده شد، نه نژادها، نه طبقه‌ها. تنها «آمدن» مهم بود، نه «از کجا آمدن»... و این، راز ماندگاری امام حسین علیه‌السلام است. او نه فقط برای اصلاح امت، بلکه برای گشودن«درِ بازگشت» آمد؛ برای اینکه به ما بیاموزد، هیچ‌گاه برای بودن در جبهه‌ی حق، دیر نیست. امام حسین علیه‌السلام را تنها نمی‌توان ستایش کرد؛ باید عاشقش شد. باید دلتنگش شد. باید با او پیمان بست. او هنوز هم در کاروان خود جا دارد؛ هنوز هم صدا می‌زند: «هَل مِن ناصرٍ یَنصرُنی؟» و پاسخ آن، نه فقط با شمشیر، بلکه با معرفت، وفاداری و ایستادگی داده می‌شود. یاران حسین، در زیارت‌نامه‌ها، نه‌فقط یاور حسین، که یاور دین خدا، رسول خدا، علی، فاطمه و همه‌ی اولیای الهی خوانده می‌شوند. چرا؟ چون آنان، در سخت‌ترین لحظه‌ی تاریخ، امام زمان خود را شناختند و او را با دل، زبان و جان یاری کردند. امروز نیز، در عصر غیبت، عاشورا آینه‌ای‌ست برای ما: اگر خواهان یاری امام موعودیم، باید از اصحاب عاشورا بیاموزیم. باید ایمان را، محبت را، و وفاداری را در جان‌مان زنده کنیم. نه از دیر آمدن بترسیم، نه از گذشته‌مان شرم کنیم. که حسین علیه‌السلام، هنوز هم آغوش دارد برای آنان‌که «آمدن» را باور دارند... و این، معنای عاشورا است: تداوم یک حقیقت، از دل تاریخ تا قلوب ما. #جهاد_تبیین #جهاد_روایت 🌐⬅️ #تاریخ_نیوز، اخبار و تازه‌های تاریخی ◀️با ما همراه شوید 👇 🆔@tarikhnewss

.#یادداشت از نخلستان نجف تا آواره‌های غزه ✍نجمه صالحی ، مدرس حوزه و دانشگاه اربعین، فقط پیاده‌روی نیست؛ رستاخیز عاشقان است! مشق عشق است، تمرین عرفان است و تجلی غیرت شیعه در مسیر خون و خورشید. طریق الحسین علیه‌السلام، طریق خستگی نیست؛ طریق بیداری است. هر قطره عرق، هر زخم پا، هر تاول، سندی است بر وفاداری به عهدی که با حسین علیه‌السلام بسته‌ایم. دل‌نوشته‌های زائران بر کوله‌پشتی‌ها، دغدغه‌هایی‌هستند از عمق جان: "تک تک قدم‌هایم را نذر ظهورت کرده‌ام آقا" - "آقا جان؛ اگر در این مسیر دیدم ولی نشناختم، سلام" اما امان از آن نوشته‌هایی که بوی غفلت می‌دهند: "حسین را سیاسی نکنید!" "تنها برای امام حسین آمده‌ایم!" این‌ها زخمی‌هستند بر پیکر آگاهی! مگر نه اینکه تمام سیره‌ی اهل بیت علیهم‌السلام، قیام علیه ظلم بود؟ مگر نه اینکه پیامبر صلی الله علیه وآله، امیرالمومنین علیه السلام، حضرت زهرا سلام الله علیها، حسنین علیهما السلام و سایر ائمه علیهم السلام تا قبل از صاحب العصر عجل الله فرجه، همگی در میدان سیاست الهی، جان دادند تا عدالت بماند؟ مگر نه اینکه غیبت امام آخرمان بخاطر همین قبیل بی‌عدالتی‌ها و ظلم‌ها بوده و در انتظار جهانی پر از عدل و داد هستیم؟ امام حسین علیه‌السلام، سیاسی‌ترین شهید تاریخ است! او با "نه" گفتن به بیعت با یزید، تاریخ را شکافت و راه آزادگی را گشود و امروز، این راه تا غزه امتداد یافته است! اگر جمهوری اسلامی نبود، مسیر اربعین و طریق الحسین علیه السلام همچنان برای ایرانی‌ها در حصار بود. این راه با خون شهیدان گشوده شد؛ با غیرت مردانی که نه‌تنها عرق، بلکه جان دادند تا ما با عزت قدم برداریم. و امروز، اگر عاشق امام زمان عجل الله فرجه هستیم، باید بدانیم که غزه، کربلای زمان است. هر روزش عاشورا، هر کودک شهیدش علی‌اصغر، و هر خانه ویرانش خیمه‌ای سوخته در عاشوراست. امام زمان عجل الله فرجه، سرباز دعا کننده‌ی صِرف نمی‌خواهد؛ سرباز عمل می‌خواهد! و پرچم فلسطین، پرچم حسین زمان است. در مسیر اربعین، هر پرچمی جز پرچم مقاومت، ما را از سربازی دور می‌سازد. ندای "هل من ناصر ینصرنی" امروز از غزه بلند است... آیا کسی هست که پاسخ دهد؟ آیا کسی هست که برخیزد؟ #اربعین #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله @zemzemh60 🌐⬅️ #تاریخ_نیوز، اخبار و تازه‌های تاریخی ◀️با ما همراه شوید 👇 🆔@tarikhnewss