#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_شعرا و از خدا پروا كنيد همان كه شما و مردمان نخستين را آفريد و تنفّر از زشتى‌‏ها را در سرشت آنان قرار داد. (184) اهل «ايكه» گفتند: اى شعيب، تو از كسانى هستى كه سخت جادو شده و عقل خود را از دست داده‌‏اند. (185) و تو جز بشرى مانند ما نيستى، و اگر بشر درخور وحى بود مى‌‏بايست به ما نيز وحى شود، و قطعا تو را از دروغ‌گويان مى‌‏پنداريم. (186) آن‏‌گاه از سر استهزا گفتند: اگر در ادّعاى رسالت خود از راستگويانى، پاره‏‌هايى از آسمان بر ما بيفكن. (187) شعيب در پاسخ گفت: من اختيار چيزى را ندارم؛ پروردگارم به پيامد كارتان داناتر است. (188) پس او را تكذيب كردند در نتيجه عذاب آن روز كه از پاره ابرى سايه‌‏افكن پديد آمد، آنان را فروگرفت. به راستى آن عذاب، عذاب روزى بزرگ بود. (189) همانا در اين داستان نشانه‌‏اى است بر يكتايى خدا و حقانيّت رسالت پيامبران، ولى بيش‌تر آنان نه به ربوبيت خدا ايمان آوردند و نه به رسالت پيامبران. (190) و همانا پروردگار توست آن مقتدر شكست‌‏ناپذيرى كه تكذيب‌‏كنندگان را مجازات مى‌‏كند، و اوست آن مهربانى كه به حكم رحمتش قرآن را فرومى‌‏فرستد تا مردم هدايت شوند و هدايت‌‏يافتگان را نجات بخشد. (191) به راستى اين قرآن از جانب پروردگار جهان‌‏ها نازل شده‌است. (192) «روح الامين» آن را بر دلت فرود آورده‌است، (193) تا از كسانى باشى كه مردم را هشدار مى‏‌دهند. (194) جبريل آن را به زبان عربى كه اهدافش را به روشنى بيان مى‌‏كند، فرود آورده‌است. (195) و قطعا خبر نزول آن در كتاب‌‏هاى پيامبران گذشته ثبت شده‌است. (196) آيا اين مطلب كه عالمان بنى اسرائيل نزول قرآن بر محمد را باور دارند، براى مشركان نشانه‌‏اى بر حقانيت رسالت او نيست؟ (197) اگر ما اين قرآن را به زبان غير عرب فروفرستاده بوديم، (198) و او آن را بر عرب‌‏زبانان مى‏خواند، آنان به بهانه اين‏‌كه زبان آن را نمى‌‏فهمند، به آن ايمان نمى‏‌آوردند. (199) ما قرآن را در دل مشركان مكه بدين‌‏گونه كه از آن رويگردان شوند وارد ساختيم؛ چنان‌‏كه با ديگر مجرمان نيز چنين خواهيم كرد، زيرا اين سزاى كفرپيشگى و جرم آنان است. (200) آرى، مجرمان به قرآن ايمان نمى‌‏آورند تا اين‏كه آن عذاب دردناك را كه هنگام مرگ به سراغشان مى‌‏آيد، مشاهده كنند. (201) عذابى كه به‌‏طور ناگهانى و در حالى‌‏كه از آن بى‌‏خبرند به سراغشان مى‌‏آيد. (202) و آن‏‌گاه درخواست مهلت مى‌‏كنند و مى‌‏گويند: آيا ما مهلتى خواهيم يافت؟ (203) با اين وصف، آيا باز هم مى‌‏خواهند عذاب ما هرچه زودتر به سراغشان بيايد؟ (204) آيا دانسته‌‏اى كه اگر به آنان مهلت دهيم و چند سالى ديگر از متاع‏‌هاى دنيا بهره‏‌مندشان سازيم، (205) سپس عذابى كه همواره به آنان وعده داده شده‌است، به سراغشان بيايد، (206) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۷۵🌷 توصیفی از قرآن: قرآن کریم، آخرین پیام مستقیم خدا به بشر است و پس از آن دیگر از سوی خدا پیامی مستقیم به انسان ها نرسیده و نمی رسد. از این رو شناخت این کتاب آسمانی، بر هر کس که دعوت آن را پذیرفته، لازم است. بدون شک بهترین و مطمئن ترین منبع برای شناخت قرآن، در مرحله‏ ی نخست، خود قرآن، و در مرحله‏ ی بعد، مراجعه به سخنان برترین قرآن شناسان جهان یعنی پیامبر و خاندان معصوم اوست. این آیات، با توصیف گویایی از قرآن، چهار ویژگی آن را بیان می کند: 1ـ از کجا نازل شده؟: در آیه‏ ی 192 می خوانیم که قرآن از سوی پروردگار جهانیان نازل شده است؛ کسی که قدرت و دانشش حدّ و مرزی ندارد و بی نهایت بزرگ و تواناست. ما انسان ها که در نقطه‏ ی کوچکی از جهان زندگی می کنیم، هر چه بیشتر در اسرار هستی مطالعه می کنیم، شگفت زده تر می شویم و بیشتر به قدرت آفریدگار آن پی می بریم. آری، این قرآن، از جانب منبع دانش و قدرت نزد ما آمده و سراسر آن، علم و حکمت و حقیقت است، و به فرموده ی آیات 41 و 42 سوره‏ی فصّلت، «کتابی شکست ناپذیر است که هیچ باطلی از هیچ سویی در آن راه ندارد و از سوی خدای حکیم و ستوده نازل شده است». به راستی باور این حقیقت که آیاتِ پیش روی ما، سخن آفریدگار بزرگ هستی است، چه تأثیر شگرفی در توجّه ما به قرآن می تواند داشته باشد؟ 2ـ چه کسی آن را آورده؟: بر اساس آیه‏ ی 193، قرآن به وسیله‏ ی یکی از فرشتگان مقرّب خدا یعنی حضرت جبرئیل بر پیامبر نازل شده است. طبق این آیه، آن فرشته‏ ی والامقام، کاملاً امانتدار بوده و هیچ تغییری در سخن خدا ایجاد نکرده و با امانتداری، آن را به پیامبر رسانده است. در آیات 20 و 21 سوره‏ ی تکویر می خوانیم که او در عالم فرشتگان دارای قدرت فراوانی است و از او اطاعت و فرمانبری می شود. 3ـ جایگاه نزول قرآن: بر اساس آیه‏ ی 194، فرشته‏ ی وحی، آیات قرآن را بر قلب پاک پیامبر نازل کرده است. بدین ترتیب، قرآن مانند برخی از کتاب های آسمانی ـ مانند تورات ـ نبود که در الواح و به صورت یک شیء قابل مشاهده، از سوی خدا نازل شده باشد؛ بلکه پیامبر پس از دریافت آیات قرآن، آن را برای مردم می خواند و آنان قرآن را زیر نظر خود پیامبر جمع آوری می کردند. 4ـ زبان قرآن: آیه‏ ی 195 می فرماید که قرآن به زبان عربی است؛ البته عربیِ شیوا و روان که برترین ادیبان و شاعران عرب نیز در برابر آن زانو زده اند. عربی بودن قرآن، امری طبیعی است؛ زیرا پیامبر اسلام در جامعه‏ ی عرب مبعوث شد و نخستین مخاطبان او، عرب زبانان بودند؛ ولی با توجّه به جهانی بودن دعوت پیامبر، متن و ترجمه‏ ی قرآن به جوامع دیگر منتقل شد و بسیاری از غیر عرب ها را نیز به دین اسلام جذب کرد. بنابراین، علاوه بر تقدّس متن اصلی قرآن که به زبان عربی نازل شده و لزوم خواندن آن به زبان عربی، بر هر مسلمانی که با زبان عربی آشنا نیست، لازم است به وسیله‏ ی ترجمه های خوبِ قرآن، با معانی والا و انسان سازش آشنا شود. #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

☀️ به نام یکتا داور عادل و مهربان روزتان را با انرژی شروع کنید به خود بگویید عالی هستید، تا ان شاءالله عالی شوید 🌷 سلام 🌷 پگاهتان نیک 🌺(اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم)🌺 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ سلام و ادب صبح یکشنبه زیبایتان به خیر 🌺اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُمْ🌺 ✅ ذکر روز یکشنبه :   ( یا ذوالجلال و الاکرام/ ای صاحب جلالت و کرامت ) 100 مرتبه. 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 💎 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن اَللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن اَللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن 🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹 آیات صفحه🌹(376)🌹را تلاوت کرده و به پیامبران، اماممان‌، خانم فاطمه الزهرا(س)و خانم معصومه(س)هدیه می نماییم: ☀️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

صفحه ۳۷۶ مصحف شریف سوره مبارکه شعراء #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🔸ترتیل صفحه ۳۷۶ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : بیات - حجاز #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🔸ترتیل صفحه 376 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات - حجاز 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_شعرا مهلت يافتن آنان و بهره بردن چند سال ديگر از دنيا، عذاب را از آنان دور نخواهد ساخت؟ (207) ما هيچ شهرى را به عذاب ويران نكرديم و مردم آن را هلاك نساختيم مگر اين‌‏كه براى آنان پيامبرانى هشداردهنده بود؛ (208) پيامبرانى كه به آنان تذكر مى‌‏دادند؛ و ما چنان نبوده‌‏ايم كه پيش از فرستادن پيامبران، مردم را گرفتار عذاب كنيم، چرا كه ما ستم‌كار نبوده‌‏ايم. (209) قرآن كلام خداست و شياطين (جنّيان شرور) آن را فرود نياورده‏‌اند. (210) آنان درخور اين كار نيستند، زيرا موجوداتى فسادخواه و باطل‏‌گرا هستند و قرآن سراسر حق و پيراسته از باطل است، و آن‌ها بر فرود آوردن قرآن ناتوانند، (211) چرا كه از شنيدن اخبار آسمانى بركنار شده‌‏اند (هرگاه به عالم برتر نزديك شوند تا خبرى از غيب دريافت كنند، با شهاب‌‏هاى آسمانى رانده مى‌‏شوند). (212) حال كه قرآن كلام خداست و همگان را از شرك برحذر مى‏‌دارد، مبادا با وجود خدا به پرستش معبودى ديگر روى بياورى كه در اين صورت از عذاب‌‏شدگان خواهى شد. (213) و هم‏‌اكنون وقت آن است كه خويشاوندان نزديك‌‏تر خود را به كيفر شرك و بت‌‏پرستى هشدار دهى. (214) و براى كسانى كه به تو ايمان آورده و از تو پيروى كرده‌‏اند بال و پر خويش فروگستر و آنان را پيرامون خود گرد آور و با آنان مهربان باش و با بردبارى به تربيتشان همّت گمار. (215) پس اگر خويشاوندانت از پذيرش دعوت تو سرپيچى كردند، به آنان بگو: من از كردار شما دورى مى‏‌گزينم. (216) و در كار مؤمنان و كافران بر آن خداوند مقتدر و مهربانى توكل كن كه با اقتدارش طغيان‌گران را كيفر و به رحمتش مؤمنان را رهايى مى‌‏دهد؛ (217) همان كسى كه تو را هنگامى كه به نماز مى‌‏ايستى مى‌‏بيند، (218) و نيز حركت تو را در ميان سجده‏‌كنندگان. (219) آرى، به خدا توكّل كن كه همو شنوا و داناست. (220) اى مشركان، شيطان قرآن را بر پيامبر القا نكرده‌است؛ آيا به شما خبر دهم كه شياطين بر چه كسانى فرود مى‌‏آيند و سخنانى را به آنان القا مى‌‏كنند؟ (221) آنها بر هر دروغ‌‏پرداز زشت‌كارى فرود مى‏آيند، و پيامبر نه دروغى بر زبان آورده و نه هرگز كارى ناپسند كرده‌است. (222) آنها اخبارى را كه دزدانه از عالم برتر شنيده‏‌اند، به هركس كه بر او فرود آيند القا مى‌‏كنند و بيش‌ترشان دروغ‌گو هستند و اخبار نادرست را در اختيار آن گروه از آدميان قرار مى‏‌دهند. (223) مشركان مى‌‏گويند: تو شاعرى و قرآن شعر است؛ در صورتى كه شاعران چون دروغ مى‌‏بافند، گمراهان از آنان پيروى مى‌‏كنند، ولى پيروان تو همه در پى حقيقت‌‏اند. (224) مگر نديده‌‏اى كه شاعران در هر واديى گام مى‌‏نهند و براى سخنان خود هيچ مرزى نمى‌‏شناسند؟ (225) و چيزهايى مى‌‏گويند كه خود انجام نمى‏‌دهند. (226) جز آن شاعرانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده و خدا را بسيار به ياد آورده و پس از آن‏كه به وسيله هجو مشركان مورد ستم قرار گرفته‌‏اند، با زبان شعر انتقام خود را از آنان گرفته‌‏اند. و كسانى كه ستم كرده‏‌اند به زودى خواهند دانست كه به چه جايگاهى باز خواهند گشت. (227) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛