📝 دادنوشت ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ رأی‌گیری سنّتی؛ عامل کاهش مشارکت سیاسی مردم 🔸 بعضی از سیاست شناسان، «رأی» را «پول» مقایسه کرده اند. آنها توضیح داده اند همان کارکردی که پول در بازار اقتصادی دارد، رأی در کارزار سیاسی دارد. 🔸 از طرفی ماجرای «پول» در تاریخ بشر پرهیجان بوده است. پول یا همان نماد ارزش اقتصادی به صورتهای پایاپای (تهاتر)، کالایی (مثل نمک و پوست)، مضروبات (انواع سکه)، پول تحریری(چک، حواله یا رسید)، پول چاپی (انواع اسکناس)، پول الکترونیک (در کارتهای الکترونیکی یا شبکه های ارتباطی الکترونیکی) رخ نشان داده است.   🔸 در طرف دیگر «رأی» در عالم سیاست، نشانگر ارزش سیاسی هر شهروند است که در قبال ارائه خدمات اجتماعی به یک فرد مسئول داده می شود (توازن حق و تکلیف). در گذشته در جوامع مسلمان این «رأی» به صورت «دست دادن» نمود داشت که به «بیعت» مشهور است. جالب اینجاست که بیعت از کلمه بیع (خرید و فروش) گرفته شده و همین نکته هم شباهت بیشتر رأی و پول را نشان می دهد. اما باز هم این غربی ها بودند که در این زمینه پیشی گرفتند و رأی را روی برگه کاغذ آوردند و اخیراً هم در بعضی انتخابات ها به شکل دیجیتال درآورده اند. ❓سوال اینجاست؛ در زمانه ای که شیوه های تامین احتیاجات و سبک زندگی مردم دچار تحولات زیادی شده است و آنها بسیاری از امور مهم خود را به صورت غیرحضوری انجام می دهند، چرا در کشور ما هنوز به سبک کاملاً سنّتی رأی گیری انجام می شود؟ 🔸 ضرورت توجه به این مسأله با وجود تبلیغات دشمنان درباره کاهش مشارکت سیاسی در جمهوری اسلامی دوچندان می شود و ضروری است از هم‌اکنون برای حل این مشکل در انتخابات ۱۴۰۲ برنامه ریزی و تلاش کرد. 🔸 صدا و سیما و دیگر رسانه ها هم از نمایش کلیشه‌ای صفهای طولانی و صندوق های شلوغ دست بردارند. مشارکت سیاسی بالا افتخار است اما اینکه مردم در صفهای طولانی معطل شوند و اذیت شوند، افتخار ندارد. 🔸 حتی اگر امکان رأی گیری الکترونیکی وجود ندارد (که دارد!) حداقل به شیوه های دیگری مثل انتخابات پستی یا زیاد کردن صندوق های سیار می توان درصد مشارکت مردم در انتخابات را بالا برد. ناگفته پیداست پاسخ هایی مانند اینکه «احتمال و شائبه تقلب در این حالتها زیاد است»، «زیرساخت لازم برای این شیوه ها آماده نیست» و «اگر مردم بخواهند رأی بدهند، در هر صورت پای صندوق می آیند» قابل پذیرش نیست و کوتاهی های مسئولان در این زمینه را توجیه نمی کند. ✍ مسعود کریمی بیرانوند #دادنوشت #مسعود_کریمی_بیرانوند .............................. ⚖ براۍ اطلاع از اخبار مجمع مطالبـــــه گران لرستـــــــان روی l دادرَســــــــــانِہ لُرستــــــــــــاݩ l ڪلیڪ ڪنید.

📝 دادنوشت ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ انتخابِ اصلحِ شخصیت محور + انتخابِ اصلحِ مأموریت محور 🔸 «انتخاب اصلح» تضمین کننده دینی و عقلانی بودن انتخابات است. اما اینکه «اصلحیت چیست و اصلح کیست؟» تابع موضوع آن است. لذا تا ماهیت «نمایندگی» روشن نشود، صحبت کردن از انتخاب اصلح در انتخابات مجلس بی فایده است. 🔸 اصل بر این است که مردم در مورد مسائل عمومی نظر دهند و سرنوشت خود را تعیین کنند. البته در مردم سالاری دینی همیشه جنبه هدایت کننده و ارشادی وجود دارد اما سلب کننده حق اختیار مردم نیست. 🔸 با این حال از آنجا که بنا به ضرورت تخصص گرایی در جوامع پیشرفته و گسترده، امکان این که همگان به همه کار بپردازند، نیست در رابطه با شاخه های مختلف امور حکومتی از جمله وظیفه قانونگذاری و نظارت هم، مردم به دلایلی همچون کمبودِ «وقت، تخصص و توان کافی» برای خود وکیل می گیرند و این فلسفه ی تشکیل پارلمان های امروزی است. 🔸در جمهوری اسلامی جز برخی اندیشه ورزان، غالب اندیشمندان از جمله امامین انقلاب بر همین مطلب تاکید دارند. طبق اصل ۶۷ قانون اساسیِ جمهوری اسلامی ایران نیز؛ هر نماینده ی مجلس شورای اسلامی چنین سوگند یاد می کند: «در انجام وظایف وكالت، امانت و تقوا را رعایت نمایم». 🔸 پس در انتخابات مجلس باید شخصی به عنوان وکیل انتخاب شود که ویژگیهایی مثل علم، تعهد و توان لازم را بیشتر از همه داشته باشد و این همان «انتخابِ اصلحِ شخصیت محور» است. 🔸 اگر چنین شخصی انتخاب شود، مردم خیالشان راحت می شود که او نسبت به سایر داوطلبان نمایندگی، تصمیمات درست تری برای موکلان خود می گیرد. 🔸 اما این پایان ماجرا نیست! در اصل ۵۹ قانون اساسی می خوانیم: «در مسائل بسیار مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ممکن است إعمال قوه مقننه از راه همه پرسی و مراجعه مستقیم به آراء مردم صورت گیرد. درخواست مراجعه به آراء عمومی باید به تصویب دو سوم مجموع نمایندگان مجلس برسد». 🔸 سوای قانون مزبور، از نظر منطقی و اخلاقی هم اگر مردم در کمال اختیار و آگاهی خواسته هایی داشته باشند و آن را ابراز کنند، وکیل باید آن خواسته ها را بپذیرد و یا در غیر اینصورت از وکالت انصراف دهد. باید توجه داشت که هیچ شخصی هر چقدر هم صلاحیت و بلکه اصلحیت فردی داشته باشد، نباید از مسیر خواسته های ملّت طفره رود. 🔸 لذا چه بهتر که مردم در هنگام انتخاب نمایندگان، مطالبات کلی و اصولی خود را با نامزدها شرط کنند. در این صورت آنها می توانند در انتخاب فرد اصلح، علاوه بر ویژگیهای شخصیتی، تعهد داوطلبان نمایندگی بر انجام بی چون و چرای مطالبات فهرست شده را هم مد نظر قرار دهند. یعنی در کنار «انتخاب اصلح شخصیت محور» به «انتخاب اصلح ماموریت محور» روی بیاورند تا کمتر شاهد باشند که نمایندگان مجلس در طول دوره کاری خود، فقط به نظرات و ترجیحات خود اعتنا می کنند. 🔸 در مسئله شفافیت آراء نمایندگان مجلس این شیوه انتخاب مشروط نامزدها تا حدی در انتخابات سال ۱۳۹۸ اتفاق افتاد و بهتر است روی آن کار بیشتری انجام شود. از نظر نگارنده تصویب قانون جامع «انتصاب اصلح» یا همان «شایسته سالاری در انتصابات» نیز می تواند یکی از همین دست مطالبات اساسی باشد که دست نمایندگان و سایر صاحبان نفوذ را از دخالت های بیجا در امور اجرایی می بندد و به دولت ها هم اجازه نمی دهد بیشتر از این به بی بند و باری در انتصاب مدیران و مسئولان ادامه دهند. 🔸 تهیه فهرستی از این گونه خواسته های اساسی توسط نخبگان، گفتمان سازی آنها در جامعه و در نهایت اتخاذ تدابیر لازم برای اخذ تعهّدات و تضامین لازم از منتخبان ملّت مسیری است که باید طی شود. ✍ #مسعود_کریمی_بیرانوند #دادنوشت #مجمع_مطالبه_گران_لرستان #انتخاب_اصلح #انتخابات_مجلس .............................. ⚖ براۍ اطلاع از اخبار مجمع مطالبـــــه گران لرستـــــــان روی l دادرَســــــــــانِہ لُرستــــــــــــاݩ l ڪلیڪ ڪنید.