چمبره سیاست بر آموزش و پرورش ✍ خانواده ی بزرگ آموزش و پرورش به عنوان یکی از مهمترین ؛ موثرترین و متنفذترین دستگاههای دولتی است که از مرکز شهر تا دور ترین و دور افتاده ترین روستاهای سخت گذر امتداد یافته و تقریبا با همه ی مردم ارتباط دارد ؛ به همین دلیل همواره مورد توجه خاص سیاسیون قرار گرفته و شوربختانه این توجه ویژه در اغلب موارد با هدف بهره برداری سیاسی و سو استفاده به دخالت های بی حد و حصر در عزل و نصب ها در همه ی سطوح آمورش و پرورش منتج گردیده است که محصول آن انحراف بیش از حد مدیران از « شایسته سالاری » بوده و خسارت های سنگینی را به دنبال داشته است . شایسته سالاری اگرچه همواره در شعارها نمود پر رنگ و لعابی داشته اما آنچه در عمل اتفاق افتاده در عمده ی موارد تزریق و‌ تحمیل نیروهای ستادی و جناحی و حزبی و سفارشی و سخنرانان انتخاباتی و ... برای مدیریت های این دستگاه عریض و طویل بوده است که آورده ای نیز برای جامعه ی فرهنگیان و کلاس درس و دانش آموزان نداشته است. شایسته سالاری اگرچه شعار چرب و شیرین و پر طرفداری ست اما این شعار از دایره ی واژگانی و کیفی به دایره ی کمی تبدیل نشده است و سلیقه های مختلف به سادگی هر چه تمامتر شایستگی را از منظر خود تفسیر به رای میکنند و بعد هم مصادیق آن را یافته و قبیله محور به سمت کرسی های مدیریتی سوق می‌دهند . در عمده ی موارد هم این مدیران فقط در حد پیشنهاد باقی نمی مانند چرا که برای نشستن این مدیران از طرف کانون های قدرت و جریان های مختلف سیاسی حداکثر فشار وارد میشود تا به زعم خود شایستگان را بر مسند قدرت بنشانند و این داستان با کم و زیاد شدن غلظت در ادوار مختلف تکرار شده است. بخش زیادی از مشکلات امروز آموزش و پرورش که میتوان بطور مفصل و در قالب آمار و ارقام به آن ها پرداخت رهاورد تزریق بسیاری از شایسته پندارهاست که با مسئولیت و جایگاهشان سنخیت و تطابقی ندارند و این دومینوی ورود قبیله ای و حزبی در اتمسفر انتخاباتی شروع میشود و در نهایت سر از رسانه های حزبی و جهت دار وابسته نیز در آورده و به کل جامعه منتقل میشود. به محض اینکه فضا انتخاباتی میشود صندلی های مدیریتی از صدر تا ذیل آموزش و پرورش لرزان و سست شده و دستخوش تغییرات میشوند و برخی آسانسوری بالا رفته یا آسانسوری تنزل پیدا میکنند و آیا از این رویه و مسیر برنامه ی بلند مدت بیرون می آید؟ رهبر فرزانه ی انقلاب نیز در دیدار سال گذشته با فرهنگیان در هفته ی بزرگداشت مقام معلم بی ثباتی در مدیریت آموزش و پرورش را یک نقیصه و آسیب برشمردند . اگرچه آموزش و پرورش به لحاظ نیروی انسانی به قدری غنی است که بسیاری از مجموعه ها ی دیگر را نیز می تواند پوشش دهد اما سایه ی شوم سیاست و سیاست زدگی سالهاست بلای جان آموزش و پرورش شده است آنچه در جدال میان چرخ دنده های پر قدرت سیاست در آموزش و پرورش خرد میشود « آموزش » و « پرورش » است که میوه ی آن سرمایه سوزی ؛ فرصت سوزی و آینده سوزی است. راهکار حل معضلات کنونی بطور حتم معلم محوری است ؛ راه حل در دل آموزش و پرورش و در فکر و اندیشه معلم هایی ست که به ظرفیت ها و آسیب های آموزش و پرورش اشراف دارند و سالیان سال در کلاس های درس گرد و غبار گچ و ماژیک را خورده اند. #معلم_شهروند