سلام #غمنامه_گردشگری #الیگودرز جایتان خالی آخرهفته گذشته را جهت تهیه گزارش از جشنواره رود و ریل که با حضور مسئولان استانی و کشوری در روستای زیبای بیشه برگزار گردید ، گذراندیم . در کنار زیبایی های بینظیر در مسیر و همزیستی ریل راه آهن ، رود ماربره ، کوههای زاگرس و مردم ، اما .... دلمان گرفت از اینکه چرا یک روستای بوم‌گردی مانند بیشه در الیگودرز نداریم ؟ از اینکه چرا ۳ کیلومتر فاصله پیاده روی تا آبشار بیشه خسته مان نمی کرد چراکه مسیر رفت و آمد گردشگران آنچنان تسهیل شده بود که بیا و ببین ، زباله ؟ تقریبا یادمان رفته بود که زباله چیست ؟ دهها نفر مامور تمیز کردن مسیر و اطراف بودند که ناخودآگاه گردشگران را به رعایت قوانین گردشگری مجبور می کرد ! دریغا که آبشار های زیبای الیگودرز جانمان اینگونه نیستند ! آبشار آب سفید که .... آبشار برنجه ! آبشار چکان ! تفرجگاه گایکان ! و دیگر نقاط هدف گردشگری شهرستان الیگودرز به فراموشی سپرده شده است . راستی حال درختان بلوط بخش پاپی عالی بود ، نه گردشگری درختی را بریده بود تا کبابی بپزد ، نه عشایری آنجا به زیستگاه ها حمله ور بودند و نه .... اما در مقابل همشهری عزیزی از دشت دالانی الیگودرز تصاویری برایمان فرستاد که دقیقا نقطه مقابل آنچیزی بود که در آبشار بیشه می دیدیم . تخریب عمدی و عجیب دشت لاله های واژگون الیگودرز تنها ظلمی آشکار بر پیکره نیمه جان گردشگری الیگودرز است . ✍ اسماعیل بناییان خبرنگار ، مطالبه گر ✅ رسانه مطالبه گر تاشا @tashaa1400 @tashaa1400