#بین_الحرمین #شهیدمحمدحسین_محمدخانی در حال روضہ خواندن.... برای #دلم بخوان و نفس بزن ڪہ دیده #دل سالهاست خشڪ است 😭 شادی‌ روحش صلواتـــــ❤️ @taShadat

هرسری قابل آن نیست که #بر دارشود #مردخواهد که دراین قافله سردارشود حق همین است که درقصه عشاقِ حسین همچو محسن حججی #میثم تمار شود @taShadat

🔴بوی تعفن نفوذ #منافقین از حذف نام #شهدا از کتب درسی تا کوچه و خیابان ⭕️حناچی: "تابلوهای که عبوری هستند برای سرعت متوسطه ۳۰کیلومتر به بالا پیش‌بینی شده‌ و باید شما آنی تابلو را ببینید و مسیر خود را انتخاب کنید و به این خاطر حداقل اختصار در نظر گرفته می‌شود" 🔺بنظرتون عبارتِ در بابِ "شهدا" هم از کُتُبِ درسی بخاطر سرعت بالای ۳۰کیلومتر حذف شده؟! 😶 👤 علی قلهکی @taShadat

⚘﷽⚘ ‌ اگہ می‌خوای یہ روزی دورِ تابوتت بگـردن ؛ امـروز باید دور امام‌زمانت بگـردی... #اللهم‌الرزقنا‌شهادت‌بحق‌الزهرا #اللهم‌عجل‌لولیڪ‌الفرج •┈┈••✾❀🌷❀✾••┈┈• @taShadat •┈┈••✾❀🌷❀✾••┈┈•

پیام_شهید🌷 #شهـادت ... اجر ڪسانی است ڪه در زندگی خود مدام در حال درگیری با #نفسند و زمانی ڪه نفس #سرڪش خود را #رام نمودند، خداوند به مزد این #جهاد_اڪبر #شهادت را روزی آنان خواهد ڪرد. 🌷 شهید #مدافع_حرم ، محمدمهدی لطفی 🇮🇷 @taShadat ──┅═ঊঈ🌹ঊঈ═┅──

❃↫✨« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »✨↬❃ ✫⇠ #دختر_شینا ✫⇠ #قسمت۱ #فصل_اول پدرم مریض بود. می گفتند به بیماری خیلی سختی مبتلا شده است. من که به دنیا آمدم، حالش خوبِ خوب شد. همه ی فامیل و دوست و آشنا تولد من را باعث سلامتی و بهبودی پدر می دانستند. عمویم به وجد آمده بود و می گفت: «چه بچه ی خوش قدمی! اصلاً اسمش را بگذارید، قدم خیر.» آخرین بچه پدر و مادرم بودم. قبل از من، دو دختر و چهار پسر به دنیا آمده بودند، که همه یا خیلی بزرگ تر از من بودند و یا ازدواج کرده، سر خانه و زندگی خودشان رفته بودند. به همین خاطر، من شدم عزیزکرده پدر و مادرم؛ مخصوصاً پدرم. ما در یکی از روستاهای رزن زندگی می کردیم. زندگی کردن در روستای خوش آب و هوا و زیبای "قایش" برایم لذت بخش بود. دور تا دور خانه های روستایی را زمین های کشاورزی بزرگی احاطه کرده بود؛ زمین های گندم و جو، و تاکستان های انگور. از صبح تا عصر با دخترهای قدّ و نیم قدِ همسایه توی کوچه های باریک و خاکی روستا می دویدیم. بی هیچ غصه ای می خندیدیم و بازی می کردیم. عصرها، دمِ غروب با عروسک هایی که خودمان با پارچه و کاموا درست کرده بودیم، می رفتیم روی پشت بام خانه ما. تمام عروسک ها و اسباب بازی هایم را توی دامنم می ریختم، از پله های بلند نردبان بالا می رفتیم و تا شب می نشستیم روی پشت بام و خاله بازی می کردیم. ادامه دارد...✒️ ▪️ @taShadat ▪️

✫⇠ #دختر_شینا ✫⇠ #قسمت۲ #فصل_اول بچه ها دلشان برای اسباب بازی های من غنج می رفت؛ اسباب بازی هایی که پدرم از شهر برایم می خرید. می گذاشتم بچه ها هر چقدر دوست دارند با آن ها بازی کنند. شب، وقتی ستاره ها همه ی آسمان را پر می کردند، بچه ها یکی یکی از روی پشت بام ها می دویدند و به خانه هایشان می رفتند؛ اما من می نشستم و با اسباب بازی ها و عروسک هایم بازی می کردم. گاهی که خسته می شدم، دراز می کشیدم و به ستاره های نقره ای که از توی آسمان تاریک به من چشمک می زدند، نگاه می کردم. وقتی همه جا کاملاً تاریک می شد و هوا رو به خنکی می رفت، مادرم می آمد دنبالم. بغلم می کرد. ناز و نوازشم می کرد و از پشت بام مرا می آورد پایین. شامم را می داد. رختخوابم را می انداخت. دستش را زیر سرم می گذاشت، برایم لالایی می خواند. آن قدر موهایم را نوازش می کرد، تا خوابم می برد. بعد خودش بلند می شد و می رفت سراغ کارهایش. خمیرها را چونه می گرفت. آن ها را توی سینی می چید تا صبح با آن ها برای صبحانه نان بپزد. صبح زود با بوی هیزم سوخته و نان تازه از خواب بیدار می شدم. نسیم روی صورتم می نشست. می دویدم و صورتم را با آب خنکی که صبح زود مادر از چاه بیرون کشیده بود، می شستم و بعد می رفتم روی پای پدر می نشستم. همیشه موقع صبحانه جایم روی پای پدرم بود. او با مهربانی برایم لقمه می گرفت و توی دهانم می گذاشت و موهایم را می بوسید. ادامه دارد...✒️ ▪️ @taShadat ▪️

تقدیم به نگاه پرمهرتون🌹😍

ســلام شهید ▪️ @taShadat ▪️