#خاطرات_شـ‌هید ✍سیزده سالش بود ڪہ رفت جبهہ توی #عملیات_بدر از ناحیہ گردن قطع نخاع شد هفده سال روی تخت بود، ولے همواره خندان بود... بالای سرش این بیت شعر چشم نوازی مے ڪرد: "چرا پای ڪوبم، چرا دست بازم مرا خواجہ بے دست و پا مے پسندد" همسرش میگہ: نیم ساعت قبل از شهادتش بهم گفت: نگران نباش، جای من رو توی بهشت بهم نشون دادند... #شهید_حاج_حسین_دخانچی🌷 @taShadat