قسمت سیزدهم 🚫این داستان واقعی است🚫 . #توعین_طهارتی بعد از #تولد زینب و بی حرمتی ای که از طرف خانواده خودم بهم شده بود#علی همه رو بیرون کرد حتی اجازه نداد مادرم ازم مراقبت کنه حتی اصرارهای مادر علی هم فایده ای نداشت خودش توی #خونه ایستاد تک تک کارها رو به #تنهایی انجام می داد مثل #پرستار و گاهی کارگر دمِ دستم بود تا تکان می خوردم از خواب می پرید اونقدر که از خودم #خجالت می کشیدم اونقدر روش فشار بود که نشسته پشت میز کوچیک و ساده طلبگیش، خوابش می برد بعد از اینکه حالم خوب شد با اون حجم #درس و کار بازم دست بردار نبود اون روز همون جا توی در ایستادم فقط نگاهش می کردم با اون دست های #زخم و پوست کن شده داشت کهنه های #زینب رو می شست دیگه #دلم طاقت نیاورد همین طور که سر تشت نشسته بود با #چشم های پر اشک رفتم نشستم کنارش چشمش که بهم افتاد، لبخندش کور شد _چی شده؟چرا گریه می کنی؟ تا اینو گفت خم شدم و #دست های خیسش رو #بوسیدم خودش رو کشید کنار _چی کار می کنی #هانیه؟دست هام نجسه نمی تونستم جلوی #اشک هام رو بگیرم مثل سیل از چشمم پایین می اومد ... _تو عین #طهارتی علی ، عین #طهارت هر چی بهت بخوره #پاک میشه #آب هم اگه نجس بشه توی دست تو پاک میشه ... من #گریه می کردم #علی متحیر، سعی در #آروم کردن من داشت اما هیچ چیز حریف اشک های من نمی شد... . #ادامه_دارد #راوی_همسرشهید . ــــــــــــــــــــــــــــــ #قسمتای_قبلوازدست_ندید 🌷 @taShadat