میخوام بگم
اربابم
نباشم تو دنیا روزی که
چشام برای غم تو گریه نکنه
میخوام بگم ممنون که اجازه دادی
وسط روضه‌هات ، برات اشک بریزم...
میخوام بگم؛
میان این همه نوکر به فکر من هم باش
منی که از همه جز " تو" عجیب خسته شدم...
[هرجایی که مراسم روضه و عزاداری در آنجا برپا می‌شود] همان‌جا را حساب بکنید که کربلاست. [عالمی بوده که] خیلی آدم حسابی‌ای بوده است خدارحمتش کند. من خودش را ندیده بودم، ولی کسی که در منبرش بوده [دیده بودم]. آن آقا بالای منبر می‌گفته است: «[وقتی که] می‌خواهید به روضه بروید، [اگر] از شما سؤال کردند که کجا می‌خواهید بروید، نگویید می‌رویم روضه، بگویید می‌خواهیم برویم کربلا»
آیت الله بهجت رحمه‌الله‌علیه
این خانواده بلا را عزت میدانستند!
و الا در برابر آن همه بلا؛
کسی جز دختر علی‌علیه‌السلام
نمیتواند بگوید:
ما رَایتُ الا جَمیلا
واقعه‌ی کربلا را، جز زیبایی ندیدم...
بگذار که جان در درد بپیچد و جای طلب دوا و طبیب، دیدارت را آرزو کند. همان دیدار که در وصفش نوشته اند؛ «گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق، ساکن شود! بدیدم و مشتاق تر شدم.»
