یک پیشنهاد برای تفکیک تولید داخلی از مونتاژ داخلی! 🔹چند روز پیش دانشجویی مراجعه کرد و پرسید شما که حامی تولید داخلی هستید، چرا گوشی ایرانی استفاده نمی‌کنید؟ پاسخ دادم به این دلیل که گوشی داخلی نداریم و آنچه می‌بینید، صرفا سرهم‌سازی قطعات وارداتی است. 🔹همان اندازه که واردات مذموم است، مونتاژکاری صرف نیز مذموم است. بنگاهی که اثری از واحد تحقیق و توسعه در آن دیده نمی‌شود و صرفا مشغول واردات قطعات و سرهم کردن آنهاست، نه تنها هیچ کمکی به پیشرفت کشور نمی‌کند، بلکه اشتغالی هم که ایجاد می‌کند در نگاه کلان کاملا کاذب است. #اشتغال_کاذب یعنی اشتغالی که ارزش افزوده آن تقریبا هیچ باشد و زنجیره ارزش اصلی محصولی که تولید می‌شود، در خارج از کشور باشد. 🔹مونتاژکاران به نام تولید داخلی و با معافیت‌های گمرکی و امتیازات و تسهیلات فوق‌العاده‌ای که دریافت می‌کنند، هزینه‌ای بسیار بیشتر از حقوقی که به کارگران می‌پردازند، به کشور تحمیل می‌کنند. به این دلیل است که خسارت یک واحد مونتاژکار بدون واحد تحقیق و توسعه و چشم‌انداز تولید واقعی، بیش از خسارت واردات است. 🔹در سال حمایت از تولید داخلی، خوب است دولت همه تولیدکنندگان را مکلف کند که میزان داخلی بودن قطعات محصول را -بر حسب ارزش- بر روی جعبه کالا درج کرده و برنامه دقیق خود را برای داخلی‌سازی بیشتر قطعات به مشتری اعلام کنند. یعنی دقیقا به مشتری بگویند واحد تحقیق و توسعه‌شان در حال کار بر روی کدام فناوری است، یا با کدام شرکت دانش بنیان درباره ارتقای فناوری قرارداد دارند و زمانبندی پروژه چگونه است. 🔹آن مونتاژکاری که نه تنها از تولید داخلی استفاده نمی‌کند، نه تنها واحد تحقیق و توسعه ندارد، بلکه برنامه‌ای هم برای این کار ندارد، به هیچ وجه شایسته حمایت نیست. جبرائیلی 📡تصویر @tasvirr