#تحلیل‌وتبیین #بخش_سوم 3⃣ وجود اختلاف نظر در مورد حضور جمهوری اسلامی در سوریه بین رهبران حزب بعث سوریه: 🔻بر کسی پوشیده نیست که حزب بعث در سوریه از تفکرات متنوعی تشکیل شده‌اند. برخی از آنها سکولار و برخی هم لائیک هستند؛ سکولارها مخالف آمیخته شدن دین در سیاست هستند اما لائیک‌ها به شدت مخالف استفاده از مظاهر اعتقادی و دینی در امور اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و ... هستند. 🔻از سوی دیگر جمهوری اسلامی با نگاه و بنیان اعتقادی و شیعی خودش وارد عرصه سوریه شده بود، به طوری که اگر در جلسات رسمی شروع سخن با بسم الله الرحمن الرحیم؛ قرائت آیه‌ای از قرآن کریم و یا بیان حکمتی از نهج البلاغه امیرالمومنین می‌نمودند؛ روی ترش می‌کردند و عدم علاقه خود را نشان می‌دادند. 🔻برخی هم مخالفت جدی با حضور جمهوری اسلامی در سوریه داشتند و آنهم به دلیل تفکر پان عربیسم و بعثی بودن آنان بود. به این دلیل که حزب بعث دارای تفکرات چپی و سوسیالیتی (اشتراکی) هستند و با نظام اسلامی شیعی مخالفت جدی داشتند. 🔻براین اساس در حد توان محددیت‌هایی برای جمهوری اسلامی و حضور مستشاران نظامی ایجاد می‌کردند. به این صورت که از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷ که سوریه درگیر موجودیت و بحران امنیتی در مقابل داعش بود، باعث شده بود اجازه ارتباط با بدنه اجتماعی سوریه به مستشاران ایرانی داده شود. اما از سال‌های ۲۰۱۷ به بعد برای بشار اسد مسئله امنیتی دیگر موضوعیتی نداشت و به دنبال جذب سرمایه از کشورهای خارجی برای بازسازی بنیه اقتصادی و صنعتی بود؛ پیش شرط این سرمایه گذاری توسط کشورهای عرب منطقه، کاهش و یا قطع حضور و نفوذ ایران در سوریه بود. 🔻براین اساس محدودیت‌های متعددی در ارتباط گیری مستشاران ایرانی با بدنه اجتماعی سوریه، هر سال نسبت به سال‌های قبل انجام شد تا شرایط حضور ایران به سال‌های قبل از 2011 برگردد. 🔻شایان ذکر است که مستشاران نظامی ایرانی در دوره اول توانسته بودند با ارتباط با رهبران پرنفوذ عشایر در مقابل گروه‌های مختلف تروریستی از جمله داعش ایستادگی کرده و امنیت را در سراسر سوریه مستقر نمایند. https://eitaa.com/tazohoorhazrat