‍♦️تاثیرات منفی آپارتمان در تربیت کودکان 🔹معماری یکی از ارکان اصلی آرامش‌بخشی خانه‌هاست. اگر چه خانه محل آرامش انسان است؛ امّا هر خانه‌ای با هر نوعی از معماری‌، توانایی آرامش‌بخشی به اعضای خانه را ندارد. 🔹در این میان خانه‌های آپارتمانی از ناتوان‌ترین خانه‌ها برای آرامش‌بخشی به خانواده است؛ دلایل این ادعا را می‌توان در این چند مورد خلاصه کرد: 🔹مساحت کم و سقف کوتاه، نداشتن حیاط، نورگیری ضعیف، معماری خشک و بی روح، دوری از طبیعت، ناامنی روانی، استفاده کمتر از هوا 🔹همچنین امروزه بسیاری از مشکلات تربیتی فرزندان را باید در نوع ساختمان‌سازی‌ها جستجو کرد. در معماری خانه‌های امروزی #نیازهای_تربیتی_کودکان در نظر گرفته نمی‌شود. 🔹از جمله مشکلات تربیتی که زمینه بروز آن‌ها در خانه‌های آپارتمانی بیشتر است، محدودیت‌های آزار دهنده‌ای است که موجی از معضلات دیگر را در پی دارد. از جمله این معضلات می‌توان به بروز شرارت و حس افسردگی، ساکن شدن اجباری کودکان و روی آوردن آن‌ها به رسانه اشاره کرده. علاوه بر این‌ها کودک در معرض امر و نهی‌های مکرر والدین قرار می‌گیرد که خود این مسئله تبعات ناخوشایندی روی تربیت فرزند دارد. 📚 برگرفته از کتاب محسن عباسی ولدی، یادتان بخیر خانه‌های اجدادی