eitaa logo
طب اسلامی_ایرانی مائده (طب الحسین ع)
5.8هزار دنبال‌کننده
14.4هزار عکس
4.2هزار ویدیو
159 فایل
🔹️🔸️🔹️🔸️🔹️🔸️🔹️🔸️🔹️ مرکز طب اسلامی ایرانی استان همدان ♡(مجموعه طبی مائده)♡ مشاوره رایگان: @Teb_javaheri 🤵‍♂️ @TebHosein3 🧕 🌐کانال ارتباطی ما: @tebolhosainas
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
❤️صدای رضایت ❤️: الحمدالله 🤲 ☘ بهبودی کبدچرب، فشارخون....💯💯 🌹سلامتی شما دعای ما..🌹
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
❤️صدای رضایت ❤️: الحمدالله 🤲 ☘ بهبودی قوز قرنیه ....💯💯 🌹سلامتی شما دعای ما..🌹
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
❤️صدای رضایت ❤️: الحمدالله 🤲 ☘ بهبودی درد معده و خلط پشت حلق...💯💯 🌹سلامتی شما دعای ما..🌹
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔹(قلیه به) و (قورمه به) نامهای دیگر خورش به هستند 🟡طرز تهیه خورش به ساده زعفرانی 🔶موادلازم 🔸گوشت : گوشت گوسفندی با دنبه و یا گوشت پرندگان : 300 الی 400 گرم 🔸به : یک عدد بزرگ 🔸پیاز : یک عدد 🔸سیر : 2حبه(اختیاری ) 🔸نمک ،زردچوبه ، دارچین ، فلفل 🔸زعفران 🔸روغن 🔸لیمو عمانی/آبلیمو (اختیاری) 1⃣ ابتدا پیاز را با روغن دنبه و یا هر روغن طبیعی که دارید تفت دهید تا سبک شود سپس سیر و گوشت را اضافه و تفت دهید ، ادویه ها را هم به دلخواه اضافه کنید و آب بریزید تا گوشت بپزد ، لیمو عمانی یا آبلیمو هم اضافه کنید 2⃣ به ها را به قطعات دلخواه خرد کنید (نیازی به گرفتن پوست به نیست )و با روغن دو طرف آن را کاملا سرخ کنید تا رنگش قهوه ای شود 3⃣ وقتی گوشت کمی پخت نمک را همراه به های سرخ شده اضافه کنید و اجازه دهید خورش جا بیوفتد ، اواخر پخت زعفران غلیظ دم کرده را به خورش اضافه کنید و کمی بعد زیر خورش را خاموش کنید و درب آن را ببندید تا روغن خورش بالا بیاید ✅ نکته 👇 📌برای لعاب بیشتر خورش میتوانید چند تا از به های پخته شده را کاملا له کنید و به خورش اضافه کنید . 📌خورش به از غذاهای سنتی اصفهان بشمار میرود که در قدیم بدون و طبخ میشد ❌متاسفانه در حال حاضر این غذای مقوی و پر خواص را با 🥫رب گوجه و گاها 🥔سیب زمینی طبخ میکنند وجود 🍅رب گوجه و در این غذا باعث از بین رفتن طعم اصلی خورش به میشود و خواص این غذا را از بین میبرد و آن را مضر میکند . ❌ خورش به نیازی به ، ، و ندارد . @Tebolhosainas @tabkheslami
🥬 🌸﷽🌸 امام رضا علیه‌السلام : سبزی کاسنی درمان هزار درد است. هر روز یک قطره از بهشت روی آن می‌ریزد. خواص : ➖ درمان (قبل از بارداری مرد مصرف کند) ➖ مفید برای بیماری ( ) 🌺 طبق فرمایش امام صادق(ع): شب قبل از خواب ۷ برگ بخورد و همچنین امام می‌فرمایند: اگر انسان میخواهد سِحر (آسیب از شیطان و جن) و زهر جنبندگان در او اثر نکند (مانند عقرب ، عنکبوت) کاسنی را شب قبل از خواب بخورد. ➖امام آنرا سبب می‌داند. 🌺 در روایتی دیگر از امام صادق علیه‌السلام: ➖ طبع کاسنی را معتدل عنوان می‌نمایند. (در جاهای گرم، سرد و در جاهای سرد، گرم است مثل بادمجان و بنفشه) ➖ ➖ مفید است برای و (ترکیب با روغن بنفشه زیتونی و گذاشتن آن روی پیشانی) (البته بهتر است طبق روایت دیگر روی قسمت ملاج سر. ➖ انواع سردرد و تب را برطرف می‌کند ➖ یکی از چند چیز که برای طبایع (دم، صفرا، سودا، بلغم و ریح یعنی باد در بدن) مفید است . ➖ مفید برای ➖ مفید برای در روایت بیان شده است برای و (و احساس زدن رگ، در صورت و چشم) ➖ ➖ سردرد همراه دندان درد 🔹️🔸️🔹️🔸️🔹️🔸️🔹️🔸️🔹️ مرکز طب اسلامی ایرانی استان همدان 👤 مشاوره صلواتی : @Teb_javaheri کانال ارتباطی ما: 🟠eitaa.com/tebolhosainas
درمورد پشم طبیعی👇👇 بخاطر زندگی مدرنیته ی امروز بدن ما در مدام در معرض امواج و الکتریسیته ی ساکنه... ورود این جریان به بدن باعث؛ غلظــت خـــون میشه و غلظـت خــون،عامل اصلی بسیاری از بیماری های شایعه •🌿🐑• پشـــم؛ طبیعی.. الکتریـــسیـته ی ساکن رو از بـــدن دفـــع میکــنه و باعث رقیق شدن خــون میشه این گردش خون مناسب باعث بهبود عملکرد کل بدن و رفع خستگی و ایجاد نشاط و شادابی جسمی و روحی میشه... https://eitaa.com/tebolhosainas
🔻رسول خدا صلی‌الله علیه: ، تازه و خشك بخوريد؛ زیرا بر قدرت مى ‏افزايد، را ريشه كن میكند و براى درمان و ،سودمند است.🍃 📚 مكارم الأخلاق،ج1،ص377 https://eitaa.com/tebolhosainas
⬅️ روایات می‌فرماید سیاهدانه نه گرم و نه سرد [معتدل] است. معروف بین مردم گرم بودن سیاهدانه و عسل است. اما روایات چیزی غیر از این می‌فرماید 🔶 رسول خدا (ص) : «وَ هَذَانِ لَا يَمِيلَانِ‌ إِلَى‌ الْحَرَارَةِ وَ الْبُرُودَةِ وَ لَا إِلَى الطَّبَائِع إِنَّمَا هُمَا شِفَاءٌ حَيْثُ وَقَعَا‌.» عسل و شونیز (سیاهدانه) مایل به سردی و گرمی نیست و به هیچ کدام از طبائع نیز مایل نیستند و همانا هرکجا باشند شفاء هستند. 📚 منبع: طب الائمه، ابن سابور، ص51