#یادداشت_ویژه_تحول ◽️وقتی بود و نبودمان فرقی ندارد!! 👈🏻حوزه علمیه در سالهای اخیر به جای مسئولیت پذیری و پاسخگویی، کم کم رویکرد مسئولیت گریزی و فرافکنی را در پیش گرفته و به انکار اصل ضرورت ورود دین در نظامات مختلف متوسل شده است. تا جایی که گفته می شود از حوزه، نظام مالی و اقتصادی، سیاسی، سلامت و... مطالبه نکنید! اینها همه مقولات عقلایی هستند و صرفا کلیات آنها باید مورد ردع شارع نباشد؛ سلّمنا که حوزه نه باید و نه می تواند در این امور دخالت کند. ❓اما سؤال بی جواب از حوزه این است که بالاخره وظیفه این سازمان عریض و طویل در جامعه چیست و قرار است چه خدمتی به مردم ارائه کند؟ کدام نقشه و برنامه کلان است که ما روحانیت، متولی اجرای آن در جامعه هستیم؟ کدام وظیفه است که اگر ما نباشیم روی زمین می ماند؟ آیا آمده ایم که فقط رسائل و مکاسب و کفایه بخوانیم و درس بدهیم و مردم هم هر طور دلشان می خواهد زندگی کنند؟! ◾️جلوی چشم ما اعتقادات دینی مردم تباه می شود، مساجد خالی می شوند، می بینیم که خیلی از مردم دیگر همان نماز دست و پا شکسته را هم نمی خوانند، خیلی ها بی دلیل روزه نمی گیرند، خانواده ها دچار بحرانهای فراوان هستند، فساد اخلاقی ساعت به ساعت، زن و مرد این مملکت را به تباهی می کشاند و به رویمان هم نمی آوریم. انسان وقتی اوضاع دینداری در مذهبی ترین شهر کشور یعنی قم را می بیند از تصور وضع مردم در دیگر شهرها هراسان می شود! ⬅️ واقعیت این است که دیگر نمی توانیم بگوییم تا دیر نشده باید کاری کرد. چرا که متأسفانه در خیلی از عرصه ها دیر شده و کار از کار گذشته و وقوع فاجعه نزدیک است! فقط لااقل الآن بیدار شویم و همت کنیم، تا قدری از عمق، شدت و درد این مصیبتها بکاهیم. 🔸خدا رحمت کند امام عزیزمان را که سال 1341 در مسجد اعظم قم فریاد زد: «اگر بناست اسلام نباشد، احكام قرآن نباشد، مذهب جعفرى در كشور از رسميت بيفتد، روحانيت اصلًا نمی‏خواهيم باشد... ما حوزه ‏هاى علميه را می‏خواهيم براى حفظ اسلام، ترويج احكام الهى و قوانين قرآن... آيا اين حوزه‏ ها را میخواهيم كه فقط از ترتب بحث كند؟» صحیفه امام(ره)،ج1،ص159 ❗️این حرفها یعنی حوزه و آخوندی که بود و نبودش در جامعه فرقی ندارد، نمی خواهیم!! 🖋 علیرضا ذبیحی @tebolhosainas