#آموزش_تجوید #درس_اول #استاد_موسوی_بلده آغاز تلاوت 👇👇👇 @telavaatq

#درس_دوم #آموزش_تجوید 2⃣ ➖تعریف تجوید در لغت به معنای زیبا سازی است و در اصطلاح قرائت به معنای تلفظ هر حرف از مخرج آن با در نظر گرفتن صفات کامل آن. ☝️👈صفات هر حرف شامل صفات ذاتی ( که لازمه ی هر حرف می باشد، بدون در نظر گرفتن ترکیب با سایر حروف) و صفات عارضی (در گرو ترکیب با سایر حروف و کلمات) است. ادغام متماثل،متجانس،متقارب صفات حروف ( غنّه ) صفات حروف ( شدة ) صفات حروف ( جهر ) احکام حروف (تفخیم و ترقیق راء) احکام میم ساکن( اظهار ) احکام میم ساکنه( اخفاء ) احکام میم ساکن (ادغام) احکام نون ساکن ( اخفاء ) احکام نون ساکن (اقلاب) احکام نون ساکن ( ادغام ) احکام نون ساکن ( اظهار ) احکام حروف(تغلیظ لام جلاله الله) احکام حروف(تفخیم حروف استعلاء) صفات حروف ( لین ) صفات حروف ( قلقله ) صفات حروف ( استعلاء ) تلفظ حرف ضاد تلفظ حرف صاد تلفظ حرف طاء تلفظ حرف ظاء تلفظ حرف غ تلفظ حروف عین ، حاء تلفظ حروف واو، ثاء، ذال تعریف مواضع و مخارج حروف تعریف قرائت قرآن و تجوید تعریف مواضع و مخارج حروف ➖تعریف مخرج حرف مَخرَج در لغت به معنای محل خروج و در اصطلاح قرائت، به معنای مکان تولید یا تلفظ حرف می باشد که در آنجا هوای بازدم، اصطکاک داده می شود و آزاد می گردد. تعداد مخارج حروف 👌👈تعداد مخارج حروف 17 مخرج می باشند و در 5 جایگاه یا موضع از دستگاه تکلّم قرار دارند که عبارتند از: فضای خالی حلق و دهان ( جَوف ) حَلق زبان ( لِسان ) لب ها ( شَفَتان ) فضای بینی ( خَیشوم ) 1.فضای خالی حلق و دهان: محل خروج حروف مدی است. به این حروف، حروف جَوفیه نیز می گویند که یک مخرج را شامل می شود. (فضای حلق و بینی، موضعی فرعی است نه اصلی) 2.حلق: قسمتی از دستگاه تکلم است که از بالا به مرز زبان کوچک و از پایین به تارهای صوتی حنجره محدود می شود. موضع حلق دارای سه مخرج ِ ( بالای حلق، وسط حلق، پایین حلق) است که شش حرفِ ( ء ه ع غ ح خ ) از این موضع صادر می گردد. 3. لسان: از وسیعترین مواضع دستگاه تکلم است و هجده حرف از لسان گفته می شود که عبارتند از: ق- ک- ج- ش- ی- ض- ل- ن- ر- ت- د- ط- ز- س- ص- ث- ذ- ظ 4.لب ها: مجموعاً چهار حرف از این موضع، گفته می شود: ب - و - ف - م 5.فضای بینی: که به خیشوم نیز معروف است، صدای غُنّه را از خود خارج می کند. این موضع نیز مانند موضع جَوف، فرعی بوده و تنها محل خروج غُنّه ی دو حرف میم و نون می باشد. بنابراین از 28 حرف الفبای عربی: 18 حرف از موضع لسان، 6 حرف از موضع حلق و 4 حرف از موضع شفتان ( لب ها ) خارج می گردند که به این مواضع، مواضع اصلی نیز می گویند. ☝️از 28 حرف الفبای عربی، 10 حرف هست که تلفظ عربی آنها با تلفظ فارسی شان متفاوت می باشند و عبارتند از: و ذ ث ح ع غ ص ض ط ظ 👇👇👇 @telavaatq

اَلسَّلامُ عَلَیک یا اَباعَبدالله وَ عَلَی الاَرواحِ الَّتی حَلَّت بِفِنائِک عَلَیکَ مِنّی سَلامُ الله اَبَداً ما بَقیتُ و بَقیَ الَّیلُ وَ النَّهار وَ لا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ العَهدِ مِنّی لِزیارَتِکُم اَلسَّلامُ علی الحُسَین🧡 وَ عَلٰی عَلیِّ بنِ الحُسَین💔 وَ علی اَولادِ الحُسَین💚 وَ عَلٰی اَصحابِ الحُسَین💛 #اللهم‌عج‍‍‌ل‌لولی‍ک‌الفرج🥀🪔 👇👇👇 @telavaatq

#درس_سوم #آموزش_تجوید 3⃣ 👤تلفظ حروف واو، ثاء، ذال 📌تعریف نحوه ی تلفظ حرف واو این حرف از حروفی است که از موضع شفتان (لب ها)) صادر می گردد. تلفظ این حرف در فارسی به نحوی است که دندان های جلویی بالا بر روی لب پایین قرار می گیرد و این حرف جاری می شود اما در تلاوت قرآن به نحوی است که دندان ها هیچ دخالتی در ادای حرف ندارند به طوری که لب ها کاملاً به صورت غنچه و گِرد در آمده و حرف واو تلفظ می شود.( بدون اینکه لب ها بر یکدیگر سوار شوند) ( مانند: طرز گریه ی نوزاد یا صدای گربه ) 🍁مثال کلمه ای تلفظ حرف واو در فارسی واویلا وانت وحید ورنامخواست 🍁مثال کلمه ای تلفظ حرف واو در تلاوت قرآن قل هو اله و لم یولد و إیاک نستعین و ما أدراک وانحر ________________________________ 📌تعریف نحوه تلفظ حرف ذال و ثاء این دو حرف از حروف لسانی هستند که به حروف لِثَوی معروف هستند. در فارسی به شکل تلفظی زاء و سین، ادا می شوند مانند: لثه ، لذیذ اما در تلاوت فصیح عربی قرآن، از مماس شدن نوک زبان با لبه ی دندان های ثنایای بالا (دندانهای خرگوشی) همراه با خروج هوا، ایجاد می گردند. ( البته سر زبان نباید به لبه ی دندان ها بچسبد، چراکه ممکن است راه عبور هوا مسدود شود ) این حروف، حروفی نوک زبانی هستند. 🍁مثال کلمه ای تلفظ حروف ذال و ثاء إذا ذَلک أثقَالَها ثُمَّ کَوثَر لَذَهَبَ هَذَا تُحَدِّثُ 👇👇👇 @telavaatq

#آموزش_تجوید #قرائت_قرآن_کریم مدرس: #علی_قاسمی + قرائت سوره مجادله با صدای استاد منشاوی #تلفظ_حرف_ثاء 👇👇👇 @telavaatq