#ويرگول
بخش اول:
ویرگول، نشانه توقف يا درنگ كوتاهی در خواندن جمله است كه در موارد زير به كار می‌رود:
۱ . ميان عبارت‌های يك جمله كه با درنگ، زيباتر و با مفهوم بهتر خوانده می‌شوند؛ مانند:
در سال‌های اخير، زبان فارسی تغييرهای زيادی كرده‌است.
۲. جمله اصلی را از جمله تابعی كه معمولاً با «و»، «اما»، «ولی»، «زیرا» و امثال آن آغاز می‌شود جدا می‌سازد؛ مانند:
درباره او اطلاع چندانی نداريم، ولی بايد فرد صادقی باشد.
۳. پس از جمله قيدی كه بر جمله اصلی مقدم باشد؛ مانند:
وقتی پی برد كه دوستانش او را تنها گذاشته‌اند، راه خانه را در پيش گرفت.
۴. جايی كه كلمه يا عبارتی به عنوان توضيح، عطف بيان يا بدل در ضمن جمله يا عبارتی ديگر آورده شود؛ مانند:
ديروز، روز عيد قربان، به مشهد آمدم.
۵. آنجا كه در مورد چند كلمه اِسناد واحدی داده می‌شود، مانند:
آب، غذا و مسكن از لوازم اوليه حيات آدمی محسوب می‌شود.
۶ . برای جدا كردن دو كلمه در جمله‌ای واحد كه احتمال می‌رود خواننده آنها را با كسره اضافه بخواند؛ مانند:
برای ايرانی، مسلمان در هر جا گرامی است.
@telavate_aramesh
#ويرگول
بخش دوم:
۷. برای جدا كردن مشخصات كتاب؛ مانند:
مرتضی مطهری، عدل الهی، صدرا.
۸ . برای جدا كردن اجزای مختلف نشانی اشخاص؛ مانند:
علی صياد شيرازی، دانشگاه امام علی(ع)، سال چهارم.
۹. پيش از حروف تعليل؛ مانند:
زيرا/ چون/ چونكه/ چراكه/ چه.
۱۰. برای عنوان‌هايی كه پس از نام می‌آيد؛ مانند:
امام خمينی(ره)، رهبر انقلاب اسلامی، در انديشه رهايی همه مسلمانان بود.
۱۱ . ميان واژه‌های دوتا دوتايی؛ مانند:
سياه و سفيد، زرد و سرخ، ايرانی و لبنانی، زن و مرد، همه در انسانيت مشتركند.
۱۲. وقتی احتمال غلط خواندن جمله وجود داشته باشد؛ مانند:
پس از خوردن، شير چند خميازه كشيد و به خواب رفت.
@telavate_aramesh