#بخش_دوم 🔸دقیقا چه کردند مگر این به قول شما خودعمارپندارها و خودخداپندارهای چنین و چنان و فلان و بهمان؟! غیر از این است که منتقد قالیباف بوده‌اند و شاید چند انقلابی دیگر که از قضا دوستشان دارید؟! و این که شاید با لحن تندی انتقادی کرده‌اند یا حرفی زده‌اند که به مذاق شما و خیلی‌های دیگر خوش نیامد؟ خب شما مگر غیر از اینی برادر؟! کمی به یادداشت‌هایتان نگاه کنید و ببینید چند نفر را به باد انتقاد تند و تیز گرفته‌اید که اتفاقا محبوب جماعتی از انقلابی‌ها بوده‌اند! خط قرمز فقط قالیباف است که اگر کسی منتقدش شد خودعمارپندار می‌شود؟! آن وقت کسی که آیت الله مکارم و جوادی آملی و مصباح و رئیسی و جلیلی و علم الهدی و پدر شهید شهریاری و این همه مسئول انقلابی و بسیاری از فعالان جبهه‌ی انقلاب را با قلمش نواخته خودعمارپندار نیست؟! راستی با این همه لعن و نفرین که نسبت به عناصر انقلابی روا می‌دارید، احساس خودخداپنداری نمی‌کنید؟! احیانا با قضاوت درباره‌ی شرف آدم‌ها و خانواده‌هایشان یا مقایسه و تفضیل بین شرف این و آن و تشخیص این که فلانی هم از شما باشرف‌تر است، احساس خودخداپنداری نمی‌کنید؟! همه چیز برای شما آزاد است و برای بقیه قفل؟! تازه گیرم جبهه‌ی پایداری دقیقا همین است که می‌گویی، آیا اقتضای انصاف و تقوا و اسلام بهشتی و شریعتی و جلال و نمی‌دانم چه، این است که در دوگانه‌ای ساختگی، هر کسی را که از یادداشت شما خوشش نیامد، انگار عضو سازمان‌یافته‌ی پایداری بدانید و کلمات درشت نثار خود و احیانا خانواده‌اش کنید؟! 🔸بدیهی است، اما باید برای خود تکرار کنیم که شاخص، آقا است نه من و شما. هر که به ولایت آقا و خط و مرامش نزدیک‌تر است باشرف‌تر است. پس فتنه‌گران هر چند عکس مهربانی با شما داشته باشند، مادامی که با آقا دشمنی کرده‌اند نباید از نگاه شما شرف داشته باشند. و در مقابل اگر کسی در مسیر انقلاب و رهبری بود، گیرم اگر دعوایی با شما داشته باشد، باشرف است، چون آقا را دوست دارد و به ولایتش ایمان دارد. من از صمیم قلب دوست دارم قلب قلم شما تا همیشه برای جبهه‌ی حق و آقا بتپد و توپ و تشرش علیه منافقان و دشمنان باشد. نقد کنید خودی‌ها را عیبی ندارد؛ اما نه با ادبیات و الفاظی که نثار سران فتنه هم نکرده‌اید! قدرت قلمتان، تقوای خود را می‌طلبد که هر چه خودداری‌های قلمتان به هنگام خشم و قهر بیشتر شد، حکمت و شکر و نمکش را می‌افزایند. 🔸یک جمله‌ی دیگر و تمام! جدا از دعوایتان، همه‌ی ما مثل امام و آقا و جدشان امیرالمؤمنین باید از بدعاقبتی بترسیم. نترسیدن از بدعاقبتی و ژست خاطرجمعی گرفتن، حتی در دعوا و کل‌کل هم خطرناک است. از عوامل بدعاقبتی هم دشمنی با دوستان و مؤمنان است. این جمله‌ی اخیر را مخصوصا به خودم تذکر می‌دهم تا در دام دشمنی با شما نیفتم. ببخشید که طول کشید. والسلام. #سيد_مقدام_حيدرى @teribon_ir