قلمی زیبا از روز قدس #قدس یک نماد است.نماد مرز بین روشنی و تاریکی. پاکی و پلیدی. قدس نمی تواند جنبه یک مسجد، یک قبله و یک مکان مذهبی را داشته باشد. قدس نه یک مسئله مذهبی است ونه یک مسئله سیاسی است. بلکه قدس مکان ظهور و بروز برخورد سفیدی با سیاهی است، نور با تاریکی و یک جنگ تمام عیار بین خوبیها و بدیهای تمام تاریخ بشریت است. از ابتدای خلقت آدم تا اکنون و تا زمان همان جنگ تمام عیار. جنگ فرشته و شیطان، جنگ انسانهای خداپرست با #شیطان و این پدیده و موضوعی است حتمی و شدنی. جنگ اهریمن و کینه هایش با تمام خوبیهای خلقت خداوند. اما آنچه که انسانها و جوامع و حکومتها تاکنون در تاریخ بوده اند و تجربه کرد ه اند،همیشه معطوف به زمان خود بوده اند یا عبرت گرفتن از گذشته؛ گاهی به آینده ای در صلح و شاید محال و ناممکن؛ آینده ای بدون جنگ،بدون ظلم و پراز آگاهی انسانها. و این آینده آرزویی بیش نبوده و نمی توانستند قطعیت و واقعیت گذشته و حال را رها کنند و معطوف به آینده شوند. حتی از فهم همان آینده شیرین و آرزومندشان عاجز بوده اند. اکنون که گذشته ها بسیار گذشته و عبرت ها بسیار عبرت آموز بوده اند و حال و روزگار آنچنان آمده و رفته که آینده آرزومند پدیدار گشته؛ همان آرزوی شیرین صلح و نبودن ظلم و آگاهی انسانها. اما این آرزو دست یافتنی و دیدنی و تجربه کردنی نیست،مگر گذشتن و عبور از همان جنگ تمام عیار؛ سالهاست به ظاهر،دنیا درگیر ماجرایی است که از پس آن سالها همه درگیریهایش عادی به نظر می رسد. انگار از ابتدا همین بوده یا شاید باید همین میشده. آری به ظاهر یهود قسم خورده ی نفرین شده ی بی سرزمینِ در قرآن، اکنون ادعای سرزمین و زمین و مکان دارد. برای به دست آوردنش، سرزمینی را ادعا می کند که اجدادش آنجا ساکن بوده اند و اکنون این سرزمین که فلسطین نام دارد را از آنِ خود می داند و برای بدست آوردنش می جنگد؛می کُشد؛خون می ریزد و ظلم می کند؛ سالهاست که برای بدست آوردن خواسته اش با نیرنگ،با تطمیع،با جادو، با فتنه انگیزی و با همراه کردن قدرتهای شیطانی چون خودش مثل آمریکا و انگلیس که سودای ثروت تمام دنیا را دارند، در مقابل مردم مظلوم و مسلمانِ فلسطین ایستاده و به زور زمینهایشان را #تصرف می کنند و آواره شان می کند تا خود را صاحب سرزمین فلسطین بنامد.ریشه بدواند تا احاطه کامل در منطقه خاورمیانه و بین النهرین داشته باشد. تا اعراب را با خود همراه کند. آمریکا و انگلستان که آنها نیز بازیچه ی دست اسرائیل غاصب هستند و سودای ثروت،نفت،معادن،فروش اسلحه و درآمد آن و #استعمارکردن را دارند تکلیفشان مشخص و معین است؛ اما روی دیگر این استعمار، این جنگ ، این تصرف و این مقابله چیزی است که خبر از همان آینده ی پر از جنگ تمام عیار می دهد؛ اگر کمی ذهن و هوشمان را به آینده متمرکز کنیم کمی قطعات پرچالش و گفته ها و اسناد را کنار هم بچینینم به چیزهایی می رسیم. شاید حقیقت همه ی این سروصداها و فتنه ها را. آنچه که می بینیم به ظاهر جنگ برسر یک سرزمین و جنگ مذهبی و سیاسی بین دوقوم یهودی-اسرائیلی و مردم یک سرزمین مسلمان و عرب می باشد. اما اگر عمیق تر به این موضوع و این رفتارهای جنگ گونه نگاه کنیم می توانیم به دریافت و فهم دیگری برسیم. می دانیم که : با توجه به پیش بینی ها و روایات که حضرت مهدی از مکه به سوی فلسطین با سپاه عظیم خود خواهد رفت و از آنجا برای تمام کردن کار سفیانی به شام می رود؛ در فلسطین در سرزمین رَمله یعنی شمال شرقی بیت المقدس با سپاه سفیانی می جنگد و درنهایت کار با پیروزی حضرت مهدی(عج) و فرار و نابودی سفیانی خاتمه می یابد؛حضرت مهدی (ع) نزد دروازه شهر لَد در فلسطین خواهند بود؛جایی که حضرت عیسی بن مریم(ع) از آسمان به زمین می آید تا با حضرت مهدی(ع) بیعت نماید. پیامبر اکرم(ص) از سرزمین فلسطین از مسجدالاقصی به معراج رفته اند؛این مکان مقدس روزی قبله اول مسلمانان بوده است. اکنون با این مطالب باید گفت اهریمن از این موضوع آگاه است؛می داند که این آینده ی مبهم بشریت و گاهی نادیده گرفته شده حتمی است و می آید. می رسدروزی که باید برسد؛منجی انسانها خواهد آمد؛ و تمام ظلم و سیاهی را از بین می برد؛اسرائیل و ظالمان جهان آماده تر از همه و همیشه هستند؛ می دانند به یقین باید برای این جنگ آماده باشند؛ برای همین معطوف به این زمین و سرزمین مقدسند تا بتوانند کاری کنند «بلکه منجی نیاید؛و یا از همان ابتدا او را از بین ببرند». آنان به یقین و باور قویتر از تمام مردم دنیا منتظر آمدن منجی هستند. آنان قدس، فلسطین و خاورمیانه را از خود مردم این سرزمین ها بیشتر می شناسند و بهتر و قوی تر آماده ی آمدن این آینده ی نرسیده می کنند. اکنون همینطور که امروز هم مقام معظم رهبری فرمودند: که باید مردم فلسطین بیش از پیش متحد شوند و خود تصمیم به سرنوشت کشور و سرزمینشان بگیرند؛ سرنوشت سیاسی که در یک #رفراندوم مشخص خواهد شد/.

🔹 گفت‌وگوی استاد #مطهری در آستانه #رفراندوم جمهوری اسلامی ایران 🔹 #جمهوری اسلامی‌» با طرح مفاهیمی‌ مثل ولایت فقیه این توهم را پیش می‌‏آورد که مفهوم «جمهوری اسلامی‌» با مفهوم «جمهوری» به معنای عامش در تعارض باشد. فکر می‌‏کنید این تعارض به نحوی حل شدنی است؟ ➖شهید آیت الله مطهری: به هیچ وجه #تعارضی نیست. مسئله «جمهوری» مربوط به شکل حکومت است که البته مستلزم نوعی #دموکراسی است یعنی مردم حق حاکمیت دارند. حق حاکمیت به معنی این است که مردم حق دارند که سرنوشت خودشان را خودشان در دست بگیرند و این ملازم با این نیست که مردم خودشان را از گرایش به یک مکتب و ایدئولوژی و از التزام و تعهد به یک مکتب معاف بشمارند. من از این سؤال تعجب می‌‏کنم. آیا معنی دموکراسی این است که هر فردی برای خودش مکتبی داشته باشد؟ 🔹و یا این که هیچ فردی هیچ مکتبی نداشته باشد و به هیچ مکتبی گرایش پیدا نکرده و ملتزم و متعهد نباشد و اصول هیچ مکتبی را نپذیرد؟ چنین چیزی نیست. وقتی که می‌‏گوییم «اسلامی‌» معنایش این نیست که روحانیین را به عنوان طبقه حاکمه می‌‏خواهیم بپذیریم. مثل این که در این بیان شما میان حکومت اسلامی‌ و حکومت طبقه روحانی اشتباه شده است.   🔺توهمی‌ که از جمهوری اسلامی‌ در ذهن بسیاری پیش آمده درست همین است که جمهوری اسلامی‌ به معنی حکومت طبقه روحانی است. 🔸اگر چنین اشتباهی هم پیش آمده باید این اشتباه رفع شود. اولا عملا در همین حکومت موقت اسلامی‌ می‌‏بینید که روحانیین به پست‌‌ها و مشاغل گماشته نشدند، در صورتی که اگر هم گماشته می‌‏شدند مثل سایر افراد بود و اتفاقا خود روحانیین بزرگ نه به این دلیل که اگر روحانیین پست‌‌ها را اشغال کنند حکومت حکومت روحانیین می‌‏شود بلکه به دلایل دیگری که حالا نیازی به توضیح آنها نیست موافق نیستند که روحانیین پست‌‌های دولتی را اشغال کنند کما این که در دولت موقت اشغال نکردند و فکر می‌‏کنم که در دولت بعد هم اشغال نکنند. ولی به هر حال حکومت اسلامی‌ و جنبه اسلامی‌ بودن حکومت به حاکمیت عملی یک طبقه ارتباط ندارد، به حاکمیت یک ایدئولوژی ارتباط دارد، ایدئولوژیی که اکثریت قاطع مردم در گذشته ابراز کرده‌ا‌ند که به این ایدئولوژی مؤمن و معتقدند و گرایش دارند و خواهان آن‏اند و می‌‏خواهند در کادر آن حرکت کنند و نه یک ایدئولوژی دیگر. بنابراین، این مسئله که ما فکر کنیم همین قدر که گفته می‌‏شود «جمهوری اسلامی‌» حق حاکمیت مردم را نقض می‌‏کند به هیچ وجه درست نیست. حق حاکمیت مردم به معنی این است که‏مردم حق قانونگذاری دارند کما این که در دوره مشروطیت هم قانون اساسی بر مبنای دین اسلام بود و خود قانون اساسی و متمم قانون اساسی در کمال صراحت می‌‏گوید هر قانونی که بر ضد قوانین اسلام باشد قانونیت نخواهد داشت و مجلس حق وضع چنین قانونی را ندارد، یا اصل دوم متمم قانون اساسی پنج نفر از فقهای طراز اول را به عنوان ناظر بر این قوانین [معرفی می‌‏کند] که بر خلاف اصول و ضوابط اسلامی‌ نباشد. اینها در قانون اساسی و متمم قانون اساسی آمد؛ هیچ وقت کسانی که انقلاب مشروطیت را بپا کردند اینها را بر ضد دموکراسی و روح مشروطیت و حتی جعل قانون و تقنین ندانستند زیرا قوانین را در کادر اصول کلی اسلامی‌ وضع می‌‏کردند و عمده در مسئله دموکراسی همین است که در مرحله اجرا این مردم خودشان باید باشند که مجری قانون باشند، حال یا مجری قانونی که خود وضع کرده‌ا‌ند یا مجری قانونی که فرضا به وسیله یک فیلسوف وضع شده است و این مردم مکتب آن فیلسوف را پذیرفته‌ا‌ند و یا مجری قانونی که به وسیله وحی الهی وضع شده است. 🪴بنابراین جمهوری اسلامی‌ و اسلامی‌ بودن این جمهوری به هیچ وجه بر ضد حاکمیت ملی- که به دوره مشروطیت اشاره کردید- نیست و به طور کلی با دموکراسی به هیچ وجه منافات ندارد و هیچ وقت اصول دموکراسی ایجاب نمی‌‏کند که هیچ مکتبی بر یک جامعه حاکم نباشد. احزاب معمولا خود را وابسته به یک ایدئولوژی معین می‌‏دانند و افتخار هم می‌‏کنند ولی این را هرگز بر ضد اصول دموکراسی نمی‌‏شمارند که اگر بناست در کشور ما دموکراسی باشد من چرا قبلا خودم را به یک مکتب متعهد و ملتزم کرده‌ا‌م و چرا می‌‏خواهم اصول آن مکتب و به تعبیر شما اصول ازپیش‏ساخته و اصولی را که قبلا به وسیله یک فیلسوف یا فیلسوفانی یا در این جمهوری اسلامی‌ به وسیله وحی وجود داشته [در جامعه پیاده کنم و] هیچ وقت کسی این طور فکر نمی‌‏کند که این بر خلاف حق حاکمیت ملی است. 🔹🔹@terrorofmedia🔹🔹

🩸شبکه CBS #آمریکا گزارش می دهد 25 درصد از شهروندان این کشور از نظر غذایی ناامن هستند، که جهشی حدوداً پنج درصدی نسبت به سال گذشته نشان می‌دهد، زیرا تورم و... باعث کاهش بودجه خانواده‌ها شده است ! 🩸این درصد از مردم معمولا مجبورند بین پرداخت اجاره، دارو، و خواروبار، یکی را انتخاب کنند راستی چرا در آمریکا #رفراندوم رفاه و معیشت، رفراندوم تبعیض نژادی، رفراندوم قانون حمل سلاح و.... برگزار نمی شود ⁉️ 🚩🚩@Terrorofmedia عضوشوید

چرا اصل نظام به رفراندوم گذاشته نمی‌شود؟ ⁉️ آیا کشورهای دنیا دائماً #رفراندوم برگزار می‌کنند؟

🔰 شبهه #رفراندوم ⁉️ چرا نظام خود را به رفراندوم نمی‌گذارد؟ ✅ این شبهه را می‌توان هم از منظر اسلام و هم با نگاه سکولار پاسخ داد: 1⃣ از منظر اسلام👇 اسلام اجازه نمی‌دهد حاکمیت اسلام را به رفراندوم بگذاریم. ممکن است سوال شود که چرا اول انقلاب امام (ره) این کار را انجام دادند؟ 🔻 پاسخ این است که آن زمان حکومت اسلامی تشکیل نشده بود و پیش از تشکیل حکومت اسلامی خود را به رفراندوم گذاشت. اما وقتی حکومت اسلامی تشکیل شد، دیگر برای براندازی آن رفراندوم برگزار نمی‌شود. امیرالمومنین علی علیه‌السلام نیز که پس از سال‌ها مردم برای قبول خلافت به ایشان مراجعه کردند، در ابتدا نپذیرفتند؛ تا این‌که عموم مردم با اصرار ایشان را به‌عنوان خلیفه انتخاب کردند. اما بعد که پذیرفتند و حکومت خود را آغاز کردند، در برابر مخالفین خود جنگیدند و سه جنگ بزرگ برای حفظ حکومت اسلامی انجام دادند. 🔻 از سوی دیگر، فرض کنید رفراندوم برگزار شده و جمهوری اسلامی از بین برود؛ آنگاه نیروهای انقلابی باید دوباره قیام کنند تا آن حکومت طاغوت از بین برود و حکومت اسلامی شکل بگیرد. 2⃣ از منظر سکولار👇 ⁉️ شخص می‌گوید به اسلام کاری ندارم سوال این است که چرا خود را به رفراندوم نمی‌گذارید؟ پاسخ این است که این سوالات را فقط برای مردم ایران درست می کنند. وگرنه شما از هیچ یک از مردم آمریکا نشنیده‌اید که چرا آمریکا خود را به رفراندوم نمی‌گذارد! 🔹 اولاً هیچ کشوری در دنیا حتی یکبار خودش را به رفراندوم نگذاشته است. نزدیک ۲۵۰ سال از زمان حکومت آمریکا می‌گذرد. چرا آمریکا یکبار خودش را به رفراندوم نمی‌گذارد؟ چرا انگلیس، ایتالیا، آلمان، کره، ژاپن و... یکبار خودشان را به رفراندوم نمی‌گذارند؟! 🔹 ثانیا اصلاً امکان برگزاری رفراندوم وجود ندارد چون سیستم انتقال قدرت همراه با قوانینش توسط چه کسی اجرا شود؟ مثلاً می‌گویند این حکومت فاقد صلاحیت است حالا اگر فاقد صلاحیت است چطوری انتخابات برگزار کنند اصلاً انتخابات زیر نظر چه کسی قرار بگیرد؟ 🔹 ثالثاً کسانی که این درخواست را دارند چند سال یکبار می‌خواهند رفراندوم برگزار شود؟ مثلاً شخصی می‌گوید دو سال یکبار؛ نظر دیگری این است که ۸ سال یکبار، ۱۰ سال یکبار یا ۴۰ سال یکبار. سوال این است که کدام حکومتی برنامه‌ی خودش را ۲ ساله ۵ ساله یا ۴۰ ساله می‌بندد؟ حکومت‌ها برنامه‌ی خود را ۲۰۰ ساله، ۵۰۰ ساله می‌بندند؛ مثلاً فرض کنید شما مدرسه‌ای ساخته‌اید و مدیر آن عوض می‌شود. بعد مدیر جدید بگوید این ساختمان خوب نیست آن را خراب کنید من نقشه‌ی دیگری دارم و شروع به ساختن کند، تا به اواسط کار می‌رسد نفر بعدی می‌آید و می‌گوید من نقشه‌ی دیگری دارم! نتیجه این می‌شود که آن ساختمان هیچ وقت ساخته نمی‌شود. چون در یک کشور باید ثبات اتفاق بیفتد، آن کشور هیچ وقت اجازه نمی‌دهد رفراندوم برگزار شود و مردم کشور را به رأی بگذارند و حکومت عوض شود. 🔹 رابعا فرض کنید جمهوری اسلامی نباشد؛ حالا چه کسی بیاید؟ وقتی خبرنگار از یکی از افرادی که صریح‌ترین دشمنی با جمهوری اسلامی را دارد، یعنی نیما (روح الله) زم، سوال کرد آیا شما تا به حال ناامید شده‌اید؟ گفت بله؛ جایی ناامید شدم که با خود گفتم حالا جمهوری اسلامی نه؛ چه کسی بیاید؟ یعنی رضا پهلوی اینجا بیاید و حکومت کند؟! فرضاً جمهوری اسلامی هم رفت خودِ رضا پهلوی آمد؛ چه کسی نخست‌وزیر شود؟ یا باید همین افرادی که الان در کشور سرکار هستند نخست‌وزیر شوند یا کسانی که رضا پهلوی مدنظرش است، بالاخره کسی از کره‌ی ماه و مریخ نمی‌آید که رئیس‌جمهور شود. اصلاً فرض کنید مردم ولایت فقیه را نمی‌خواهند، مردم برای ریاست جمهوری به چه کسی رأی می‌دهند؟ به یکی از همین افراد رأی می‌دهند پس فرقی نکرد.