نهمین روز صیام است به عباس بگو ‏کودکان با لب ⁧عطشان⁩ عمو میخواهند ‌...

از یاران امام کاظم روایت کرد که من از فقر و نداری به حضرت شکایت کردم و عرض کردم: تا آن اندازه از بی لباسی رنج می‌برم که فلانی دو لباسی که بر خود داشت را در آورد و بر من پوشاند. امام فرمود: روزه بگیر و صدقه بده. گفتم از آن چه برادران دینی به من می رسد، تصدق کنم، هر چند اندک باشد ؟ فرمودند: از آنچه خداوند به تو روزی داده، تصدق کن، هر چند بر خود ایثار کنی. [ بحارالانوار ۶۵ صفحه ۱۴۰ ]

هیچی . فقط خواستم بگم ما هم سهل ابنِ حسنیم ! که اومد نشست پیشِ امام صادق ؛ شروع کرد به هارت و پورت ! که آقا وقتی ما رو داری چرا قیام نمیکنی ؟! چرا یه کاری واسه این ظلم و ستم نمیکنی ؟ که با این همه یارِ وفاداری که حاضرن در رکابت شمشیر بزنن و جون بدن ، چی کم داری ؟! که پای عمل که رسید جا زد :) که توخالی بودنش به خودشم ثابت شد .. میخوام بگم سهل اگه الان بود ؛ میشد از همونا که عجل لولیک الفرجاش گوشِ فلکُ کر کرده ! که آقا بیا گفتنای پروفایل تلگرام و پست و استوریِ اینستاش چشمِ دنیا رو کور کرده ! از همونا که میگه لب تر کند جان را فدایش میکنم ! که اگه تو کربلا بودم چنین میکردم و چنان میکردم و کاش .. سهل میشُد خودِ خودِ ما ! و ما خودِ خودِ سهلیم .. حالا ملموس تر نشد واستون ؟! که بعدِ هزار و چهارصد و انقدر سال هنوز ۳۱۳ نفر مثلِ هارون جور نشده ؟! که حرفامون کجا و اعمالمون کجا ؟! که چرا آقا بیابون گرده ؟ خیمه نشینه ؟ که چقدر غریبه ؟ که حتی اگه پنج تا یارِ یار داشت تا الان اومده بود ؟ که با وجودِ یارایی که ما باشیم! حالا حالاها نمیاد ؟ شما که نه :) شما که ان شاءالله از سربازاشین . روی صحبتم با خودمه با خودِ پر از هیچ و پوچم با خودم که از ادعا پرم و تو خالی با خودم که خاک بر سرِ من و انتظارِ من ...

پیش دلت، ثروت دنیا، رقمی نیست گو برود مال، یار هست و غمی نیست

مُلک دلت را زدی به نام محمد ثروت تو چیست؟ یک سلام محمد

تاجر خوش‌ذوق، ذوق سیم و زرش نیست جز خود یوسف، حواله‌ء دگرش نیست

روح از این دام، رها ساخته‌ای تو بُرده‌ای آن روز، که دل باخته‌ای تو

روح، رها ساختن، این ست تجارت مثل تو دل باختن، این ست تجارت

در دلت آیات کوثرست، خدیجه! چار نوه داری و چقدر نتیجه

در رخ سادات، همچنان اثر توست این همه نور، از نتایج سحر توست

اشک ملائک، کنار جسم تو رودست آه! یتیمی برای فاطمه زودست

ای که در ایمان، تو مادر همه بودی! کاش شب ازدواج فاطمه بودی