امر به معروف ماستی یا بی‌حجابی اسیدی! حرکت آن مردی که #ماست را روی سر زن #بی‌_حجاب می‌ریزد؛ قطعا مصداق امر به معروف و نهی از منکر نیست؛ بلکه فراتر، چنین رفتار غیر منطقی یک فریضه‌ی الهی را بدمعرفی می‌کند و خودش می تواند یک منکر باشد! ولی در کنار رفتار ناپسند آن مرد، رفتار غیراخلاقی و غیر قانونی آن زنان هم نباید نادیده گرفته شود. مردم در قبال فردی که واجبات الهی را انجام نمی‌دهد فقط موظف به تذکر زبانی هستند و بیشتر از آن را باید قوانین و مقررات اجتماعی کنترل کند. هوشمندی حکمرانی همین‌جا می‌تواند باشد که طوری قوانین را وضع کند که فرد متخلف بخاطر سیستمی بودن جریمه تخلف، از آن صرف نظر کند. اعمال قانون نباید بصورت مواجهه انسانی باشد که امروز بعضی افراد هنجارشکن با هدف درگیری خیابانی به جلوه‌گری مشغولند. اگر فردی کشف حجاب کرده است باید به گونه‌ای در مناسبات اجتماعی جامعه هزینه‌های مالی و اعتباری برایش ایجاد شود؛ که خودش تصمیم به اصلاح رفتارش بگیرد مانند قانون کمربند ایمنی و یا نزدن ماسک در بسیاری از کشورهای جهان در دوران کرونا که جریمه‌های سنگین داشت. قانون البته هیچ وقت نمی تواند نسبت به فلسفه حجاب معرفت ایجاد کند و این همان امر تبلیغ دینی است که هر فرد مسلمانی در حد وسع خود باید در تبلیغ و معرفت افزایی به دیگران با رفاقت و خوش‌رویی اقدام کند که اگر معرفت نسبت به خدا و احکام او ایجاد شد؛ دیگر این کنترل درونی است و خودش می شود مبلغی دیگر. امر به معروف ماستی اثر عکس دارد، رهایی بی‌حجابی هم چون اسید، آهن ثبات و آرامش خانواده و جامعه را می‌خورد و آن را سست و ضعیف می‌کند. #بی‌_حجابی_اسیدی لبه‌ی دیگر قیچی #امر_به_معروف_ماستی است، برای اینکه جامعه در این قیچی افراط و تفریط؛ که همان نقشه قدیمی انگلیسی اختلاف بیانداز و حکومت کن است؛ گرفتار نشود؛ همه باید تلاش کنیم تا عقلانیت حاکم شود و از خانواده این مهم‌ترین عنصر زیرساختی جامعه ایرانی محافظت کنیم. ✍ محمد حسین‌زاده #حجاب #امر_به_معروف #نهی_از_منکر @bazgoft_media