فراموشی مسئولیت اجتماعی؛ توسط انقلابیون انقلاب فرانسه براساس دیدگاه سیدنا القائد قیام‌های اجتماعی، در همه‌جای دنیا، معمولاً به کمک احساسات شکل میگیرند. احساسات کمک میکند به اینکه قیام‌های اجتماعی شکل بگیرد و پیروز بشود. اگر اندیشه‌ای و عقلانیّتی هم پشت سر این احساسات وجود داشته باشد، غالباً در لابه‌لای نظرات و اجتهادهای برخاسته‌ی از این احساسات، آن پشتوانه‌های عقلانی گم میشود، کم‌رنگ میشود؛ احساسات، خیلی اوقات، اهداف عقلانی قیام‌ها را تحت تأثیر خود قرار میدهد. نتیجه چیست؟ نتیجه این است که وقتی احساسات فروکش کرد، مسیر حرکتی که انقلاب برای آن به وجود آمده است عوض میشود؛ چون آن عقلانیّتی که پشت سر این قیام بود گم شده و کم‌اثر شده، لذا مسیر عوض میشود. نمونه‌های متعدّدی در تاریخ دارد؛ مثلاً انقلاب فرانسه در قرن هجدهم [1789م] برای مبارزه‌ی با سلطنت یک خاندانی به وجود آمد ــ خاندان بوربون‌ها ــ بعد که انقلاب پیروز شد و حتّی پادشاه و زنش را کشتند، احساسات گوناگون در بین مردم آن‌چنان فضا را در قبضه‌ی خودش گرفت که مردم یادشان رفت برای چه قیام کردند، برای چه مبارزه کردند و به میدان آمدند؛ بعد از حدود پانزده سال، سلطنت ناپلئون بر کشور فرانسه به وجود آمد و بعد از رفتن او هم همان خاندانی که انقلاب علیه آنها بود، همانها آمدند و حدود هفتاد سال یا هشتاد سال، فرانسه‌ای که با سلطنت جنگیده بود با سلطنت زندگی کرد؛ یعنی آن مبنای عقلانیِ پشت سر آن قیام و انقلاب بکلّی گم شد و از بین رفت؛ این را ما تقریباً در همه‌ی انقلاب‌ها یا در اغلب انقلاب‌های دنیا می‌بینیم. ✍ پی‌نوشت: چه شد که احساسات بر مردم غالب شد و شعارهای عقلانی و انقلابی‌شان را فراموش کردند؟ همین عوامل باعث ترمیدور انقلابشان شد. مراقب باشیم با شعارهای تزئینی مانند آزادی (با قرائت غربی و سکولار) به مسلخ نبرند ما را! #نمشاد #انقلاب_فرانسه #دودمان_بوربون‌ها #مسئولیت_اجتماعی #روانشناسی_اجتماعی #فتنه (ز.ز.آ) #ترمیدوری (واگرایی) #به_اسم_آزادی ✅ کانال مهدی عنایت زاده |عضویت ⬇️ @tmahdienayatzadeh