🔻 تفقّه جامع، «حکمت» و «عرفان» را نیز تحت پوشش قرار میدهد.
🔰 آیتالله میرباقری:
⚡️ تفقّه در احکام، بهتنهایی کافی نیست. مگر دین فقط در احکام خلاصه میشود؟ آن هم احکام عمدتاً فردی که واحد مطالعه و موضوع آن تنها فرد است و جامعه را در برنمیگیرد.
⚡️ ما نیاز به تفقّهِ در دین داریم، نه صرفاً تفقّه در احکام. اگر تفقّه فقیه فراتر رود و وارد فضای تفقّه در حوزۀ ارزشها و بینشها نیز بشود، تفقّه او تبدیل به #تفقّه_جامع خواهد شد.
⚡️ تفقّه باید از یک جهت، وارد عرصۀ #حکمت و #عرفان شود و از جهت دیگر وارد عرصۀ جامعه بشود و واحد مطالعۀ آن از فرد به جامعه ارتقا پیدا کند. این سطح از تفقّه است که میتواند مبنای اداره جامعه باشد و محور گسترش عقلانیت گردد و رهبری #دانش را نیز بر عهده بگیرد. (۱۳۸۹)
#تکامل_فلسفه
69.89M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎙 آیتالله میرباقری | «شرطِ کارآمدی فلسفۀ اسلامی» (ارائهشده در مرکز تخصصی فلسفۀ اسلامی، ۱۳۹۲)
◽️۳۸ دقیقه
◽️ ۶۶ مگابایت
⚡️ فلسفه اسلامی بهلحاظ محتوا، ناتوان از راهبری علوم نیست. نقص، در رویکرد و روش است. آنچه مانع امتداد فلسفه در دانشهای فرودستی است، نگرش منطقی حاکم بر تمايز بين فلسفه و علوم است. اين نگرش که ما موجودات را به حيثيتهای کاملاً ممتاز از هم تقسيم کنيم و بعد، تفسير و بررسی مسائل مربوط به هر حيثيت را بهعهدۀ دانش خاص بگذاريم، اين، چيزی است که مانع تسرّی فلسفه به دانشهای مادون میشود.
⚡️ اگر موجوداتِ خارج، يک حيثيتشان، حيثيت موجوديتشان است و حيثيات ديگری هم دارند که متباين از حيثيت موجوديتشان هستند و انضمام به آن پيدا میکنند، در اين صورت، احکام هيچ حيثيتی، به حيثيت ديگر تسرّی پيدا نخواهد کرد.
اگر طبقهبندی علوم بر اساس اين نگرش اتفاق بيفتد، همۀ علوم در عرض هم قرار خواهند گرفت و هیچ علمی، علم اَعلیٰ یا تاج علوم نخواهد بود.
⚡️ تنها راه چاره اين است که يک شبکه مفاهيمِ متقوّم به همديگر را، که «ابهام و تحصُّل» و «اجمال و تفصيل» دارند، در نظر بگیرید. بايد مرحلۀ مفهوم رياضی و طبيعی را تعيّن همان مفهوم فلسفی بدانيد؛ کمااينکه نوع را تعيّن جنس ميدانيد.
اگر اين کار را در نظام مفاهيم نکنيد و رابطه مفاهيم را رابطه ابهام و تحصل و رابطه مجمل و مبين نبينيد، هيچگاه نمیتوانيد يک مفهوم را در مفهوم ديگر فرآوری کنيد.
#تکامل_فلسفه
آیتالله میرباقریکارآمدی فلسفه.MP31(2).mp3
زمان:
حجم:
46.17M
🎙 آیتالله میرباقری | «شرطِ کارآمدی فلسفۀ اسلامی» (ارائهشده در مرکز تخصصی فلسفۀ اسلامی، ۱۳۹۲)
⚡️ فلسفه اسلامی بهلحاظ محتوا، ناتوان از راهبری علوم نیست. نقص، در رویکرد و روش است. آنچه مانع امتداد فلسفه در دانشهای فرودستی است، نگرش منطقی حاکم بر تمايز بين فلسفه و علوم است. اين نگرش که ما موجودات را به حيثيتهای کاملاً ممتاز از هم تقسيم کنيم و بعد، تفسير و بررسی مسائل مربوط به هر حيثيت را بهعهدۀ دانش خاص بگذاريم، اين، چيزی است که مانع تسرّی فلسفه به دانشهای مادون میشود.
⚡️ اگر موجوداتِ خارج، يک حيثيتشان، حيثيت موجوديتشان است و حيثيات ديگری هم دارند که متباين از حيثيت موجوديتشان هستند و انضمام به آن پيدا میکنند، در اين صورت، احکام هيچ حيثيتی، به حيثيت ديگر تسرّی پيدا نخواهد کرد.
اگر طبقهبندی علوم بر اساس اين نگرش اتفاق بيفتد، همۀ علوم در عرض هم قرار خواهند گرفت و هیچ علمی، علم اَعلیٰ یا تاج علوم نخواهد بود.
⚡️ تنها راه چاره اين است که يک شبکه مفاهيمِ متقوّم به همديگر را، که «ابهام و تحصُّل» و «اجمال و تفصيل» دارند، در نظر بگیرید. بايد مرحلۀ مفهوم رياضی و طبيعی را تعيّن همان مفهوم فلسفی بدانيد؛ کمااينکه نوع را تعيّن جنس میدانيد.
اگر اين کار را در نظام مفاهيم نکنيد و رابطه مفاهيم را رابطه ابهام و تحصل و رابطه مجمل و مبين نبينيد، هيچگاه نمیتوانيد يک مفهوم را در مفهوم ديگر فرآوری کنيد.
#تکامل_فلسفه