🖇 «بنده که در معارف اسلامی مدت‌ها مطالعه و پیگیری داشتم، راجع به اصل مراسم #عاشورا لازم است بگویم که یکی از با برکت‌ترین #شعائر_اسلامی در طول تاریخ ما، همین مراسم عاشورا بود. ما در کشور خود بیداری عمومی مردم را به برکت مراسم عاشورای امام حسین(ع) می‌دانیم. در طول تاریخ، همیشه یادآوری حوادث خونین عاشورا، مایه #بیداری ملت‌ها بوده است. از این جهت کسانی با مراسم عاشورا مخالفند که با بیداری ملت‌ها مخالفند...» 📚 رهبر معظم انقلاب کتاب آفتاب در مصاف، ص 90

در مورد نقدهای سیاسی وارد بر مناسک عاشورایی و اربعینی لازم است تا به چند نکته اشاره شود: 1️⃣ مهمترین مساله خدشه در دوگانه‌سازی منتقدین #مناسک عزاداری است. القای وجود تفاوت بین قرائت مردمی و#حکومتی از این مناسک، مغالطه‌ای است که راه هرگونه دفاع یا پاسخ را نسبت به این انتقاد مسدود می‌کند. دوگانه شور و #شعور یا دولت و مردم در حوزه مناسک عزاداری مثل اربعین به هیچ عنوان توجیه عقلانی نداشته و موجب غفلت از رابطه #دیالکتیکی و تنگاتنگ آنها می‌شود. 2️⃣ این دست نقدهای وارده بر مناسک عزاداری، به هدف حل مساله نبوده و خودشان آغشته به مقاصد #سیاسی همچون بازکردن راه برای گفتمان مذاکره و تساهل با دشمنان اسلام هستند. 3️⃣ شعائر اسلامی و شیعی، در سرشت و ذات خویش سیاسی هستند و دلالت‌های آشکار سیاسی دارند چراکه #اسلام چنین خصوصیتی دارد و احکام و ارزش‌های آن هرگز بیگانه با جامعه و قدرت و نظام سیاسی نیست. پس غایات سیاسی جزو طبیعت آن‌هاست، نه تحمیلی از بیرون که بتوان به آن خُرده گرفت. از این ‌رو مناسک #سکولار، انکار بخش‌های عمده‌ای از دین است و بر تلقی سکولار از دین استوار می‌گردد. 4️⃣ آن‌‌چه سیاسی‌کاری و جناح‌اندیشی خطاب می‌شود، هرگز با واقعیت تطابق ندارد زیرا دمیدن #روح_انقلابی در #شعائر_اسلامی و شیعی و پیوند‍‌زدن درون‌مایه‌های آن با نیازهای انقلاب و کشاندن مردم به عرصه هواداری از #انقلاب، امری سیاسی است اما سیاسی‌کاری نیست که بتوان به مذمت و ملامت آن پرداخت. چگونه می‌توان ادعای علاقه به معصومین(ع) را داشت اما به دفاع از حکومتی که ریشه در تعالیم و معارف ایشان دارد و می‌خواهد جامعه‌ای مبتنی بر آموزه‌های آنها بنا کند، برنخاست و بی‌طرف و بی‌موضع بود؟