#نه_دی #تبیین_عالی ⛔️ فقط ظاهر ماجرا را نبینید! یکی از شروط #بصیرت، عبرت گرفتن است. عبرت از عبور می آید. یعنی در مواجهه با #تاریخ و حوادث، فقط ظاهر را نبینیم، عبور کنیم و به باطنش برسیم. باید به دنبال این باشیم که برای امروز چه نتیجه ای می توان گرفت؟ یک رکن بصیرت این است که گذشته را درست بررسی کنی تا برای آینده عبرت بگیری. چون حوادث ظاهرشان تفاوت می کند اما باطنشان #تکرار می شود. 🇮🇷حسن رحیم پور ازغدی، گزیده ای از سخنرانی "بصیرت و دشمن شناسی"

#نه_دی #تبیین_عالی ⛔️مهم/ استاد رحیم‌پور: صفر تا صد انقلاب‌های رنگی و فتنه ۸۸ و نقش آمریکا و جرج_سوروس در اجرای آنها. 🔹اعلام پیروزی یک کاندیدا قبل از اعلام نتایج انتخابات... 🔸برنامه‌ریزی کرده بودند که روز اول چه کسی چه حرفی بزند، روز دوم و سوم چه بگوید و روزنامه‌ها نقش خود را چگونه ایفا کنند❗️

✘ انسان حتماً زیان می‌بیند! حتی مومنین! حتماً خودش را به تباهی می‌کشاند! حتی مومنین! حتماً اصل سرمایه‌اش را از دست می‌دهد! حتی مومنین! مگر در یک حالت که رستگار خواهد شد: #والسلام ! مجموعه #قرب_به_اهل_بیت (علیهم‌االسلام) ۴۴ #استاد_شجاعی | #استاد_ماندگاری

#کارگاه_تفکر ۲۹ آنچه در پادکست بیست و نهم می‌شنوید : -چرا دروغ گفتن به خدا ممکن نیست؟ -فهم صفات شاهد و شهید بودن خدا؛ چگونه ما را به صلح با دیگران می‌رساند؟ -چگونه میتوان خدا را در تمام جلوه‌هایش دید؟ منبع پادکست : جلسه ۱۲ از کارگاه تفکر

#کلیپ|#نشست 🎞 هویتی خالی از عنصر ایثار 👤لیلا وصالی؛ مدیرعامل انجمن سواد رسانه‌ای ایران 📍نسل‌های پیشین با تفکر مسئولیت اجتماعی رشد می‌کردند ولی نوجوانان امروز با تفکرات منفعت‌طلبانه زندگی می‌کنند که این در تناقض با آموزه‌های فرهنگی ماست و هویتشان را متزلزل می‌کند. ➕بخش‌های کامل این گفتگو را در آپارات فکرت ببینید.

#گفتگو| #محفل 🔰مغالطه‌ی علمِ بدون ارزش 🎙دکتر حسین بستان؛ 🔸یکی از مغالطات و موانع این است که گفته شود حوزه تمرکزش بر ارزش‌هاست و در قالب نظام ارزشی فکر می‌کند در حالی که نگاه غالب دانشگاهی، نگاه تبیینی و توصیفی است، نه تجویزی. این دو نگاه متفاوت هستند و همین تفاوت، مانع از گفت‌وگوی مؤثر می‌شود و زبان مشترک را از بین می‌برد. در نتیجه، هدف مشترک ترسیم‌شده (پیشرفت مادی و معنوی) بی‌ثمر می‌شود. 🔹از دیدگاه حوزه (ارزش‌مدار)، ارزش‌ها و بایدها بدون توجه به واقعیت و چگونگی‌های آن، نمی‌توانند مؤثر و کارآمد باشند. از دیدگاه دانشگاه (عینیت‌مدار)، توصیف و تبیین واقعیت بدون توجه به ارزش‌ها و اهداف، ناقص و بی‌معنا خواهد بود. بنابراین، این دو نوع معرفت، مکمل یکدیگرند و به یکدیگر نیاز دارند. ارزش‌ها بدون شناخت واقعیت، انتزاعی و بی‌اثر خواهند بود و شناخت واقعیت بدون توجه به ارزش‌ها، بی‌هدف و بی‌معنا. این ارتباط، زمینه تعامل و همکاری بین حوزه و دانشگاه را فراهم می‌کند. ➕برای مطالعه کامل این سخنرانی اینجا کلیک کنید.

#کلیپ|#نشست 🎞 نسلی که قانع نمی‌شود 👤حسین شکیب‌راد؛ مدیر فرهنگسرای نوجوان 📍اگرچه که سنین نوجوانی با درصدی از طغیان‌گری گره خورده اما نوجوان امروز به دلیل بهره‌مندی از اطلاعات عمومی پراکنده و جهل مرکب، مقاومت بیشتری داشته و به راحتی قانع نمی‌شود. ➕بخش‌های کامل این گفتگو را در آپارات فکرت ببینید.

#کوتاه_نوشت ✅ یوم‌الله نهم دی 🔸 آنچه #انقلاب_اسلامی_ایران را از سایر انقلاب‌ها و جنبش‌ها متمایز کرده است، حضور بابصیرت و هوشمندانه مردم در تمامی صحنه‌هاست؛ حضور خودجوش و میلیونی امت به پا خاسته ایران در #نهم_دی‌ماه بار دیگر ثابت کرد مردم ایران برای حفظ #نظام_اسلامی هیچ توطئه‌ای را برنمی‌تابند و با حضوری ولایت‌محور، روزهای ماندگاری را در تاریخ ثبت می‌کنند.

#یادداشت_اختصاصی 🔰 زردتر از زرد... 🖇چگونه لیبرالیسم با هیاهوی پوپولیسم زنده می‌ماند؟ ✍🏻 رسول لطفی؛ سردبیر رسانه فکرت 📍روزنامه صدا در مسیر توجیه‌سازی سیاست‌های اقتصادی دولت تلاش داشته یک نمایش رسانه‌ای را خلق کند که ذهن‌ها و افکار عمومی را به انحراف بکشاند. تیتر "پوپولیسم علیه لیبرالیسم" تلاشی است برای ایجاد دوگانه‌ای پرهیاهو که به جای روشن‌کردن حقیقت، آن را در لایه‌ای از تناقضات پنهان می‌کند.

🔹حتی بدون صراحت تیتر، آشکار است که سیاست‌های اقتصادی دولت کاملاً لیبرالیستی است و کشور را در مسیری پرتگاه‌ قرار داده است. از خصوصی‌سازی افسارگسیخته تا کنار کشیدن خود از حمایت‌ها برای تنظیم بازار، همه شواهد نشان می‌دهد که این سیاست‌ها نه تنها در تقویت لیبرالیسم اقتصادی است، بلکه آن را به یک چارچوب فکری بی‌بدیل بدل کرده‌اند. با وجود این شتاب غیرقابل کنترل به سوی منطق بازار ؛ روزنامه صدا و امثال آن به‌جای درگیر شدن با حقیقت، به ساخت دشمنان فرضی می‌پردازند. 🔸 پوپولیسم در این روایت، همچون هیولایی بی‌چهره تصویر می‌شود که همه‌چیز را تهدید می‌کند، بی‌آن‌که مشخص شود این هیولا از کجا آمده و چرا به وجود آمده است. این تاکتیک نخ‌نما، همان بازی قدیمی ایجاد ترس است؛ ابزاری برای نجات سیاست‌هایی که نتیجه‌ای جز تعمیق فاصله طبقاتی و فرسایش اعتماد عمومی نداشته‌اند. 🔹طنز تلخ ماجرا آنجاست که خود این سبک روزنامه‌نگاری، نمونه‌ای عینی از پوپولیسم است؛ تیترهایی پر زرق و برق که گویی هیچ رسالتی جز فرار از پاسخگویی ندارند. این روزنامه‌نگاری، به‌جای پرسش‌گری، دشمن‌تراشی می‌کند؛ به‌جای عمق‌بخشی، سطحی‌سازی را ترویج می‌دهد؛ و به‌جای ارائه راه‌حل، تنها به تقویت کلیشه‌های فرسوده مشغول است. 🔸 نئولیبرالیسم، نه دشمن پوپولیسم، که زادگاه آن است. این دو مفهوم در حقیقت دو روی یک سکه‌اند که در اوج بحران‌ها، دست در دست یکدیگر حرکت می‌کنند. همانطور که ناصر فکوهی به‌درستی اشاره می‌کند نئولیبرالیسم، در نهایت خود مولد پوپولیسم سیاسی است. پوپولیسم، فرزند ناخلف لیبرالیسم، همان ابزاری است که از ویرانه‌های سیاست‌های شکست‌خورده برمی‌خیزد تا با هیجانات زودگذر و ایجاد دشمنان ساختگی، حقیقت را سرکوب و بقای همان سیاست‌ها را تضمین کند. این نه تنها طنزی تلخ بلکه تراژدی بزرگ زمانه ماست!