«هواللطیف»
مهربانی ات شبیه به کیست؟
که کلمات زیبا ومحبت بی نهایتت رسوب کرده برجانم...
روزی نیست به یادت نباشم.
نزدیکی های صلات ظهر وقتی موج رادیو را تا اخر بازمیکردی که هم کساء بخوانی وهم در حیاط به شمعدانی هاآب بدهی.
حتی وقتی آفتاب جل وپلاسش راجمع میکندونور ضعیفش می افتد روی پرده حریر،صدات میپیچد درگوشم:
«زیرگازو خاموش کردی؟ بوی سوختگی میاد .»
وحالا من برای اینکه باتو زندگی کنم، همراه میشوم با لحظاتت، از دوردستها. وازتو تقلید میکنم.اینجا شمعدانی ندارم.
اما سجاده ام همزمان بانماز تو پهن میشود.
اینجا چشمانت را ندارم اما نگاهت درقاب عکس به من لبخند میزند.
اینجا پرنده ها آواز نمیخوانند ،
سپیده زدن خورشید رانمیبینم،
اینجا پرده ها درباد نمیرقصند، پنجره هابسته اند...
اینجا باران نمیبارد...
امابخاطر تو لبخند میزنم...
یادمان باشد دانه های رنج،روزی تبدیل میشوند به درختهای پرثمری که روزی نور را درآغوش میکشند.
بقول خداوند باری تعالی که درسوره بقره آیه216 میفرماید:
عَسي أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئاً وَ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَ عَسي أَنْ تُحِبُّوا شَيْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُون
چه بسا چيزي را خوش نداشته باشيد، حال آن كه خيرِ شما در آن است. و يا چيزي را دوست داشته باشيد، حال آنكه شرِّ شما در آن است. و خدا ميداند، و شما نميدانيد.
به امید روزهای بهتر
✍سیده معصومه معنوی
@tollabolkarimeh 🌷
بہسَرَت،گَرهمہعالمبہسَرَمجمعشوند؛
نَتَوانبُردهواےتوبُرونازسرمن..♥️!
.
#أَلسَّلامُعَلىساکِنِکَرْبَلآءَ
@tollabolkarimeh 🌷
《مخدرات گلوگاه تحریک احساسات》
بس کن رباب حرمله بیدار میشود
سهمت دوباره خنده اغیار میشود
ادبیات چهره میسازد.
برای مثال چهرهای که از حضرت رباب علیهالسلام در ذهن من و شما با این شعر نقش بسته شخصیتی ضعیف، ناتوان، ناراضی از آنچه بر او گذشته و مضطرب است.
مادری که قربانی واقعه عاشوراست و حالا در غیاب همسرش محبور است به خواهر همسرش پناه ببرد او نیز با افعال امری مدام در حال توصیه های مکرر به ایشان است!
خاک بر دهان من که چندجمله بالا را مرقوم کردم اما لازم است برای تدقیق بحث ابعاد گوناگون آن را موشکافی کرد.
وقتی صحبت از ادب مرثیه میکنیم یعنی دقیقا داریم از یک چهارچوبی حرف میزنیم که رعایت نشدنش، تصویر زننده ای که دربالا بیان شد را برای مخاطب بازسازی میکند.
مشکل آنجاست که این چهارچوب های عمیقا بدیهی امروز به قدری رعایت نشدنش گسترده شده است که باید چندین مدت صرف در باب همین بدیهیات کنیم.
مثلا؛ آیا ما اجازه داریم برای مرثیه خوانی ، شان شخصیت والایی مانند حضرت رباب علیها سلام که اسوه صبر استقامت است را به یک انسان بلا دیده تقلیل دهیم؟
یا آیا ما میتوانیم همسر صالحهی 《امام》 حسین علیه السلام، امر که هیچ، توصیه کنیم؟
آیا ما از ایشان نسبت به وظایف یک بانوی عفیفه بیشتر آگاهیم؟
چطور میتوانیم به خودمان اجازه دهیم انقدر بی ادبانه، مخدرات را صرف مرثیه سرایی خودمان کنیم؟
این شعر نمونهی بسیار دقیقی از فضای شعر مخدرات امروز هیات است. در جایی دیگر بیان میشود؛
پیراهنی که تازه خریدی نشان نده
گهواره نیست دست خودت را نشان نده
این بیت از شخصیت این بانوی والا مقام ، چه چهرهای در ذهن شما ترسیم میکند؟
ورود به این مساله را منافی ادب میدانیم، و فهم ابعاد گوناگونش را به عهده ی شما میگذاریم.
بستر سازان ادامه حیات شیعی، بانوانی بودند که توانستند امتداد دهنده راه امامان ما باشند.
این نوع تصویرسازی از والا مقامان نه تنها غیر هنرمندانه که متاسفانه خلاف واقعیت است. این نوع اشعار و مرثیه سرایی ها نه تنها خیانت و تحریف شخصیتهای دنی و سراسر شکوه ماست بلکه عامل تصویرگری یک چهره معاذالله ناقص و عاجز از این بزرگواران خواهد شد.
#ادب_مرثیه
برگرفته شده از صفحه مجازی بیرق
@tollabolkarimeh 🌷
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
شال و لباس مشکی ما را بیاورید...
حیّ علیَ العـزا که محرّم رسیده است
@tollabolkarimeh 🌷